ძველი აღთქმა: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 3: ხაზი 3:
== ტერმინის წარმომავლობა და მნიშვნელობა ==
== ტერმინის წარმომავლობა და მნიშვნელობა ==


ტერმინი „აღთქმა“ შეესაბამება ებრაულ სიტყვას ''ბერიტ'' „კავშირი, შეთანხმება, კონტრაქტი“.
ტერმინი „აღთქმა“ შეესაბამება ებრაულ სიტყვას ''ბერიტ'' ლათინურად '''testamentum - ტესტამენტუმ''', ბერძნულათ კი '''Διαθήκη - დიათიკე''' „კავშირი, შეთანხმება, კონტრაქტი, დაბეჭდვა ან ბეჭედის დასმა (ტესტამენტუმ) ყველაზე ნათლად მისი ლათინური გამოთქმა გამოხატავს მის მნიშვნელობას“.


ძველაღმოსავლური წესი შეთანხმების დადებისა ორ მხარეს შორის მოცავდა მსხვერპლის შეწირვასა და წყევლის წარმოთქმას მის დამრღვევზე. ამის შემდეგ მხარეები გაივლიდნენ დაკლული მსხვერპლის ორ ნაწილს შორის და თავიანთ კავშირს ამტკიცებდნენ დაღვრილი სისხლით. ამ შეთანხმების სახსოვრად დებდნენ ქვას, ან რგავდნენ ხეს, უწოდებდნენ რა მათ ცის წინაშე მოწმეებს ამ შეთანხმებისა.
ძველაღმოსავლური წესი შეთანხმების დადებისა ორ მხარეს შორის მოცავდა მსხვერპლის შეწირვასა და წყევლის წარმოთქმას მის დამრღვევზე. ამის შემდეგ მხარეები გაივლიდნენ დაკლული მსხვერპლის ორ ნაწილს შორის და თავიანთ კავშირს ამტკიცებდნენ დაღვრილი სისხლით. ამ შეთანხმების სახსოვრად დებდნენ ქვას, ან რგავდნენ ხეს, უწოდებდნენ რა მათ ცის წინაშე მოწმეებს ამ შეთანხმებისა.
ხაზი 9: ხაზი 9:
ვასალური დამოკიდებულებისგან განსხვავებით, რომელშიც იძულებითი მფარველობის მიღება იგულისხმება, ჭეშმარიტი კავშირი - ეს კავშირია თანასწორთა შორის. მისი საფუძველი ურთიერთპატივისცემა და ნებაყოფლობითი თანხმობაა მისი წარმომადგენელ მხარეებს შორის, რაც განაპირობებს მათ ნებელობით თავისუფლებას და შესაძლებლობას მისი გაუქმებისა, გაწყვეტისა, საპასუხო დამსჯელობითი სანქციების შიშის გარეშე. დაახლოებით მოცემული პირობების მსგავსად განისაზღვრება განსაკუთრებული ხასიათი ძველ აღთქმაში ღმერთსა და ადამიანებს შორის ურთიერთკავშირი<ref>ქრისტიანული მოძღვრების თანახმად ადამიანი თავისუფალია (ნების თავისუფლება), და ამ ნებელობის მეშვეობით ის თავად წყვეტს, იყოს ღმერთთან თუ განუდგეს მათ, იცხოვროს მისი მცნებების მიხედვით, თუ საკუთარი ნების მიხედვით. არც ჯოჯოხეთია ღმერთის მიერ დაწესებული სასჯელი, სანაცვლო საზღაური ადამიანთა განდგომაზე (ღმერთი აბსოლუტური სიკეთეა), არამედ ადამიანები, რომლებიც ღმერთთან მყოფობისათვის არიან შექმნილნი (ეს არის მათი ბუნებრივი მდგომარეობა), თავიანთი განდგომით გამოეყოფიან ამ სიკეთეს (სამოთხეს), თავიანთ ბუნებრივ მდგომარეობას და ხვდებიან ჯოჯოხეთში. ანუ ჯოჯოხეთი არის ადამიანის ბუნებრივი მდგომარეობის დარღვევა, მიერ განხორციელებული არასწორი ნებელობითი არჩევანის შედეგი და არა უფლის სასჯელი – ადამიანი თავად ისჯის საკუთარ თავს</ref>. მას საფუძველი ჯერ კიდევ სამოთხეში დაედო, რომელიც დაირღვა ადამის ცოდვით დაცემით. ასეთივე საყოველთაო ხასიათით გამოირჩევა აღთქმა ნოესთან, და მისი მეშვეობით, მთელს ქმნილ სამყაროსთან. რჩეული გამოცხადების დამცველთა წრე ვიწროვდება აბრაამთან და მის შთამომავლებთან აღთქმით, სინას მთის აღთქმა კი განსაზღვრავს საბოლოო ხასიათს ძველი აღთქმისა: ისრაელი ხდება უფლის რჩეული ერი, რომელსაც მიეცა ქანაანის მიწა, უფლის მფარველობა და დახმარება. ისტორიული დანიშნულება ისრაელისა - არა მხოლოდ „ზეციური მეუფების“ მიწაზე დამყარება, არამედ მაგალითად ყოფნა მეზობელი ხალხებისათვის - სინათლედ ყოფნა წარმართთათვის. ისრაელმა დაივიწყა თავისი დანიშნულება და მისი უფლის მიერ რჩეულობა მხოოდდამხოლოდ ეთნიკური ქედმაღლობის საბაბად იქცა.
ვასალური დამოკიდებულებისგან განსხვავებით, რომელშიც იძულებითი მფარველობის მიღება იგულისხმება, ჭეშმარიტი კავშირი - ეს კავშირია თანასწორთა შორის. მისი საფუძველი ურთიერთპატივისცემა და ნებაყოფლობითი თანხმობაა მისი წარმომადგენელ მხარეებს შორის, რაც განაპირობებს მათ ნებელობით თავისუფლებას და შესაძლებლობას მისი გაუქმებისა, გაწყვეტისა, საპასუხო დამსჯელობითი სანქციების შიშის გარეშე. დაახლოებით მოცემული პირობების მსგავსად განისაზღვრება განსაკუთრებული ხასიათი ძველ აღთქმაში ღმერთსა და ადამიანებს შორის ურთიერთკავშირი<ref>ქრისტიანული მოძღვრების თანახმად ადამიანი თავისუფალია (ნების თავისუფლება), და ამ ნებელობის მეშვეობით ის თავად წყვეტს, იყოს ღმერთთან თუ განუდგეს მათ, იცხოვროს მისი მცნებების მიხედვით, თუ საკუთარი ნების მიხედვით. არც ჯოჯოხეთია ღმერთის მიერ დაწესებული სასჯელი, სანაცვლო საზღაური ადამიანთა განდგომაზე (ღმერთი აბსოლუტური სიკეთეა), არამედ ადამიანები, რომლებიც ღმერთთან მყოფობისათვის არიან შექმნილნი (ეს არის მათი ბუნებრივი მდგომარეობა), თავიანთი განდგომით გამოეყოფიან ამ სიკეთეს (სამოთხეს), თავიანთ ბუნებრივ მდგომარეობას და ხვდებიან ჯოჯოხეთში. ანუ ჯოჯოხეთი არის ადამიანის ბუნებრივი მდგომარეობის დარღვევა, მიერ განხორციელებული არასწორი ნებელობითი არჩევანის შედეგი და არა უფლის სასჯელი – ადამიანი თავად ისჯის საკუთარ თავს</ref>. მას საფუძველი ჯერ კიდევ სამოთხეში დაედო, რომელიც დაირღვა ადამის ცოდვით დაცემით. ასეთივე საყოველთაო ხასიათით გამოირჩევა აღთქმა ნოესთან, და მისი მეშვეობით, მთელს ქმნილ სამყაროსთან. რჩეული გამოცხადების დამცველთა წრე ვიწროვდება აბრაამთან და მის შთამომავლებთან აღთქმით, სინას მთის აღთქმა კი განსაზღვრავს საბოლოო ხასიათს ძველი აღთქმისა: ისრაელი ხდება უფლის რჩეული ერი, რომელსაც მიეცა ქანაანის მიწა, უფლის მფარველობა და დახმარება. ისტორიული დანიშნულება ისრაელისა - არა მხოლოდ „ზეციური მეუფების“ მიწაზე დამყარება, არამედ მაგალითად ყოფნა მეზობელი ხალხებისათვის - სინათლედ ყოფნა წარმართთათვის. ისრაელმა დაივიწყა თავისი დანიშნულება და მისი უფლის მიერ რჩეულობა მხოოდდამხოლოდ ეთნიკური ქედმაღლობის საბაბად იქცა.


