ვნების კვირა: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია]

შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა

შიდახაზური

05:47, 19 აპრილი 2014-ის ვერსია

ვნების კვირა – დიდმარხვის ბოლო კვირა (7 დღე), აღდგომის წინა სადღესასწაულო დღეები. ქრისტიანული ეკლესია მარხვით აღნიშნავს ქრისტეს ვნების (ტანჯვის) მოსაგონებლად იმ ცოდვების გამოსასყიდად, რომლებიც ადამიანს აქვს უფლის წინაშე. ეკლესია დაბეჯითებით ამტკიცებს ამ დღეებში მარხვის აუცილებლობას. ეს მარხვა ქმნის ნაღვლიან განწყობილებას და წუხილს იმ წამების გამო, რაც იესომ ჩვენი ცოდვების გამოსასყიდად გადაიტანა. ვნების კვირის ღირსახსოვარი დღეებია:

დიდი ორშაბათი – როდესაც იესომ დაწყევლა უნაყოფო ლეღვი;
დიდი სამშაბათი – როდესაც იესომ ტაძარში ახალი მოძღვრება იქადაგა;
დიდი ოთხშაბათი – როდესაც მოწაფეებმა იესოს სერობა მოუწყვეს;
დიდი ხუთშაბათი – როდესაც იესომ თვითონ გაუმართა მოციქულებს სერობა, ამხილა იუდა და დაადგინა ზიარების საიდუმლო;
დიდი პარასკევი – როდესაც იესო აწამეს და ჯვარს აცვეს;
დიდი შაბათი – როდესაც იესო დაკრძალეს.

ეს სტატია რელიგიის შესახებ ჯერჯერობით ესკიზია. თქვენ შეგიძლიათ დაგვეხმაროთ მის შევსებაში.

05:46, 19 აპრილი 2014-ის ვერსია რედაქტირება Henry McClean (განხილვა \| წვლილი) 131 390 edits მ 178.134.34.213-ის რედაქტირებები გაუქმდა; აღდგა Henry McClean-ის მიერ რედაქტირებული ვერს... ← წინა ცვლილება		05:47, 19 აპრილი 2014-ის ვერსია რედაქტირება გაუქმება Henry McClean (განხილვა \| წვლილი) 131 390 edits No edit summary შემდეგი ცვლილება →
ხაზი 1:		ხაზი 1:
	'''ვნების კვირა''' – დიდმარხვის ბოლო კვირა (7 დღე), [[აღდგომა\|აღდგომის]] წინა სადღესასწაულო დღეები. [[ქრისტიანობა\|~~ქრიატიანული~~]] ეკლესია [[მარხვა\|მარხვით]] აღნიშნავს [[ქრისტე\|ქრისტეს]] ვნების (ტანჯვის) მოსაგონებლად იმ ცოდვების გამოსასყიდად, რომლებიც ადამიანს აქვს უფლის წინაშე. ეკლესია დაბეჯითებით ამტკიცებს ამ დღეებში მარხვის აუცილებლობას. ეს მარხვა ქმნის ნაღვლიან განწყობილებას და წუხილს იმ წამების გამო, რაც იესომ ჩვენი ცოდვების გამოსასყიდად გადაიტანა. ვნების კვირის ღირსახსოვარი დღეებია:		'''ვნების კვირა''' – დიდმარხვის ბოლო კვირა (7 დღე), [[აღდგომა\|აღდგომის]] წინა სადღესასწაულო დღეები. [[ქრისტიანობა\|ქრისტიანული]] ეკლესია [[მარხვა\|მარხვით]] აღნიშნავს [[ქრისტე\|ქრისტეს]] ვნების (ტანჯვის) მოსაგონებლად იმ ცოდვების გამოსასყიდად, რომლებიც ადამიანს აქვს უფლის წინაშე. ეკლესია დაბეჯითებით ამტკიცებს ამ დღეებში მარხვის აუცილებლობას. ეს მარხვა ქმნის ნაღვლიან განწყობილებას და წუხილს იმ წამების გამო, რაც იესომ ჩვენი ცოდვების გამოსასყიდად გადაიტანა. ვნების კვირის ღირსახსოვარი დღეებია:

	* ''[[დიდი ორშაბათი]]'' – როდესაც იესომ დაწყევლა უნაყოფო ლეღვი;		* ''[[დიდი ორშაბათი]]'' – როდესაც იესომ დაწყევლა უნაყოფო ლეღვი;