გიორგი ხიმშიაშვილი: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 2: ხაზი 2:
'''ხიმშიაშვილი, გიორგი სპირიდონის ძე''' ({{lang-ru|Химшиев Георгий Спиридонович}}; დ. 14 ივნისი [[1836]] — გ. 16 ივლისი [[1917]], [[ბორჯომი]]) — რუსეთის არმიის არტილერიის გენერალი(13. 04. 1908).
'''ხიმშიაშვილი, გიორგი სპირიდონის ძე''' ({{lang-ru|Химшиев Георгий Спиридонович}}; დ. 14 ივნისი [[1836]] — გ. 16 ივლისი [[1917]], [[ბორჯომი]]) — რუსეთის არმიის არტილერიის გენერალი(13. 04. 1908).


დაამთავრა პავლოვის კადეტთა კორპუსი. სამხედრო სამსახური დაიწყო 1855 წლიდან. მონაწილეობდა ყირიმის (1853–56) და რუსეთ თურქეთის (1877–78) ომებში. მსახურობდა მე-13 არტილერიის საველე ბრიგადაში. 23.10.1874 – 27.04.1878 – 21-ე საარტილერიო ბრიგადის მეთაური. 03.10.1877 წ. – პოლკოვნიკი. 13.01.1892–1893 – მე-6-ე საარტილერიო ბრიგადის მეთაური. 1893–1897 – 39-ე საარტილერიო ბრიგადის მეთაური. 09.02.95–1905 – კავკასიის გრენრადის საარტილერიო ბრიგადის მეთაური. 13.04.1899 – კავკასიის 1-ლი საარმიო კორპუსის საარტილერიო მეთაური. 07.03.1905 წ. – ალექსანდროვის კომიტეტის წევრი. 12.10.1892 – გენერალ-მაიორი. 06.12.1900 – გენერალ-ლეიტენანტი. 1906–13 წ.წ. – გენერალ-ლეიტენანტმა ხიმშიაშვილმა გადასცა 339 კვადრატული საჟენი მიწა მთაწმინდაზე ეპარქიის სასულიერო-განმანათლებელ საძმოს, [[მიხეილ ტვერელის ეკლესია|მიხეილ ტვერელის ეკლესიის]] ასაშენებლად. გარაიცვალა 1917 წლის 16 ივლისს ბორჯომში. დასაფლავებულია თბილისში წმინდა მიხეილ ტვერელის ეკლესიის ეზოში.
დაამთავრა პავლოვის კადეტთა კორპუსი. სამხედრო სამსახური დაიწყო 1855 წლიდან. მონაწილეობდა ყირიმის (1853–56) და რუსეთ თურქეთის (1877–78) ომებში. მსახურობდა საველე არტილერიის მეცამეტე ბრიგადაში. 23.10.1874 – 27.04.1878 – 21-ე საარტილერიო ბრიგადის მეთაური. 03.10.1877 წ. – პოლკოვნიკი. 13.01.1892–1893 – მე-6-ე საარტილერიო ბრიგადის მეთაური. 1893–1897 – 39-ე საარტილერიო ბრიგადის მეთაური. 09.02.95–1905 – გრენადერთა ბრიგადის არტილერიის მეთაური. 13.04.1899 – კავკასიის 1-ლი საარმიო კორპუსის საარტილერიო მეთაური. 07.03.1905 წ. – ალექსანდროვის კომიტეტის წევრი. 12.10.1892 – გენერალ-მაიორი. 06.12.1900 – გენერალ-ლეიტენანტი. 1906–13 წ.წ. – გენერალ-ლეიტენანტმა ხიმშიაშვილმა გადასცა 339 კვადრატული საჟენი მიწა მთაწმინდაზე ეპარქიის სასულიერო-განმანათლებელ საძმოს, [[მიხეილ ტვერელის ეკლესია|მიხეილ ტვერელის ეკლესიის]] ასაშენებლად. გარაიცვალა 1917 წლის 16 ივლისს ბორჯომში. დასაფლავებულია თბილისში წმინდა მიხეილ ტვერელის ეკლესიის ეზოში.


==ჯილდოები==
==ჯილდოები==

17:58, 8 თებერვალი 2015-ის ვერსია

სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ ხიმშიაშვილი.

ხიმშიაშვილი, გიორგი სპირიდონის ძე (რუს. Химшиев Георгий Спиридонович; დ. 14 ივნისი 1836 — გ. 16 ივლისი 1917, ბორჯომი) — რუსეთის არმიის არტილერიის გენერალი(13. 04. 1908).

დაამთავრა პავლოვის კადეტთა კორპუსი. სამხედრო სამსახური დაიწყო 1855 წლიდან. მონაწილეობდა ყირიმის (1853–56) და რუსეთ თურქეთის (1877–78) ომებში. მსახურობდა საველე არტილერიის მეცამეტე ბრიგადაში. 23.10.1874 – 27.04.1878 – 21-ე საარტილერიო ბრიგადის მეთაური. 03.10.1877 წ. – პოლკოვნიკი. 13.01.1892–1893 – მე-6-ე საარტილერიო ბრიგადის მეთაური. 1893–1897 – 39-ე საარტილერიო ბრიგადის მეთაური. 09.02.95–1905 – გრენადერთა ბრიგადის არტილერიის მეთაური. 13.04.1899 – კავკასიის 1-ლი საარმიო კორპუსის საარტილერიო მეთაური. 07.03.1905 წ. – ალექსანდროვის კომიტეტის წევრი. 12.10.1892 – გენერალ-მაიორი. 06.12.1900 – გენერალ-ლეიტენანტი. 1906–13 წ.წ. – გენერალ-ლეიტენანტმა ხიმშიაშვილმა გადასცა 339 კვადრატული საჟენი მიწა მთაწმინდაზე ეპარქიის სასულიერო-განმანათლებელ საძმოს, მიხეილ ტვერელის ეკლესიის ასაშენებლად. გარაიცვალა 1917 წლის 16 ივლისს ბორჯომში. დასაფლავებულია თბილისში წმინდა მიხეილ ტვერელის ეკლესიის ეზოში.

ჯილდოები

ბრძოლაში სიმამაცისათვის დაჯილდოვებული იყო 2 ბატარეისა და 21 საარტილერიო ბრიგადის მუნდირით. ასევე მედლებით:

  • წმ. გიორგის – 4 ხარისხის. (19. 04. 1878).
  • წმ. ანნას – 3 ხარისხის. (1896), 2 ხარისხის. (1874), 1 ხარისხის. (1899).
  • წმ. სტანისლავის – 3 ხარისხის. (1860), 2 ხარისხის. (1871), 1 ხარისხის. (02. 04. 1895).
  • წმ. ვლადიმერის – 2 ხარისხის. (50 წელი ოფიცრის უმწიკვლო სამსახურისათვის – 1906).
  • თეთრი არწივის (1911).
  • წმ. ალექსანდრე ნევსკის (1913).

ლიტერატურა

  • Военная Энциклопедия, т. 8, СП б, 1912, стр. 633.
  • газета „Кавказ“ – №63 – 08. 03. 1905; №152 – 14. 06. 1905.
  • „Кавказский календарь“ на 1895, стр. 383.
  • газета „Цнобис пурцели“ №188 – 05. 05. 1897 г.
  • Списки генералам по старшинству на 1892, 1901, 1908 г. г.
  • Военный орден Святого Великомученника и Победоносца Георгия, М., 2004, стр. 355/.