ქრისტეს შობამდე 6 საუკუნით ადრე იერემია წინასწარმეტყველმა იწინასწარმეტყველა ძველი, ნაციონალურ პოლიტიკური ილუზიების დანგრევა და ახალი კავშირის „დადება“ ღმერთსა და ადამიანებს შორის მხოლოდდამხოოდ სულიერ საფუძვლებზე. ქრისტიანობა წარმოშობისთანავე ცხოვრობდა იმ რწმენით, რომ იერემიას წინასწარმეტყველება განხორციელდა, ძველი შეთანხმება ღმერთსა და ადამიანებს შორის ერთი ერის მეშვეობით, შეიცვალა ახალი კავშირით-აღთქმით, რომეიც დადებუია მთეს კაცობრიობასთან ძე ღმრთისას განკაცებისა და მისი გამომხსნელობითი მსხვერპის მეშვეობით. თავად იესო ქრისტემ საიდუმლო სერობაზე მიანიშნა განსხვავებაზე ყოფიერების ამ ორ მდგომარეობას შორის ''„ესე არს სისხლი ჩემი ახლისა აღთქუმისაჲ, მრავალთათჳს დათხეული მისატევებელად ცოდვათა“''<ref>[http://www.orthodoxy.ge/tserili/mtatsmindeli/mate22-28.htm /მთ.26,28]</ref>. ამიტომაც ბიბლია, როგორც მსოფლიო ისტორია, იყოფა ორ პერიოდად: ქრისტეს შობამდე და ქრისტეს შობიდან, ან კიდევ ეპოქა ძველი აღთქმისა და ეპოქა ახალი აღთქმისა.<ref>[http://azbyka.ru/dictionary/03/vethiy_zavet-all.shtml / Ветхий Завет]</ref>
[[იესო ქრისტე|იესო ქრისტეს]] შობამდე 6 საუკუნით ადრე იერემია წინასწარმეტყველმა იწინასწარმეტყველა ძველი, ნაციონალურ პოლიტიკური ილუზიების დანგრევა და ახალი კავშირის „დადება“ ღმერთსა და ადამიანებს შორის მხოლოდდამხოოდ სულიერ საფუძვლებზე. ქრისტიანობა წარმოშობისთანავე ცხოვრობდა იმ რწმენით, რომ იერემიას წინასწარმეტყველება განხორციელდა, ძველი შეთანხმება ღმერთსა და ადამიანებს შორის ერთი ერის მეშვეობით, შეიცვალა ახალი კავშირით-აღთქმით, რომეიც დადებუია მთეს კაცობრიობასთან ძე ღმრთისას განკაცებისა და მისი გამომხსნელობითი მსხვერპის მეშვეობით. თავად იესო ქრისტემ საიდუმლო სერობაზე მიანიშნა განსხვავებაზე ყოფიერების ამ ორ მდგომარეობას შორის ''„ესე არს სისხლი ჩემი ახლისა აღთქუმისაჲ, მრავალთათჳს დათხეული მისატევებელად ცოდვათა“''<ref>[http://www.orthodoxy.ge/tserili/mtatsmindeli/mate22-28.htm /მთ.26,28]</ref>. ამიტომაც ბიბლია, როგორც მსოფლიო ისტორია, იყოფა ორ პერიოდად: ქრისტეს შობამდე და ქრისტეს შობიდან, ან კიდევ ეპოქა ძველი აღთქმისა და ეპოქა ახალი აღთქმისა.<ref>[http://azbyka.ru/dictionary/03/vethiy_zavet-all.shtml / Ветхий Завет]</ref>


