ილარიონ ქართველი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
მ r2.7.1) (ბოტის დამატება: pl:Hilarion Gruzin |
დაემატა/შესწორდა ილუსტრაცია |
||
ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
{{მმ*|ილარიონი}} |
{{მმ*|ილარიონი}} |
||
[[ფაილი:St. Hilarion the Georgian (18th century miniature).jpg|thumb|წმ. ილარიონ ქართველი (XVIII საუკუნის მინიატურა)]] |
|||
'''ილარიონ ქართველი''', (დ. [[ 822]] — გ. [[875]]), [[ქართველები|ქართველი]] სასულიერო მოღვაწე. [[მართლმადიდებლობა|მართლმადიდებელი]] ეკლესიის წმინდანი, ხსენების დღე არის ძველი სტილით [[19 ნოემბერი]], ახალი სტილით - [[2 დეკემბერი]]. |
'''ილარიონ ქართველი''', (დ. [[ 822]] — გ. [[875]]), [[ქართველები|ქართველი]] სასულიერო მოღვაწე. [[მართლმადიდებლობა|მართლმადიდებელი]] ეკლესიის წმინდანი, ხსენების დღე არის ძველი სტილით [[19 ნოემბერი]], ახალი სტილით - [[2 დეკემბერი]]. |
||
==ბიოგრაფია== |
==ბიოგრაფია== |
||
დაიბადა კახეთში, კახელი აზნაურის შვილი იყო, [[დონაურები|დონაურთა]] გვარიდან. ექვსი წლის ყრმა სასწავლებლად ღირსეულ და ღმრთისმოყვარე ბერს მიაბარეს. ილარიონი განსაკუთრებული ნიჭიერებით გამოირჩეოდა. როცა მამამ იხილა შვილის გულმოდგინება და ღვთის სიყვარული, იქვე, სოფელში, ააშენა მონასტერი. |
დაიბადა კახეთში, კახელი აზნაურის შვილი იყო, შესაძლოა [[დონაურები|დონაურთა]] გვარიდან. ექვსი წლის ყრმა სასწავლებლად ღირსეულ და ღმრთისმოყვარე ბერს მიაბარეს. ილარიონი განსაკუთრებული ნიჭიერებით გამოირჩეოდა. როცა მამამ იხილა შვილის გულმოდგინება და ღვთის სიყვარული, იქვე, სოფელში, ააშენა მონასტერი. |
||
თოთხმეტი წლის ილარიონმა გადაწყვიტა, განრიდებოდა მამის ზედმეტ ყურადღებას, დატოვა მონასტერი, გარეჯის უდაბნოს მიაშურა, ჰპოვა პატარა გამოქვაბული და იქ დაეყუდა. დიდი ღვაწლი მიუძღვის [[საქართველო|საქართველოში]] სამონასტრო ცხოვრებისა და მშენებლობის განვითარებაში. ილარიონ ქართველის ქტიტორული მოღვაწეობა დაკავშირებულია კახეთის 3 ძეგლთან, ესენია ფერისცვალების ეკლესია [[დავითგარეჯა|დავითგარეჯის]] ლავრაში, ე. წ. ილარიონ ქართველის ფილიალი იმავე ლავრაში და [[აკურის მამადავითის დედათა მონასტერი]]. |
თოთხმეტი წლის ილარიონმა გადაწყვიტა, განრიდებოდა მამის ზედმეტ ყურადღებას, დატოვა მონასტერი, გარეჯის უდაბნოს მიაშურა, ჰპოვა პატარა გამოქვაბული და იქ დაეყუდა. დიდი ღვაწლი მიუძღვის [[საქართველო|საქართველოში]] სამონასტრო ცხოვრებისა და მშენებლობის განვითარებაში. ილარიონ ქართველის ქტიტორული მოღვაწეობა დაკავშირებულია კახეთის 3 ძეგლთან, ესენია ფერისცვალების ეკლესია [[დავითგარეჯა|დავითგარეჯის]] ლავრაში, ე. წ. ილარიონ ქართველის ფილიალი იმავე ლავრაში და [[აკურის მამადავითის დედათა მონასტერი]]. |
05:32, 25 აგვისტო 2012-ის ვერსია
ილარიონ ქართველი, (დ. 822 — გ. 875), ქართველი სასულიერო მოღვაწე. მართლმადიდებელი ეკლესიის წმინდანი, ხსენების დღე არის ძველი სტილით 19 ნოემბერი, ახალი სტილით - 2 დეკემბერი.
ბიოგრაფია
დაიბადა კახეთში, კახელი აზნაურის შვილი იყო, შესაძლოა დონაურთა გვარიდან. ექვსი წლის ყრმა სასწავლებლად ღირსეულ და ღმრთისმოყვარე ბერს მიაბარეს. ილარიონი განსაკუთრებული ნიჭიერებით გამოირჩეოდა. როცა მამამ იხილა შვილის გულმოდგინება და ღვთის სიყვარული, იქვე, სოფელში, ააშენა მონასტერი.
თოთხმეტი წლის ილარიონმა გადაწყვიტა, განრიდებოდა მამის ზედმეტ ყურადღებას, დატოვა მონასტერი, გარეჯის უდაბნოს მიაშურა, ჰპოვა პატარა გამოქვაბული და იქ დაეყუდა. დიდი ღვაწლი მიუძღვის საქართველოში სამონასტრო ცხოვრებისა და მშენებლობის განვითარებაში. ილარიონ ქართველის ქტიტორული მოღვაწეობა დაკავშირებულია კახეთის 3 ძეგლთან, ესენია ფერისცვალების ეკლესია დავითგარეჯის ლავრაში, ე. წ. ილარიონ ქართველის ფილიალი იმავე ლავრაში და აკურის მამადავითის დედათა მონასტერი.
ილარიონ ქართველმა ცხოვრების უდიდესი ნაწილი საზღვარგარეთ გაატარა. მოიარა პალესტინა (იერუსალიმი, თაბორი, გოლგოთა, ბეთლემი, იორდანიის უდაბნო, საბაწმინდის ლავრა), ბითინია (ოლიმპი), რომი ბიზანტია (კონსტანტინოპოლი, თესალონიკე), სადაც ეცნობოდა ქრისტიანულ სამყაროს კულტურის უდიდეს კერებს, ლიტერატურულ მიღწევებს, სამონასტრო ცხოვრების წესსა და რიგს. ილარიონ ქართველის სახელზე თხზულებების მთელი ციკლია შექმნილი — ცხოვრებები და საგალობლები, სადაც ილარიონ ქართველი წარმოგვიდგება როგორც მონასტერთა მაშენებელი, წინამძღვარი, კახეთში დედათა და მამათა მონასტრების წესის და კანონის დამდები. დაკრძალულია კონსტანტინოპოლის მახლობლად ჰრომანის (რომანის) ქართველთა მონასტერში.
ტროპარი
კონდაკი
ლიტერატურა
- დოლაქიძე მ., ქსე, ტ. 5, გვ. 105, თბ., 1980
- „ქართველ წმიდანთა ცხოვრებანი“, თბილისი, 2004 წ.