დავით წერეთელი: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 2: ხაზი 2:
'''დავით ბესარიონის ძე წერეთელი''' (დ. [[ძველი სტილი]]თ [17 აპრილი], [[ახალი სტილი]]თ [1 მაისი], 1905, [[ჯვარისა]], [[ონის მაზრა]] ― გ. 30 ივლისი, 1976, [[მოსკოვი]], დაკრძალულია [[თბილისი|თბილისში]]) — ქართველი [[გეოგრაფი]] და მთამსვლელი. გეოგრაფიულ მეცნიერებათა დოქტორი ([[1965]]), [[პროფესორი]] ([[1965]]).
'''დავით ბესარიონის ძე წერეთელი''' (დ. [[ძველი სტილი]]თ [17 აპრილი], [[ახალი სტილი]]თ [1 მაისი], 1905, [[ჯვარისა]], [[ონის მაზრა]] ― გ. 30 ივლისი, 1976, [[მოსკოვი]], დაკრძალულია [[თბილისი|თბილისში]]) — ქართველი [[გეოგრაფი]] და მთამსვლელი. გეოგრაფიულ მეცნიერებათა დოქტორი ([[1965]]), [[პროფესორი]] ([[1965]]).


[[1934|1934 წელს]] დაამთავრა [[თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი]]ს გეოგრაფია-გეოლოგიის ფაკულტეტი გეოლოგიის სპეციალობით. ამავე წლიდან მუშაობას იწყებს საქართველოს სახელმწიფო მუზეუმში გეოლოგიის განყოფილების უმცროს მეცნიერ თანამშრომლად, [[1936]]-[[1942]] წლებში განყოფილების გამგეა. [[1942]]-[[1945]] წლებში მონაწილეობდა [[დიდი სამამულო ომი|დიდ სამამულო ომში]]. დემობილიზაციის შემდეგ, [[1946|1946 წლიდან]] ისევ მუზეუმში განაგრძობს მუშაობას. [[1951|1951 წლიდან]] გარდაცვალებამდე მუშაობდა [[საქართველოს მეცნიერებათა აკადემია|საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის]] [[ვახუშტი ბაგრატიონის სახელობის გეოგრაფიის ინსტიტუტი|ვახუშტის სახელობის გეოგრაფიის ინსტიტუტის]] დირექტორის მოადგილედ სამეცნიერო დარგში. [[1947]] წლიდან [[თსუ|თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში]] კითხულობდა [[მეოთხეული გეოლოგია|მეოთხეული გეოლოგიის]], [[გლაციოლოგია|გლაციოლოგიისა]] და [[პალეოგეოგრაფია|პალეოგეოგრაფიის]] სალექციო კურსს. არის 100-ზე მეტი სამეცნიერო ნაშრომის ავტორი. [[1933]]-[[1934]] წლებში [[პამირი]]ს 7000 მეტრიანი მწვერვალის დაპყრობისათვის [[სსრკ]]-ში ერთ პირველთაგანს მიენიჭა [[ალპინიზმი]]ს ოსტატის საპატიო წოდება.
[[1934|1934 წელს]] დაამთავრა [[თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი]]ს გეოგრაფია-გეოლოგიის ფაკულტეტი გეოლოგიის სპეციალობით. ამავე წლიდან მუშაობას იწყებს საქართველოს სახელმწიფო მუზეუმში გეოლოგიის განყოფილების უმცროს მეცნიერ თანამშრომლად, [[1936]]-[[1942]] წლებში განყოფილების გამგეა. [[1942]]-[[1945]] წლებში მონაწილეობდა [[დიდი სამამულო ომი|დიდ სამამულო ომში]]. დემობილიზაციის შემდეგ, [[1946|1946 წლიდან]] ისევ მუზეუმში განაგრძობს მუშაობას. [[1951|1951 წლიდან]] გარდაცვალებამდე მუშაობდა [[საქართველოს მეცნიერებათა აკადემია|საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის]] [[ვახუშტი ბაგრატიონის სახელობის გეოგრაფიის ინსტიტუტი|ვახუშტის სახელობის გეოგრაფიის ინსტიტუტის]] დირექტორის მოადგილედ სამეცნიერო დარგში. [[1947]] წლიდან [[თსუ|თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში]] კითხულობდა [[მეოთხეული გეოლოგია|მეოთხეული გეოლოგიის]], [[გლაციოლოგია|გლაციოლოგიისა]] და [[პალეოგეოგრაფია|პალეოგეოგრაფიის]] სალექციო კურსს. არის 100-ზე მეტი სამეცნიერო ნაშრომის ავტორი. [[1933]]-[[1934]] წლებში [[პამირი]]ს 7000 მეტრიანი მწვერვალის დაპყრობისათვის [[სსრკ]]-ში ერთ პირველთაგანს მიენიჭა [[ალპინიზმი]]ს ოსტატის საპატიო წოდება. დაჯილდოებულია [[საპატიო ნიშნის ორდენი]]თ ([[1952]]), მრავალი მედლითა და სიგელით.