== ძველი აღთქმის წიგნები ==
== ძველი აღთქმის წიგნები ==
ხაზი 33: ხაზი 33:
!colspan=6|<center></center>
!colspan=6|<center></center>
|-
|-
|დაბადება (დაბ.)
|[[დაბადება]] (დაბ.)


||Genesis||{{lang-el2|Γένεσις}}||Быт.||Gen||בְּרֵאשִׁית
||Genesis||{{lang-el2|Γένεσις}}||Быт.||Gen||בְּרֵאשִׁית
|-
|-
|გამოსვლა (გამ.)||Exodus||{{lang-el2|Ἔξοδος}}||Исх.||Ex||שְׁמוֹת
|[[გამოსვლა]] (გამ.)||Exodus||{{lang-el2|Ἔξοδος}}||Исх.||Ex||שְׁמוֹת
|-
|-
|ლევიანნი (ლევ.)||Leviticus||{{lang-el2|Λευϊτικòν}}||Лев.||Lev||וַיִּקְרָא
|[[ლევიანნი]] (ლევ.)||Leviticus||{{lang-el2|Λευϊτικòν}}||Лев.||Lev||וַיִּקְרָא
|-
|-
|რიცხვნი (რიცხ.)||Numeri||{{lang-el2|Ἀριθμοὶ}}||Чис.||Num||בְּמִדְבַּר
|[[რიცხვნი]] (რიცხ.)||Numeri||{{lang-el2|Ἀριθμοὶ}}||Чис.||Num||בְּמִדְבַּר
|-
|-
|მეორე რჯული (რჯლ.)||Deuteronomium||{{lang-el2|Δευτερονόμιον}}||Втор.||Deut||דְּבָרִים
|[[მეორე რჯული]] (რჯლ.)||Deuteronomium||{{lang-el2|Δευτερονόμιον}}||Втор.||Deut||דְּבָרִים
|-
|-
!colspan=6|
!colspan=6|
ხაზი 49: ხაზი 49:
|[[წიგნი იესო ნავეს ძისა|იესო ნავეს ძე]] (იესო)||Iosue||{{lang-el2|Ἰησοῦς}}||Нав.||Josh||יְהוֹשֻׁעַ
|[[წიგნი იესო ნავეს ძისა|იესო ნავეს ძე]] (იესო)||Iosue||{{lang-el2|Ἰησοῦς}}||Нав.||Josh||יְהוֹשֻׁעַ
|-
|-
|მსაჯულნი (მსაჯ.)||Iudicum||{{lang-el2|Κριταὶ}}||Суд.||Judg||שׁוֹפְטִים
|[[მსაჯულნი]] (მსაჯ.)||Iudicum||{{lang-el2|Κριταὶ}}||Суд.||Judg||שׁוֹפְטִים
|-
|-
|რუთი (რუთ.)||Ruth||{{lang-el2|Ροὺθ}}||Руф.||Ruth||רוּת
|[[რუთი]] (რუთ.)||Ruth||{{lang-el2|Ροὺθ}}||Руф.||Ruth||רוּת
|-
|-
|პირველი მეფეთა (1 მეფ.)||I Samuelis||{{lang-el2|Βασιλειων Α'}}||1Цар||1Sam||שְׁמוּאֵל א׳
|[[პირველი მეფეთა]] (1 მეფ.)||I Samuelis||{{lang-el2|Βασιλειων Α'}}||1Цар||1Sam||שְׁמוּאֵל א׳
|-
|-
|მეორე მეფეთა (2 მეფ.)||II Samuelis||{{lang-el2|Βασιλειων Β'}}||2Цар||2Sam||שְׁמוּאֵל ב׳
|[[მეორე მეფეთა]] (2 მეფ.)||II Samuelis||{{lang-el2|Βασιλειων Β'}}||2Цар||2Sam||שְׁמוּאֵל ב׳
|-
|-
|მესამე მეფეთა (3 მეფ.)||I Regum||{{lang-el2|Βασιλειων Γ'}}||3Цар||1Kings||מְלָכִים א׳
|[[მესამე მეფეთა]] (3 მეფ.)||I Regum||{{lang-el2|Βασιλειων Γ'}}||3Цар||1Kings||מְלָכִים א׳
|-
|-
|მეოთხე მეფეთა (4 მეფ.)||II Regum||{{lang-el2|Βασιλειων Δ'}}||4Цар||2Kings||מְלָכִים ב׳
|[[მეოთხე მეფეთა]] (4 მეფ.)||II Regum||{{lang-el2|Βασιλειων Δ'}}||4Цар||2Kings||מְלָכִים ב׳
|-
|-
|პირველი ნეშტთა (1 ნეშტ.)||I Paralipomenon||{{lang-el2|Παραλειπομένων Α'}}||1Пар||1Chron||דִּבְרֵי הַיָּמִים א׳
|[[პირველი ნეშტთა]] (1 ნეშტ.)||I Paralipomenon||{{lang-el2|Παραλειπομένων Α'}}||1Пар||1Chron||דִּבְרֵי הַיָּמִים א׳
