მაიკლ კოლინზი (რევოლუციონერი): განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
ხაზი 1: ხაზი 1:
[[ფაილი:Michael Collins 1922.jpg|thumb|190px|მაიკლ კოლინზი, 1922 წელი]]
{{ვიკი}}
'''მაიკლ კოლინზი''' (დ. 16 ოქტომბერი 1890 — გ. 22 აგვისტო 1922) — ირალანდიელი რევოლუციონერი. ირლანდიის ეროვნული გმირი. იბრძოდა ირლანდიის დამოულიდებლობისათვის მე-20 ს-ის დასაწყისში. 1916 წლის აჯანყების შემდეგ ინგლისის ციხეში მოხვდა, საიდანაც ყველასთვის გასაკვირად 1918 გაათავისუფლეს. განთავისუფლების შემდეგ მან წამოიწყო პარტიზანული ომი. ამ ომისა და საერთაშორისო მდგომარეობის შედეგად დიდმა ბრიტანეთმა მოლაპარაკება დაიწყო მეამბოხეებთან. 1922 წ. შეთანხმების თანახმად იქმნებოდა ირლანდიის რესპუბლიკის ნაცვლად ირლანდიის თავისუფალი ქვეყანა. გარდა ამისა ქვეყნის ჩრდილოეთით მნიშვნელოვანი ტერიტორია ბრიტანეთს რჩებოდა. ამგვარი ფორმულირება არ მოსწონდა მეამბოხეთა ნაჭილს და არ ეთანხმებოდა მას. შედეგად გამწვავებული პოლიტიკური სიტუაციის გამო კოლინზი იძულებული გახდა მეამბოხეები, რომელთაც უკვე დაკავებული ჰქონდათ მნიშვნელოვანი შენობები, იქიდან გამოედევნა ახლად შექმნილი თავისუფალი ქვეყნის არმიის მეშვეობით. მაიკლ კოლინძი მოკლეს მეამბოხეებმა 1922 წელს როდესაც ის მიემართებოდა ფაქტობრივად უკვე დამარცხებულ მეამბოხეთა ლიდერთან. მის დაკრძალვას 500 000 ადამიანი დაესწრო.
'''მაიკლ კოლინზი''' ([[ირლანდიური ენა|ირლ.]] Mícheál Ó Coileáin)(დ. 16 ოქტომბერი 1890 — გ. 22 აგვისტო 1922) — [[ირლანდიელები|ირალანდიელი]] რევოლუციონერი და პოლიტიკოსი. ირლანდიის ეროვნული გმირი. ფინანსთა მინისტრი 1919-1922 წლებში და დროებითი მთავრობის თავმჯდომარე 1922 წლის იანვრიდან გარდაცვალებამდე. იბრძოდა ირლანდიის დამოუკიდებლობისათვის მე-20 ს-ის დასაწყისში. 1916 წლის აჯანყების შემდეგ ინგლისის ციხეში მოხვდა, საიდანაც ყველასთვის გასაკვირად 1918 გაათავისუფლეს. განთავისუფლების შემდეგ მან წამოიწყო [[ირლანდიის ომი დამოუკიდებლობისთვის|პარტიზანული ომი]]. ამ ომისა და საერთაშორისო მდგომარეობის შედეგად დიდმა ბრიტანეთმა მოლაპარაკება დაიწყო მეამბოხეებთან. 1921 წ. შეთანხმების თანახმად იქმნებოდა [[ირლანდიის რესპუბლიკა (1919-1922)|ირლანდიის რესპუბლიკის]] ნაცვლად [[ირლანდიის თავისუფალი სახელმწიფო]]. გარდა ამისა ქვეყნის [[ჩრდილოეთი ირლანდია|ჩრდილოეთით მნიშვნელოვანი ტერიტორია]] ბრიტანეთს რჩებოდა. ამგვარი ფორმულირება არ მოსწონდა მეამბოხეთა ნაწილს და არ ეთანხმებოდა მას. შედეგად გამწვავებული პოლიტიკური სიტუაციის გამო კოლინზი იძულებული გახდა მეამბოხეები, რომელთაც უკვე დაკავებული ჰქონდათ მნიშვნელოვანი შენობები, იქიდან გამოედევნა ახლად შექმნილი თავისუფალი სახელმწიფოს არმიის მეშვეობით. მაიკლ კოლინძი მოკლეს [[ირლანდიის სამოქალაქო ომი|მეამბოხეებმა]] 1922 წელს როდესაც ის მიემართებოდა ფაქტობრივად უკვე დამარცხებულ მეამბოხეთა ლიდერთან. მის დაკრძალვას 500 000 ადამიანი დაესწრო.


{{DEFAULTSORT:კოლინზი, მაიკლ}}
{{DEFAULTSORT:კოლინზი, მაიკლ}}
{{ესკიზი-პოლიტიკოსი}}


[[კატეგორია:ირლანდიელი პოლიტიკოსები]]
[[კატეგორია:დაბადებული 1890]]
[[კატეგორია:დაბადებული 1890]]
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 1922]]
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 1922]]

18:39, 13 მაისი 2017-ის ვერსია

მაიკლ კოლინზი, 1922 წელი

მაიკლ კოლინზი (ირლ. Mícheál Ó Coileáin)(დ. 16 ოქტომბერი 1890 — გ. 22 აგვისტო 1922) — ირალანდიელი რევოლუციონერი და პოლიტიკოსი. ირლანდიის ეროვნული გმირი. ფინანსთა მინისტრი 1919-1922 წლებში და დროებითი მთავრობის თავმჯდომარე 1922 წლის იანვრიდან გარდაცვალებამდე. იბრძოდა ირლანდიის დამოუკიდებლობისათვის მე-20 ს-ის დასაწყისში. 1916 წლის აჯანყების შემდეგ ინგლისის ციხეში მოხვდა, საიდანაც ყველასთვის გასაკვირად 1918 გაათავისუფლეს. განთავისუფლების შემდეგ მან წამოიწყო პარტიზანული ომი. ამ ომისა და საერთაშორისო მდგომარეობის შედეგად დიდმა ბრიტანეთმა მოლაპარაკება დაიწყო მეამბოხეებთან. 1921 წ. შეთანხმების თანახმად იქმნებოდა ირლანდიის რესპუბლიკის ნაცვლად ირლანდიის თავისუფალი სახელმწიფო. გარდა ამისა ქვეყნის ჩრდილოეთით მნიშვნელოვანი ტერიტორია ბრიტანეთს რჩებოდა. ამგვარი ფორმულირება არ მოსწონდა მეამბოხეთა ნაწილს და არ ეთანხმებოდა მას. შედეგად გამწვავებული პოლიტიკური სიტუაციის გამო კოლინზი იძულებული გახდა მეამბოხეები, რომელთაც უკვე დაკავებული ჰქონდათ მნიშვნელოვანი შენობები, იქიდან გამოედევნა ახლად შექმნილი თავისუფალი სახელმწიფოს არმიის მეშვეობით. მაიკლ კოლინძი მოკლეს მეამბოხეებმა 1922 წელს როდესაც ის მიემართებოდა ფაქტობრივად უკვე დამარცხებულ მეამბოხეთა ლიდერთან. მის დაკრძალვას 500 000 ადამიანი დაესწრო.