ატმოსფერული ნალექები

ნალექების საშულაო თვიური მახასიათებელი

ატმოსფერული ნალექები — ატმოსფეროდან დედამიწის ზედაპირზე თხევადი ან მყარი სახით მოსული წყალი. იზომება ფენის სისქით (მმ ან სმ-ში), რომელიც უდანაკარგოდ (გაჟონვა, აორთქლება) გროვდება დედამიწის ზედაპირზე დროის გარკვეულ შუალედში (საათი, დღე-ღამე, თვე, წელიწადი).

ატმოსფერული ნალექები ძირითადად ღრუბლებიდან მოდის თხევადი (წვიმა, თქორი), მყარი (თოვლი, თოვლოვანი ხორხოშელა, თოვლოვანი მარცვლები, ყინულოვანი მარცვლები, ყინულოვანი წვიმა, სეტყვა) ან შერეული (თოვლ-ჭყაპი) სახით.

ატმოსფერული ნალექების უმნიშვნელო ნაწილი წარმოიშობა დედამიწის ზედაპირზე ან მასზე არსებულ საგნებზე (ნამი, თრთვილი, ლიპყინული, მარცვლოვანი ჭირხლი, კრისტალური ჭირხლი).

ატმოსფერული ნალექები ყველაზე დიდი რაოდენობით მოდის ინდოეთში (ჩერაპუნჯში, საშუალო წლიური რაოდენობა 12700 მმ), ყველაზე ნაკლები ჩილეში, პერუში, საჰარაში და სხვ. უდაბნო მხარეებში.

საქართველოში ყველაზე მეტი ნალექი მოდის შავი ზღვის სანაპიროზე, აჭარაში, მთა მტირალაზე (3500 მმ და მეტი). ნალექების მინიმუმი კი ფიქსირდება საქართველოს სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში – ელდარის დაბლობზე, რის საფუძველზე აქ ჩამოყალიბებულია ნახავრად უდაბოს ლანდშაფტი.

რესურსები ინტერნეტში

• World precipitation map
• Collision/Coalescence; The Bergeron Process
• Report local rainfall inside the United States at this site (CoCoRaHS)
• Report local rainfall related to tropical cyclones worldwide at this site
• Global Precipitation Climatology Center GPCC
• Types of rainfall (BBC)

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 1, თბ., 1975. — გვ. 673.