ალაზნის ვაკე: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
{{commonscat|Alazani valley}}
ხაზი 8: ხაზი 8:


==ლიტერატურა==
==ლიტერატურა==
{{commonscat|Alazani valley}}
* ''მარუაშვილი ლ.,'' ქსე, ტ. 1, გვ. 263, თბ., 1975;
* ''მარუაშვილი ლ.,'' ქსე, ტ. 1, გვ. 263, თბ., 1975;
*''მარუაშვილი ლ.,'' ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 1, გვ. 89, თბ., 1990
*''მარუაშვილი ლ.,'' ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 1, გვ. 89, თბ., 1990

00:59, 11 ივლისი 2012-ის ვერსია

ალაზნის ველი

ალაზნის ვაკე (ალაზნის ველი) — მთათაშუა აკუმულაციური ვაკე აღმოსავლეთ საქართველოში, კახეთის კავკასიონსა, გომბორის ქედსა და გარეკახეთის ზეგანს შორის. ზღვის დონიდან 200–470 მ. აგებულია ახალგაზრდა მეოთხეული ნალექებით. ვაკე დახრილია სამხრეთ-აღმოსავლეთისაკენ. მას მთელ სიგრძეზე კვეთს მდინარე ალაზანი.

ალაზნის ველის სიგრძეა 160 კმ, მაქსიმალური სიგანე 35–37 კმ, მინიმალური — 5 კმ. კიდეებზე ამაღლებულია და დანაწევრებულია ალაზნის მრავალი შენაკადით. ალაზნის ველზე ზომიერად ნოტიო ჰავაა, ზამთარი ზომიერად ცივი, ზაფხული ცხელი. ნალექები 700–1000 მმ წელიწადში, ნალექების მაქსიმუმი მაისშია, მინიმუმი — იანვარში. ალაზნის ველზე ხშირია სეტყვა. ალაზნის ველი ნაწილობრივ დაფარულია ვაკის ტყით, სადაც უმთავრესად მუხა, იფანი, ნეკერჩხალი, ალვის ხე. ვაკის დიდი ნაწილი მეორეულ ტყე-სტეპებსა და სტეპებს უკავია. ალაზნის ველი ბუნებრივი რესურსებით მდიდარი და საქართველოს ერთ-ერთი მჭიდროდ დასახლებული კუთხეა.

დიდი დასახლებული პუნქტები (თელავი, გურჯაანი, ყვარელი, ლაგოდეხი, ახმეტა, სიღნაღი, წნორი, შილდა, ნაფარეული, კარდანახი და სხვა) განლაგებულია ვაკის კიდეებზე, კახეთის კავკასიონისა და გომბორის ქედის ძირას. ალაზნის ველი საქართველოს მევენახეობის მხარეა. ბუნებრივი პირობების მიხედვით იგი 2 ნაწილად იყოფა: მარჯვენა მხარედ (წინამხარი) და მარცხენა მხარედ (გაღმამხარი).

ლიტერატურა

ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე:
  • მარუაშვილი ლ., ქსე, ტ. 1, გვ. 263, თბ., 1975;
  • მარუაშვილი ლ., ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 1, გვ. 89, თბ., 1990