|-
|-
|მეორე ნეშტთა (2 ნეშტ.)||II Paralipomenon||{{lang-el2|Παραλειπομένων Β'}}||2Пар||2Chron||דִּבְרֵי הַיָּמִים ב׳
|[[მეორე ნეშტთა]] (2 ნეშტ.)||II Paralipomenon||{{lang-el2|Παραλειπομένων Β'}}||2Пар||2Chron||דִּבְרֵי הַיָּמִים ב׳
|-
|-
|პირველი ეზრა (1 ეზრ.)||Esdrae||{{lang-el2|Ἒσδρας}}||Езд||Ezra||עֶזְרָא
|[[პირველი ეზრა]] (1 ეზრ.)||Esdrae||{{lang-el2|Ἒσδρας}}||Езд||Ezra||עֶזְרָא
|-
|-
|ნეემია (ნეემ.)||Nehemiae||{{lang-el2|Νεεμιας}}||Неем||Neh||נְחֶמְיָה
|[[ნეემია ]](ნეემ.)||Nehemiae||{{lang-el2|Νεεμιας}}||Неем||Neh||נְחֶמְיָה
|-
|-
|''ტობითი (ტობ.)''||Tobias||{{lang-el2|Τωβιθ}}||Тов||Tob||טובי
|''[[ტობითი]] (ტობ.)''||Tobias||{{lang-el2|Τωβιθ}}||Тов||Tob||טובי
|-
|-
|''ივდითი (ივდ.)'' ||Judith||{{lang-el2|Ιουδίθ}}||Иудифь||Judith||יְהוּדִית
|''[[ივდითი]] (ივდ.)'' ||Judith||{{lang-el2|Ιουδίθ}}||Иудифь||Judith||יְהוּדִית
|-
|-
|ესთერი (ესთ.)||Esther||{{lang-el2|Ἐσθὴρ}}||Есф||Esther||אֶסְתֵּר
|[[ესთერი]] (ესთ.)||Esther||{{lang-el2|Ἐσθὴρ}}||Есф||Esther||אֶסְתֵּר
|-
|-
|იობი (იობ.)||Iob||{{lang-el2|Ἰῶβ}}||Иов||Job||אִיּוֹב
|[[იობი]] (იობ.)||Iob||{{lang-el2|Ἰῶβ}}||Иов||Job||אִיּוֹב
|-
|-
|ფსალმუნნი (ფსალმ.)||Psalmorum||{{lang-el2|Ψαλμοὶ}}||Пс / Псал||Ps||תְּהִלִּים
|[[ფსალმუნნი]] (ფსალმ.)||Psalmorum||{{lang-el2|Ψαλμοὶ}}||Пс / Псал||Ps||תְּהִלִּים
|-
|-
|იგავნი სოლომონისა (იგავ.)||Proverbiorum||{{lang-el2|Παροιμιαι}}||Прит||Prov||מִשְׁלֵי
|[[იგავნი სოლომონისა]] (იგავ.)||Proverbiorum||{{lang-el2|Παροιμιαι}}||Прит||Prov||מִשְׁלֵי
|-
|-
|ეკლესიასტე (ეკლ.)||Ecclesiasticus||{{lang-el2|Ἐκκλησιαστὴς}}||Екк||Eccles||קֹהֶלֶת
|[[ეკლესიასტე]] (ეკლ.)||Ecclesiasticus||{{lang-el2|Ἐκκλησιαστὴς}}||Екк||Eccles||קֹהֶלֶת
|-
|-
|ქებათა-ქება სოლომონისა (ქებ.)||Canticum Canticorum||{{lang-el2|ᾎσμα}}||Песн||Song||שִׁיר הַשִּׁירִים
|[[ქებათა-ქება სოლომონისა]] (ქებ.)||Canticum Canticorum||{{lang-el2|ᾎσμα}}||Песн||Song||שִׁיר הַשִּׁירִים
|-
|-
|ესაია წინასწარმეტყველი (ეს.)||Isaiae||{{lang-el2|Ἠσαΐας}}||Ис / Исаи||Is||יְשַׁעְיָהוּ
|[[ესაია წინასწარმეტყველი ]](ეს.)||Isaiae||{{lang-el2|Ἠσαΐας}}||Ис / Исаи||Is||יְשַׁעְיָהוּ
|-
|-
|იერემია წინასწარმეტყველი (იერ.)||Ieremiae||{{lang-el2|Ιερεμίας}}||Иер||Jer||יִרְמְיָהוּ
|[[იერემია წინასწარმეტყველი]] (იერ.)||Ieremiae||{{lang-el2|Ιερεμίας}}||Иер||Jer||יִרְמְיָהוּ
|-
|-
|გოდება იერემიასი (გოდ.)||Lamentationes||{{lang-el2|Θρῆνοι}}||Плач||Lam||אֵיכָה
|[[გოდება იერემიასი]] (გოდ.)||Lamentationes||{{lang-el2|Θρῆνοι}}||Плач||Lam||אֵיכָה
|-
|-
