ქერი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
მNo edit summary |
||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
[[სურათი:barley1.jpg|thumb|right|ქერი]] |
[[სურათი:barley1.jpg|thumb|right|ქერი]] |
||
ერთი ან მრავალწლოვანი მცენარეთა გვარი [[ |
'''ქერი''' (Hordeum), ერთი ან მრავალწლოვანი მცენარეთა გვარი [[მარცვლოვანნი|მარცვლოვანთა ოჯახისა]]. [[საქართველო|საქართველოში]] უძველესი დროდანაა ცნობილი და მოჰყავთ თითქმის ყველგან. ბიოლოგიური თვისებების მიხედვით, ქერი იყოფა საგაზაფხულოდ და საშემოდგომოდ. მისი მარცვალი შეიცავს: [[წყალი|წყალს]], [[ცილა|ცილას]], [[ნახშირწყალი|ნახშირწყლებს]], [[უჯრედისი|უჯრედისს]], ნაცრის ელემენტებს, [[ცხიმი|ცხიმს]], [[ფერმენტი|ფერმენტებს]]; B, D, E და A ჯგუფის ვიტამინებს. ქერისგან მზადდებადიეტური საკვები, კერძოდ, მისი ფაფით კვებავენ [[ღვიძლი|ღვიძლით]] დაავადებულებს. ქერის მარცვალი დიდი რაოდენობით უჯრედისს შეიცავს, ამიტომ, მის ფაფასა და წვნიანს, დიეტის სახით, მსუქან ადამიანებსაც ურჩევენ. |
||
[[an:Ordio]] |
|||
[[ar:شعير]] |
|||
[[bg:Ечемик]] |
|||
[[ca:Ordi]] |
|||
[[cr:Katassishit]] |
|||
[[cs:Ječmen]] |
|||
[[cy:Haidd]] |
|||
[[da:Almindelig Byg]] |
|||
[[de:Gerste]] |
|||
[[en:Barley]] |
|||
[[eo:Hordeo]] |
|||
[[es:Hordeum vulgare]] |
|||
[[et:Oder]] |
|||
[[fa:جو (گیاه)]] |
|||
[[fi:Ohra]] |
|||
[[fr:Orge commune]] |
|||
[[he:שעורה]] |
|||
[[hu:Árpa]] |
|||
[[id:Jelai]] |
|||
[[it:Hordeum vulgare]] |
|||
[[ja:オオムギ]] |
|||
[[jv:Jawawut]] |
|||
[[ko:보리]] |
|||
[[lt:Paprastasis miežis]] |
|||
[[lv:Mieži]] |
|||
[[ms:Pokok Barli]] |
|||
[[nl:Gerst]] |
|||
[[nn:Bygg]] |
|||
[[no:Bygg (korn)]] |
|||
[[pl:Jęczmień]] |
|||
[[pt:Cevada]] |
|||
[[qu:Siwara]] |
|||
[[ro:Orz]] |
|||
[[ru:Ячмень]] |
|||
[[simple:Barley]] |
|||
[[sk:Jačmeň]] |
|||
[[sl:Ječmen]] |
|||
[[sr:Јечам]] |
|||
[[sv:Korn]] |
|||
[[ta:பார்லி]] |
|||
[[th:ข้าวบาร์เลย์]] |
|||
[[uk:Ячмінь]] |
|||
[[wa:Oidje]] |
|||
[[zh:大麦]] |
|||
[[zh-min-nan:Toā-be̍h]] |
|||
09:11, 18 ივნისი 2007-ის ვერსია
ქერი (Hordeum), ერთი ან მრავალწლოვანი მცენარეთა გვარი მარცვლოვანთა ოჯახისა. საქართველოში უძველესი დროდანაა ცნობილი და მოჰყავთ თითქმის ყველგან. ბიოლოგიური თვისებების მიხედვით, ქერი იყოფა საგაზაფხულოდ და საშემოდგომოდ. მისი მარცვალი შეიცავს: წყალს, ცილას, ნახშირწყლებს, უჯრედისს, ნაცრის ელემენტებს, ცხიმს, ფერმენტებს; B, D, E და A ჯგუფის ვიტამინებს. ქერისგან მზადდებადიეტური საკვები, კერძოდ, მისი ფაფით კვებავენ ღვიძლით დაავადებულებს. ქერის მარცვალი დიდი რაოდენობით უჯრედისს შეიცავს, ამიტომ, მის ფაფასა და წვნიანს, დიეტის სახით, მსუქან ადამიანებსაც ურჩევენ.