ბერლინის კონგრესი: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
r2.7.1) (ბოტის დამატება: el:Συνέδριο του Βερολίνου
ქონდა → ჰქონდა
ხაზი 3: ხაზი 3:
'''ბერლინის კონგრესი''' ([[13 ივნისი]] — [[13 ივლისი]], [[1878]] წელი) — საერთაშორისო კონგრესი, რომელშიც მოწვეულ იქნა [[ავსტრია-უნგრეთი]]ს და [[ინგლისი]]ს მოთხოვნითა და [[გერმანიის იმპერია|გერმანიის]] მხარდაჭერით [[რუსეთ-ოსმალეთის ომი (1877-1878)|რუსეთ-ოსმალეთის 1877-1878 წლების ომის]] შემდგომ დადებული [[სან-სტეფანოს ზავი|სან-სტეფანოს საზავო ხელშეკრულების]] (1878) პირობების გადასასინჯად.
'''ბერლინის კონგრესი''' ([[13 ივნისი]] — [[13 ივლისი]], [[1878]] წელი) — საერთაშორისო კონგრესი, რომელშიც მოწვეულ იქნა [[ავსტრია-უნგრეთი]]ს და [[ინგლისი]]ს მოთხოვნითა და [[გერმანიის იმპერია|გერმანიის]] მხარდაჭერით [[რუსეთ-ოსმალეთის ომი (1877-1878)|რუსეთ-ოსმალეთის 1877-1878 წლების ომის]] შემდგომ დადებული [[სან-სტეფანოს ზავი|სან-სტეფანოს საზავო ხელშეკრულების]] (1878) პირობების გადასასინჯად.


კონგრესის შედეგად მაკედონია (სან-სტეფანოს საზავო ხელშეკრულებით შედიოდა [[ბულგარეთი]]ს შემადგენლობაში) დაუბრუნდა [[ოსმალეთის იმპერია|ოსმალეთს]]. ბულგარეთის ტერიტორია, რომელსაც მიღებული ქონდა ავტონომია, ნახევარზე მეტად შემცირდა. [[ბალკანეთი]]ს სამხრეთით მდებარე [[ბულგარელები]]თ დასახლებული ოლქებისაგან შეიქმნა [[აღმოსავლეთი რუმელია]], რომელიც სულთნის გამგეობაში რჩებოდა, თუმცა ენიჭებოდა ადმინისტრაციული ავტონომია. ცნეს [[სერბია|სერბიის]], [[ჩერნოგორია|ჩერნოგორიის]] და [[რუმინეთი]]ს დამოუკიდებლობა. ჩერნოგორიის ტერიტორია სან-სტეფანოს საზავის პირობებით მიღებულთან შედარებით შემცირდა ორი მესამედით. ავსტრია-უნგრეთმა მიიღო [[სლავები]]თ დასახლებული [[ბოსნია და ჰერცეგოვინა|ბოსნიისა და ჰერცოგოვინის]] ოკუპირების „უფლება“. [[რუსეთის იმპერია|რუსეთს]] დაუმკვიდრეს [[ბათუმი]], [[ყარსი]] და [[არდაჰანი]], ასევე [[ბესარაბია|ბესარაბიის]] სამხრეთ ნაწილი. ოსმალთა უღლისაგან საბოლოოდ გათავისუფლდა აჭარა-ქობულეთი, თუმცა [[საქართველო]]სა და [[სომხეთი]]ს მიწა-წყლის მნიშვლენოვანი ნაწილი კვლავ ოსმალეთს დარჩა.
კონგრესის შედეგად მაკედონია (სან-სტეფანოს საზავო ხელშეკრულებით შედიოდა [[ბულგარეთი]]ს შემადგენლობაში) დაუბრუნდა [[ოსმალეთის იმპერია|ოსმალეთს]]. ბულგარეთის ტერიტორია, რომელსაც მიღებული ჰქონდა ავტონომია, ნახევარზე მეტად შემცირდა. [[ბალკანეთი]]ს სამხრეთით მდებარე [[ბულგარელები]]თ დასახლებული ოლქებისაგან შეიქმნა [[აღმოსავლეთი რუმელია]], რომელიც სულთნის გამგეობაში რჩებოდა, თუმცა ენიჭებოდა ადმინისტრაციული ავტონომია. ცნეს [[სერბია|სერბიის]], [[ჩერნოგორია|ჩერნოგორიის]] და [[რუმინეთი]]ს დამოუკიდებლობა. ჩერნოგორიის ტერიტორია სან-სტეფანოს საზავის პირობებით მიღებულთან შედარებით შემცირდა ორი მესამედით. ავსტრია-უნგრეთმა მიიღო [[სლავები]]თ დასახლებული [[ბოსნია და ჰერცეგოვინა|ბოსნიისა და ჰერცოგოვინის]] ოკუპირების „უფლება“. [[რუსეთის იმპერია|რუსეთს]] დაუმკვიდრეს [[ბათუმი]], [[ყარსი]] და [[არდაჰანი]], ასევე [[ბესარაბია|ბესარაბიის]] სამხრეთ ნაწილი. ოსმალთა უღლისაგან საბოლოოდ გათავისუფლდა აჭარა-ქობულეთი, თუმცა [[საქართველო]]სა და [[სომხეთი]]ს მიწა-წყლის მნიშვლენოვანი ნაწილი კვლავ ოსმალეთს დარჩა.


{{ესკიზი-ისტორია}}
{{ესკიზი-ისტორია}}

14:03, 10 მაისი 2012-ის ვერსია

ანტონ ფონ ვერნერი. ბერლინის კონგრესი.

ბერლინის კონგრესი (13 ივნისი13 ივლისი, 1878 წელი) — საერთაშორისო კონგრესი, რომელშიც მოწვეულ იქნა ავსტრია-უნგრეთის და ინგლისის მოთხოვნითა და გერმანიის მხარდაჭერით რუსეთ-ოსმალეთის 1877-1878 წლების ომის შემდგომ დადებული სან-სტეფანოს საზავო ხელშეკრულების (1878) პირობების გადასასინჯად.

კონგრესის შედეგად მაკედონია (სან-სტეფანოს საზავო ხელშეკრულებით შედიოდა ბულგარეთის შემადგენლობაში) დაუბრუნდა ოსმალეთს. ბულგარეთის ტერიტორია, რომელსაც მიღებული ჰქონდა ავტონომია, ნახევარზე მეტად შემცირდა. ბალკანეთის სამხრეთით მდებარე ბულგარელებით დასახლებული ოლქებისაგან შეიქმნა აღმოსავლეთი რუმელია, რომელიც სულთნის გამგეობაში რჩებოდა, თუმცა ენიჭებოდა ადმინისტრაციული ავტონომია. ცნეს სერბიის, ჩერნოგორიის და რუმინეთის დამოუკიდებლობა. ჩერნოგორიის ტერიტორია სან-სტეფანოს საზავის პირობებით მიღებულთან შედარებით შემცირდა ორი მესამედით. ავსტრია-უნგრეთმა მიიღო სლავებით დასახლებული ბოსნიისა და ჰერცოგოვინის ოკუპირების „უფლება“. რუსეთს დაუმკვიდრეს ბათუმი, ყარსი და არდაჰანი, ასევე ბესარაბიის სამხრეთ ნაწილი. ოსმალთა უღლისაგან საბოლოოდ გათავისუფლდა აჭარა-ქობულეთი, თუმცა საქართველოსა და სომხეთის მიწა-წყლის მნიშვლენოვანი ნაწილი კვლავ ოსმალეთს დარჩა.