|ეზეკიელ წინასწარმეტყველი (ეზეკ.)||Ezechielis||{{lang-el2|Ἰεζεκιὴλ}}||Иез||Ezek||יְחֶזְקֵאל
|[[ეზეკიელ წინასწარმეტყველი]] (ეზეკ.)||Ezechielis||{{lang-el2|Ἰεζεκιὴλ}}||Иез||Ezek||יְחֶזְקֵאל
|-
|-
|დანიელ წინასწარმეტყველი (დან.)||Danielis||{{lang-el2|Δανιὴλ}}||Дан||Dan||דָּנִיֵּאל
|[[დანიელ წინასწარმეტყველი ]](დან.)||Danielis||{{lang-el2|Δανιὴλ}}||Дан||Dan||דָּנִיֵּאל
|-
|-
|ოსია წინასწარმეტყველი (ოს.)||Osee||{{lang-el2|Ὡσηὲ}}||Ос||Hos||הוֹשֵׁעַ
|[[ოსია წინასწარმეტყველი]] (ოს.)||Osee||{{lang-el2|Ὡσηὲ}}||Ос||Hos||הוֹשֵׁעַ
|-
|-
|იოველ წინასწარმეტყველი (იოვ.)||Ioel||{{lang-el2|Ἰωὴλ}}||Иоил||Joel||יוֹאֵל
|[[იოველ წინასწარმეტყველი]] (იოვ.)||Ioel||{{lang-el2|Ἰωὴλ}}||Иоил||Joel||יוֹאֵל
|-
|-
|ამოს წინასწარმეტყველი (ამოს)||Amos||{{lang-el2|Ἀμὼς}}||Амос||Amos||עָמוֹס
|[[ამოს წინასწარმეტყველი]] (ამოს)||Amos||{{lang-el2|Ἀμὼς}}||Амос||Amos||עָמוֹס
|-
|-
|აბდია წინასწარმეტყველი (აბდ.)||Abdiae||{{lang-el2|Ἀβδιοὺ}}||Авд||Obad||עֹבַדְיָה
|[[აბდია წინასწარმეტყველი]] (აბდ.)||Abdiae||{{lang-el2|Ἀβδιοὺ}}||Авд||Obad||עֹבַדְיָה
|-
|-
|იონა წინასწარმეტყველი (იონ.)||Ionae||{{lang-el2|Ἰωνᾶς}}||Иона||Jon||יוֹנָה
|[[იონა წინასწარმეტყველი]] (იონ.)||Ionae||{{lang-el2|Ἰωνᾶς}}||Иона||Jon||יוֹנָה
|-
|-
|მიქა წინასწარმეტყველი (მიქ.)||Michaeae||{{lang-el2|Μιχαίας}}||Мих||Mic||מִיכָה
|[[მიქა წინასწარმეტყველი]] (მიქ.)||Michaeae||{{lang-el2|Μιχαίας}}||Мих||Mic||מִיכָה
|-
|-
|ნაუმ წინასწარმეტყველი (ნაუმ.)||Nahum||{{lang-el2|Ναοὺμ}}||Наум||Nahum||נַחוּם
|[[ნაუმ წინასწარმეტყველი]] (ნაუმ.)||Nahum||{{lang-el2|Ναοὺμ}}||Наум||Nahum||נַחוּם
|-
|-
|აბაკუმ წინასწარმეტყველი (აბაკ.)||Habacuc||{{lang-el2|Αμβακοὺμ}}||Авв||Hab||חֲבַקּוּק
|[[აბაკუმ წინასწარმეტყველი]] (აბაკ.)||Habacuc||{{lang-el2|Αμβακοὺμ}}||Авв||Hab||חֲבַקּוּק
|-
|-
|სოფონია წინასწარმეტყველი (სოფ.)||Sophoniae||{{lang-el2|Σοφονίας}}||Соф||Zeph||צְפַנְיָה
|[[სოფონია წინასწარმეტყველი]] (სოფ.)||Sophoniae||{{lang-el2|Σοφονίας}}||Соф||Zeph||צְפַנְיָה
|-
|-
|ანგია წინასწარმეტყველი (ანგ.)||Aggaei||{{lang-el2|Ἁγγαῖος}}||Агг||Hag||חַגַּי
|[[ანგია წინასწარმეტყველი]] (ანგ.)||Aggaei||{{lang-el2|Ἁγγαῖος}}||Агг||Hag||חַגַּי
|-
|-
|ზაქარია წინასწარმეტყველი (ზაქ.)||Zachariae||{{lang-el2|Ζαχαρίας}}||Зах||Zech||זְכַרְיָה
|[[ზაქარია წინასწარმეტყველი]] (ზაქ.)||Zachariae||{{lang-el2|Ζαχαρίας}}||Зах||Zech||זְכַרְיָה
|-
|-
|მალაქია წინასწარმეტყველი (მალ.)||Malachiae||{{lang-el2|Μαλαχίας}}||Мал||Mal||מַלְאָכִי
|[[მალაქია წინასწარმეტყველი]] (მალ.)||Malachiae||{{lang-el2|Μαλαχίας}}||Мал||Mal||מַלְאָכִי
|}
|}


