ალექსანდრე ტორმასოვი: განსხვავება გადახედვებს შორის

ისტორიის ინტერაქციულად გადახედვა

[შემოწმებული ვერსია]

← წინა ცვლილება შემდეგი ცვლილება →

შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა

ვიზუალურივიკიტექსტი

შიდახაზური

18:38, 31 მარტი 2017-ის ვერსია

ალექსანდრ პეტრეს ძე ტორმასოვი (დ. 11 აგვისტო, 1752 – 25 ნოემბერი, 1819, მოსკოვი) — რუსეთის იმპერიის სამხედრო და სახელმწიფო მოღვაწე, საქართველოს მთავარმართებელი 1809 –1811 წლებში.

მან პოლკოვნიკ თეოდორ სიმონოვიჩთან ერთად მოტყუებით შეიპყრო სოლომონ II და შემდგომ იმერეთში დაწყებულ აჯანყებას სასტიკად გაუსწორდა. 1809 წლის 5 მარტს დაინიშნა საქართველოს მთავარმართებლად (რუს. главноуправляющий Грузии). 1810 წელს, იმერეთის სამეფოს გაუქმებასთან ერთად, მისი მთავარმართებლობის დროს რუსეთის ქვეშევრდომობაში შევიდა მამია გურიელი და აფხაზეთის მთავარი გიორგი (საფარ-ბეგ) შერვაშიძე. 1811 წელს ტორმასოვმა საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი ანტონ II ნიჟნი-ნოვგოროდში გადაასახლა და მცხეთის საკათალიკოსო ტახტი გააუქმა. 1810 წელს ახალციხეზე განხორციელებული წარუმატებელი იერიშის და შავი ჭირის გამო საქართველოში მდგომარეობა დაიძაბა. ტორმასოვმა გადადგომა ამჯობინა.

საქართველოს მთავარმართებლად დაინიშნა 1809 წლის 5 მარტს, ხოლო 1811 წლის 6 ივლისს ჩაანაცვლეს მარკიზ ფილიპ პაულუჩით.

ლიტერატურა

საქართველოს ისტორია – XIX საუკუნე, „არტანუჯი“, თბ., 2004, გვ. 11

წინამორბედი: ივან გუდოვიჩი	საქართველოს გუბერნიის მმართველი საქართველოს მთავარმართებელი 1809-1811	შემდეგი: ფილიპ პაულუჩი

@@ ხაზი 1: / ხაზი 1: @@
 [[ფაილი:Tormasov.jpg|მინი|მარჯვნივ|ალექსანდრე ტორმასოვი]]
-'''ალექსანდრ ტორმასოვი''' (დ. [[11 აგვისტო]], [[1752]] – [[25 ნოემბერი]], [[1819]], [[მოსკოვი]]) — [[რუსეთის იმპერია|რუსეთის იმპერიის]] სამხედრო და სახელმწიფო მოღვაწე, [[საქართველოს მთავარმართებელი]] [[1809]]–[[1811]] წლებში.
+'''ალექსანდრ პეტრეს ძე ტორმასოვი''' (დ. [[11 აგვისტო]], [[1752]] – [[25 ნოემბერი]], [[1819]], [[მოსკოვი]]) — [[რუსეთის იმპერია|რუსეთის იმპერიის]] სამხედრო და სახელმწიფო მოღვაწე, [[საქართველოს მთავარმართებელი]] [[1809]]–[[1811]] წლებში.
 მან პოლკოვნიკ თეოდორ სიმონოვიჩთან ერთად მოტყუებით შეიპყრო [[სოლომონ II]] და შემდგომ იმერეთში დაწყებულ აჯანყებას სასტიკად გაუსწორდა. [[1809]] წლის 5 მარტს დაინიშნა საქართველოს მთავარმართებლად ({{lang-ru|главноуправляющий Грузии}}). [[1810]] წელს, [[იმერეთი]]ს სამეფოს გაუქმებასთან ერთად, მისი მთავარმართებლობის დროს რუსეთის ქვეშევრდომობაში შევიდა [[მამია გურიელი]] და აფხაზეთის მთავარი [[გიორგი (საფარ-ბეგ) შერვაშიძე]]. 1811 წელს ტორმასოვმა საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი [[ანტონ II]] [[ნიჟნი-ნოვგოროდი|ნიჟნი-ნოვგოროდში]] გადაასახლა და მცხეთის საკათალიკოსო ტახტი გააუქმა. [[1810]] წელს [[ახალციხე]]ზე განხორციელებული წარუმატებელი იერიშის და [[შავი ჭირი]]ს გამო საქართველოში მდგომარეობა დაიძაბა. ტორმასოვმა გადადგომა ამჯობინა.