დაჯილდოებულია [[საპატიო ნიშნის ორდენი]]თ ([[1952]]), მრავალი მედლითა და სიგელით.


==ლიტერატურა==
==ლიტერატურა==

13:04, 6 თებერვალი 2017-ის ვერსია

დავით წერეთელი
დაბ. თარიღი 17 (30) აპრილი, 1905
დაბ. ადგილი ჯვარისა (ამბროლაურის მუნიციპალიტეტი), ქუთაისის გუბერნია, რუსეთის იმპერია
გარდ. თარიღი 30 ივლისი, 1976(1976-07-30) (71 წლის)
გარდ. ადგილი მოსკოვი
დასაფლავებულია თბილისი
მოქალაქეობა  რუსეთის იმპერია
ამიერკავკასიის დემოკრატიული ფედერაციული რესპუბლიკა
 საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა
 სსრკ
საქმიანობა გეოგრაფი და ალპინისტი
ალმა-მატერი თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი
ჯილდოები საპატიო ნიშნის ორდენი

დავით ბესარიონის ძე წერეთელი (დ. ძველი სტილით [17 აპრილი], ახალი სტილით [1 მაისი], 1905, ჯვარისა, ონის მაზრა ― გ. 30 ივლისი, 1976, მოსკოვი, დაკრძალულია თბილისში) — ქართველი გეოგრაფი და მთამსვლელი. გეოგრაფიულ მეცნიერებათა დოქტორი (1965), პროფესორი (1965).

1934 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის გეოგრაფია-გეოლოგიის ფაკულტეტი გეოლოგიის სპეციალობით. ამავე წლიდან მუშაობას იწყებს საქართველოს სახელმწიფო მუზეუმში გეოლოგიის განყოფილების უმცროს მეცნიერ თანამშრომლად, 1936-1942 წლებში განყოფილების გამგეა. 1942-1945 წლებში მონაწილეობდა დიდ სამამულო ომში. დემობილიზაციის შემდეგ, 1946 წლიდან ისევ მუზეუმში განაგრძობს მუშაობას. 1951 წლიდან გარდაცვალებამდე მუშაობდა საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ვახუშტის სახელობის გეოგრაფიის ინსტიტუტის დირექტორის მოადგილედ სამეცნიერო დარგში. 1947 წლიდან თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში კითხულობდა მეოთხეული გეოლოგიის, გლაციოლოგიისა და პალეოგეოგრაფიის სალექციო კურსს. არის 100-ზე მეტი სამეცნიერო ნაშრომის ავტორი. 1933-1934 წლებში პამირის 7000 მეტრიანი მწვერვალის დაპყრობისათვის სსრკ-ში ერთ პირველთაგანს მიენიჭა ალპინიზმის ოსტატის საპატიო წოდება. დაჯილდოებულია საპატიო ნიშნის ორდენით (1952), მრავალი მედლითა და სიგელით.

ლიტერატურა