== სქოლიო ==
== სქოლიო ==
{{სქოლიო}}
{{სქოლიო}}

== რესურსები ინტერნეტში ==
* {{ka}} [http://www.qwelly.com/group/holy_bible/forum/topics/prophets ძველი აღთქმის წინასწარმეტყველები. ეგზეგეტიკა.]
* {{ka}} [http://www.qwelly.com/group/holy_bible/forum/topics/sinedrioni სინედრიონი, ძველ ებრაული სასამართლო და საკანონმდებლო ორგანო]


[[კატეგორია:ძველი აღთქმა|*]]
[[კატეგორია:ძველი აღთქმა|*]]

06:30, 27 ივნისი 2015-ის ვერსია

ძველი აღთქმა — საერთო წმინდა ტექსტი (წიგნთა კრებული) იუდაიზმისა და ქრისტიანობისა. პირველი, უძველესი ნაწილი ქრისტიანული ბიბლიისა, უძველესი ებრაული წმინდა წერილი (ებრაული ბიბლია — თანახი).

ტერმინის წარმომავლობა და მნიშვნელობა

ტერმინი „აღთქმა“ შეესაბამება ებრაულ სიტყვას ბერიტ ლათინურად testamentum - ტესტამენტუმ, ბერძნულათ კი Διαθήκη - დიათიკე „კავშირი, შეთანხმება, კონტრაქტი, დაბეჭდვა ან ბეჭედის დასმა (ტესტამენტუმ) ყველაზე ნათლად მისი ლათინური გამოთქმა გამოხატავს მის მნიშვნელობას“.

ძველაღმოსავლური წესი შეთანხმების დადებისა ორ მხარეს შორის მოცავდა მსხვერპლის შეწირვასა და წყევლის წარმოთქმას მის დამრღვევზე. ამის შემდეგ მხარეები გაივლიდნენ დაკლული მსხვერპლის ორ ნაწილს შორის და თავიანთ კავშირს ამტკიცებდნენ დაღვრილი სისხლით. ამ შეთანხმების სახსოვრად დებდნენ ქვას, ან რგავდნენ ხეს, უწოდებდნენ რა მათ ცის წინაშე მოწმეებს ამ შეთანხმებისა.

ვასალური დამოკიდებულებისგან განსხვავებით, რომელშიც იძულებითი მფარველობის მიღება იგულისხმება, ჭეშმარიტი კავშირი - ეს კავშირია თანასწორთა შორის. მისი საფუძველი ურთიერთპატივისცემა და ნებაყოფლობითი თანხმობაა მისი წარმომადგენელ მხარეებს შორის, რაც განაპირობებს მათ ნებელობით თავისუფლებას და შესაძლებლობას მისი გაუქმებისა, გაწყვეტისა, საპასუხო დამსჯელობითი სანქციების შიშის გარეშე. დაახლოებით მოცემული პირობების მსგავსად განისაზღვრება განსაკუთრებული ხასიათი ძველ აღთქმაში ღმერთსა და ადამიანებს შორის ურთიერთკავშირი[1]. მას საფუძველი ჯერ კიდევ სამოთხეში დაედო, რომელიც დაირღვა ადამის ცოდვით დაცემით. ასეთივე საყოველთაო ხასიათით გამოირჩევა აღთქმა ნოესთან, და მისი მეშვეობით, მთელს ქმნილ სამყაროსთან. რჩეული გამოცხადების დამცველთა წრე ვიწროვდება აბრაამთან და მის შთამომავლებთან აღთქმით, სინას მთის აღთქმა კი განსაზღვრავს საბოლოო ხასიათს ძველი აღთქმისა: ისრაელი ხდება უფლის რჩეული ერი, რომელსაც მიეცა ქანაანის მიწა, უფლის მფარველობა და დახმარება. ისტორიული დანიშნულება ისრაელისა - არა მხოლოდ „ზეციური მეუფების“ მიწაზე დამყარება, არამედ მაგალითად ყოფნა მეზობელი ხალხებისათვის - სინათლედ ყოფნა წარმართთათვის. ისრაელმა დაივიწყა თავისი დანიშნულება და მისი უფლის მიერ რჩეულობა მხოოდდამხოლოდ ეთნიკური ქედმაღლობის საბაბად იქცა.

