ზიარება: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 1: ხაზი 1:
[[ფაილი:Juan de Juanes 002.jpg|მინი|''მაზიარებელი ქრისტე'', [[ვინსენტე ხუან მასიპი]], XVI საუკუნე]]
[[ფაილი:Juan de Juanes 002.jpg|მინი|''მაზიარებელი ქრისტე'', [[ვინსენტე ხუან მასიპი]], XVI საუკუნე]]
'''ზიარება''', [[ქრისტიანობა|ქრისტიანული რელიგიის]] ერთ-ერთი მთავარი საიდუმლო —მორწმუნის მიერ [[ქრისტე]]ს სისხლისა და ხორცის მიღება. საგანგებო ღვთისმსახურების — [[ლიტურგია|წირვის]] დროს, პური და ღვინო სიმბოლურად ქრისტეს ხორცად და სისხლად იქცევა, რომლის მიღებით მორწმუნე ქრისტეს სიწმინდეს ეზიარება და ცოდვებისაგან იწმინდება, რათა საიქიოში ცხონდეს. [[მართლმადიდებლური ეკლესია|მართლმადიდებლური ეკლესიის]] წესით ზიარება ყველა მორწმუნეს შეუძლია, ასევე კათოლიკურშიც და პროტესტანტულშიც,მაგრამ კათოლიკურ ეკლესიაში და პროტესტანტულში ზიარების დროს გამოიყენება აუფუებელი ჰოსტია,განსხვავებიტ მართლმადიდებლებისგან რომლებიც ზიარების დროს გამოიყენებენ აფუებულ სეფისკვერს. საეკლესიო მოძღვრება ზიარების საიდუმლოს დაწესებას იესო ქრისტეს მიაწერს (მისი ვნების წინ, [[საიდუმლო სერობა|საიდუმლო სერობის]] დროს). ზიარების საიდუმლო სიმბოლურად გამოხატავს მორწმუნეთა მიერ ქრისტესადმი სამადლობელო (უსისხლო) მსხვერპლს. ასეთ გაგებას ეფუძნება ზიარების ბერძნული სახელწოდება ევქარისტია („მადლობა“).
'''ზიარება''' [[ქრისტიანობა|ქრისტიანული რელიგიის]] ერთ-ერთი მთავარი საიდუმლო —მორწმუნის მიერ [[ქრისტე]]ს სისხლისა და ხორცის მიღება. საგანგებო ღვთისმსახურების — [[ლიტურგია|წირვის]] დროს, პური და ღვინო სიმბოლურად ქრისტეს ხორცად და სისხლად იქცევა, რომლის მიღებით მორწმუნე ქრისტეს სიწმინდეს ეზიარება და ცოდვებისაგან იწმინდება, რათა საიქიოში ცხონდეს. [[მართლმადიდებლური ეკლესია|მართლმადიდებლური ეკლესიის]] წესით ზიარება ყველა მორწმუნეს შეუძლია, ასევე კათოლიკურშიც და პროტესტანტულშიც, მაგრამ კათოლიკურ ეკლესიაში და პროტესტანტულში ზიარების დროს გამოიყენება აუფუებელი ჰოსტია, განსხვავებით მართლმადიდებლებისგან, რომლებიც ზიარების დროს გამოიყენებენ აფუებულ სეფისკვერს. საეკლესიო მოძღვრება ზიარების საიდუმლოს დაწესებას იესო ქრისტეს მიაწერს (მისი ვნების წინ, [[საიდუმლო სერობა|საიდუმლო სერობის]] დროს). ზიარების საიდუმლო სიმბოლურად გამოხატავს მორწმუნეთა მიერ ქრისტესადმი სამადლობელო (უსისხლო) მსხვერპლს. ასეთ გაგებას ეფუძნება ზიარების ბერძნული სახელწოდება ევქარისტია („მადლობა“).


==ლიტერატურა==
==ლიტერატურა==

08:35, 2 აგვისტო 2014-ის ვერსია

მაზიარებელი ქრისტე, ვინსენტე ხუან მასიპი, XVI საუკუნე

ზიარებაქრისტიანული რელიგიის ერთ-ერთი მთავარი საიდუმლო —მორწმუნის მიერ ქრისტეს სისხლისა და ხორცის მიღება. საგანგებო ღვთისმსახურების — წირვის დროს, პური და ღვინო სიმბოლურად ქრისტეს ხორცად და სისხლად იქცევა, რომლის მიღებით მორწმუნე ქრისტეს სიწმინდეს ეზიარება და ცოდვებისაგან იწმინდება, რათა საიქიოში ცხონდეს. მართლმადიდებლური ეკლესიის წესით ზიარება ყველა მორწმუნეს შეუძლია, ასევე კათოლიკურშიც და პროტესტანტულშიც, მაგრამ კათოლიკურ ეკლესიაში და პროტესტანტულში ზიარების დროს გამოიყენება აუფუებელი ჰოსტია, განსხვავებით მართლმადიდებლებისგან, რომლებიც ზიარების დროს გამოიყენებენ აფუებულ სეფისკვერს. საეკლესიო მოძღვრება ზიარების საიდუმლოს დაწესებას იესო ქრისტეს მიაწერს (მისი ვნების წინ, საიდუმლო სერობის დროს). ზიარების საიდუმლო სიმბოლურად გამოხატავს მორწმუნეთა მიერ ქრისტესადმი სამადლობელო (უსისხლო) მსხვერპლს. ასეთ გაგებას ეფუძნება ზიარების ბერძნული სახელწოდება ევქარისტია („მადლობა“).

ლიტერატურა

თარგი:Link FA