იესო ქრისტეს შობამდე 6 საუკუნით ადრე იერემია წინასწარმეტყველმა იწინასწარმეტყველა ძველი, ნაციონალურ პოლიტიკური ილუზიების დანგრევა და ახალი კავშირის „დადება“ ღმერთსა და ადამიანებს შორის მხოლოდდამხოოდ სულიერ საფუძვლებზე. ქრისტიანობა წარმოშობისთანავე ცხოვრობდა იმ რწმენით, რომ იერემიას წინასწარმეტყველება განხორციელდა, ძველი შეთანხმება ღმერთსა და ადამიანებს შორის ერთი ერის მეშვეობით, შეიცვალა ახალი კავშირით-აღთქმით, რომეიც დადებუია მთეს კაცობრიობასთან ძე ღმრთისას განკაცებისა და მისი გამომხსნელობითი მსხვერპის მეშვეობით. თავად იესო ქრისტემ საიდუმლო სერობაზე მიანიშნა განსხვავებაზე ყოფიერების ამ ორ მდგომარეობას შორის „ესე არს სისხლი ჩემი ახლისა აღთქუმისაჲ, მრავალთათჳს დათხეული მისატევებელად ცოდვათა“[2]. ამიტომაც ბიბლია, როგორც მსოფლიო ისტორია, იყოფა ორ პერიოდად: ქრისტეს შობამდე და ქრისტეს შობიდან, ან კიდევ ეპოქა ძველი აღთქმისა და ეპოქა ახალი აღთქმისა.[3]

ძველი აღთქმის წიგნები

ძველი აღთქმის წიგნები იყოფა კანონიკურ და არაკანონიკურ წიგნებად. მათ შორის არსებული განსხვავება ისაა, რომ კანონიკური წიგნები უფრო ძველია, დაწერიი დაახლოებით XV-V საუკუნეებში ქრისტეს შობამდე, არაკანონიკური წიგნები კი შედარებით გვიან IV-I საუკუნეებში ქრისტეს შობამდე.[4]

შინაარსის მიხედვით ძველი აღთქმის წიგნებში გამოყოფენ შემდეგ კატეგორიებს:

  • რჯულმდებითი (დაბადება, გამოსვლა, ლევიტელთა, რიცხვთა, მეორე შჯული)
  • ისტორიული (ისუ ნავესი, მსაჯულთა, რუთისი, მეფეთა, ნეშტთა, წიგნები ეზდრასი, ნემიასი და ესთერისა)
  • ზნეობრივ-დამრიგებლური (იობისი, ფსალმუნნი, წიგნები სოლომონისა)
  • წინასწარმეტყველური (ესაია, იერემია, ეზეკიელი, დანიელი და სხვა თორმეტი წინასწარმეტყველის წიგნები)


ძველი აღთქმის წიგნები
ქართული
დასახელება
ლათინური
დასახელება
ბერძნული
დასახელება
რუს. ინგლ. სახელწოდება
თანახში
დაბადება (დაბ.) Genesis Γένεσις Быт. Gen בְּרֵאשִׁית
გამოსვლა (გამ.) Exodus Ἔξοδος Исх. Ex שְׁמוֹת
ლევიანნი (ლევ.) Leviticus Λευϊτικòν Лев. Lev וַיִּקְרָא
რიცხვნი (რიცხ.) Numeri Ἀριθμοὶ Чис. Num בְּמִדְבַּר
მეორე რჯული (რჯლ.) Deuteronomium Δευτερονόμιον Втор. Deut דְּבָרִים
იესო ნავეს ძე (იესო) Iosue Ἰησοῦς Нав. Josh יְהוֹשֻׁעַ
მსაჯულნი (მსაჯ.) Iudicum Κριταὶ Суд. Judg שׁוֹפְטִים
რუთი (რუთ.) Ruth Ροὺθ Руф. Ruth רוּת
პირველი მეფეთა (1 მეფ.) I Samuelis Βασιλειων Α' 1Цар 1Sam שְׁמוּאֵל א׳
მეორე მეფეთა (2 მეფ.) II Samuelis Βασιλειων Β' 2Цар 2Sam שְׁמוּאֵל ב׳
მესამე მეფეთა (3 მეფ.) I Regum Βασιλειων Γ' 3Цар 1Kings מְלָכִים א׳
მეოთხე მეფეთა (4 მეფ.) II Regum Βασιλειων Δ' 4Цар 2Kings מְלָכִים ב׳
პირველი ნეშტთა (1 ნეშტ.) I Paralipomenon Παραλειπομένων Α' 1Пар 1Chron דִּבְרֵי הַיָּמִים א׳
მეორე ნეშტთა (2 ნეშტ.) II Paralipomenon Παραλειπομένων Β' 2Пар 2Chron דִּבְרֵי הַיָּמִים ב׳
პირველი ეზრა (1 ეზრ.) Esdrae Ἒσδρας Езд Ezra עֶזְרָא
ნეემია (ნეემ.) Nehemiae Νεεμιας Неем Neh נְחֶמְיָה
ტობითი (ტობ.) Tobias Τωβιθ Тов Tob טובי
ივდითი (ივდ.) Judith Ιουδίθ Иудифь Judith יְהוּדִית
ესთერი (ესთ.) Esther Ἐσθὴρ Есф Esther אֶסְתֵּר
იობი (იობ.) Iob Ἰῶβ Иов Job אִיּוֹב
ფსალმუნნი (ფსალმ.) Psalmorum Ψαλμοὶ Пс / Псал Ps תְּהִלִּים
იგავნი სოლომონისა (იგავ.) Proverbiorum Παροιμιαι Прит Prov מִשְׁלֵי
ეკლესიასტე (ეკლ.) Ecclesiasticus Ἐκκλησιαστὴς Екк Eccles קֹהֶלֶת
ქებათა-ქება სოლომონისა (ქებ.) Canticum Canticorum ᾎσμα Песн Song שִׁיר הַשִּׁירִים
ესაია წინასწარმეტყველი (ეს.) Isaiae Ἠσαΐας Ис / Исаи Is יְשַׁעְיָהוּ
იერემია წინასწარმეტყველი (იერ.) Ieremiae Ιερεμίας Иер Jer יִרְמְיָהוּ
გოდება იერემიასი (გოდ.) Lamentationes Θρῆνοι Плач Lam אֵיכָה
ეზეკიელ წინასწარმეტყველი (ეზეკ.) Ezechielis Ἰεζεκιὴλ Иез Ezek יְחֶזְקֵאל
დანიელ წინასწარმეტყველი (დან.) Danielis Δανιὴλ Дан Dan דָּנִיֵּאל
ოსია წინასწარმეტყველი (ოს.) Osee Ὡσηὲ Ос Hos הוֹשֵׁעַ
იოველ წინასწარმეტყველი (იოვ.) Ioel Ἰωὴλ Иоил Joel יוֹאֵל
ამოს წინასწარმეტყველი (ამოს) Amos Ἀμὼς Амос Amos עָמוֹס
აბდია წინასწარმეტყველი (აბდ.) Abdiae Ἀβδιοὺ Авд Obad עֹבַדְיָה
იონა წინასწარმეტყველი (იონ.) Ionae Ἰωνᾶς Иона Jon יוֹנָה
მიქა წინასწარმეტყველი (მიქ.) Michaeae Μιχαίας Мих Mic מִיכָה
ნაუმ წინასწარმეტყველი (ნაუმ.) Nahum Ναοὺμ Наум Nahum נַחוּם
აბაკუმ წინასწარმეტყველი (აბაკ.) Habacuc Αμβακοὺμ Авв Hab חֲבַקּוּק
სოფონია წინასწარმეტყველი (სოფ.) Sophoniae Σοφονίας Соф Zeph צְפַנְיָה
ანგია წინასწარმეტყველი (ანგ.) Aggaei Ἁγγαῖος Агг Hag חַגַּי
ზაქარია წინასწარმეტყველი (ზაქ.) Zachariae Ζαχαρίας Зах Zech זְכַרְיָה
მალაქია წინასწარმეტყველი (მალ.) Malachiae Μαλαχίας Мал Mal מַלְאָכִי

სქოლიო

  1. ქრისტიანული მოძღვრების თანახმად ადამიანი თავისუფალია (ნების თავისუფლება), და ამ ნებელობის მეშვეობით ის თავად წყვეტს, იყოს ღმერთთან თუ განუდგეს მათ, იცხოვროს მისი მცნებების მიხედვით, თუ საკუთარი ნების მიხედვით. არც ჯოჯოხეთია ღმერთის მიერ დაწესებული სასჯელი, სანაცვლო საზღაური ადამიანთა განდგომაზე (ღმერთი აბსოლუტური სიკეთეა), არამედ ადამიანები, რომლებიც ღმერთთან მყოფობისათვის არიან შექმნილნი (ეს არის მათი ბუნებრივი მდგომარეობა), თავიანთი განდგომით გამოეყოფიან ამ სიკეთეს (სამოთხეს), თავიანთ ბუნებრივ მდგომარეობას და ხვდებიან ჯოჯოხეთში. ანუ ჯოჯოხეთი არის ადამიანის ბუნებრივი მდგომარეობის დარღვევა, მიერ განხორციელებული არასწორი ნებელობითი არჩევანის შედეგი და არა უფლის სასჯელი – ადამიანი თავად ისჯის საკუთარ თავს
  2. /მთ.26,28
  3. / Ветхий Завет
  4. / О книгах канонических и неканонических

რესურსები ინტერნეტში