მონარქია: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
მ r2.5.5) (ბოტის დამატება: az:Monarxiya |
No edit summary |
||
ხაზი 8: | ხაზი 8: | ||
[[შუა საუკუნეები|შუა საუკუნეებში]] მონარქია იყო სახელმწიფო მმართველობის ყველაზე უფრო გავრცელებული ფორმა. თანამედროვე მონარქიების დიდი ნაწილი (კერძოდ [[ევროპა|ევროპული]] მონარქიები) კონსტიტუციურია. თნამედროვე ფაქტიური აბსოლუტური მონარქიებია: [[ბრუნეი]], [[ბჰუტანი]], [[ომანი]], [[საუდის არაბეთი]] და [[სვაზილენდი]]. [[ვატიკანი]] არის [[თეოკრატია|თეოკრატიული]] მონარქია, რომლის მონარქია [[რომის პაპი]]. |
[[შუა საუკუნეები|შუა საუკუნეებში]] მონარქია იყო სახელმწიფო მმართველობის ყველაზე უფრო გავრცელებული ფორმა. თანამედროვე მონარქიების დიდი ნაწილი (კერძოდ [[ევროპა|ევროპული]] მონარქიები) კონსტიტუციურია. თნამედროვე ფაქტიური აბსოლუტური მონარქიებია: [[ბრუნეი]], [[ბჰუტანი]], [[ომანი]], [[საუდის არაბეთი]] და [[სვაზილენდი]]. [[ვატიკანი]] არის [[თეოკრატია|თეოკრატიული]] მონარქია, რომლის მონარქია [[რომის პაპი]]. |
||
[[ფაილი:World Monarchies.png| |
[[ფაილი:World Monarchies.png|550px|მინი|{{legend|#007f00|[[კონსტიტუციური მონარქია]]}}{{legend|#00ff00|[[სამეფოთა თანამეგობრობა]]|border=#0d0}}{{legend|#ff7f40|ნახევრად კონსტიტუციური მონარქია}}{{legend|#ff0000|[[აბსოლუტური მონარქია]]}}{{legend|#ff00ff|მონარქია ზოგიერთ სუბნაციონალურ ერთეულში}}]] |
||
== რესურსები ინტერნეტში == |
== რესურსები ინტერნეტში == |
23:47, 4 ივნისი 2011-ის ვერსია
ნაწილი პოლიტიკური სერიისა |
მმართველობის ძირითადი ფორმები |
---|
ძალაუფლების წყაროს მიხედვით |
ხელისუფლების დანაწილების მიხედვით |
რეგიონული მოწყობის მიხედვით |
მარტივი
|
სუვერენიტეტის მიხედვით |
მონარქია (ლათ. monarcha; ბერძ. μονάρχης: μόνος „მონოს“ — ერთი, ერთადერთი; ἀρχων „არქონ“ — მმართველი, ლიდერი) — სახელმწიფო მმართველობის ფორმა.
მონარქია არის მმართველობის ისეთი ფორმა, როდესაც ძალაუფლება არის ერთი ადამიანის, მეფის ხელშია. (ქრ.შ-მდე 2000-800 წწ. საბერძნეთის უმეტეს ქალაქ-სახელმწიფოებს მართავდა მონარქი ანუ მეფე, ბერძნულ დასახლებებს არ მართავენ დედოფლები) თავდაპირველად, მეფეს ირჩევდა ხალხი. მოგვიანებით, მეფეებმა თავისი ძალაუფლების გადაცემა დაიწყეს მემკვიდრეობით უფროს ვაჟზე. საბერძნეთში მეფეებს დიდი ძალაუფლება ჰქონდათ: გამოსცემდნენ კანონებს და იყვნენ მოსამართლეები, ისინი იყენებდნენ ჯარისკაცებს იმ ხალხის წინააღმდეგ, რომელიც არ ეთანხნებოდა კანონებს და არ იხდიდა გადასახადებს.
არსებობს მონარქიის ორი ტიპი: კონსტიტუციური მონარქია - რომლის დროს მონარქის ძალაუფლება შეზღუდულია კონსტიტუციით და აბსოლუტური მონარქია - რომლის დროს მონარქი შეუზღუდავ ძალაუფლებას ფლობს.
შუა საუკუნეებში მონარქია იყო სახელმწიფო მმართველობის ყველაზე უფრო გავრცელებული ფორმა. თანამედროვე მონარქიების დიდი ნაწილი (კერძოდ ევროპული მონარქიები) კონსტიტუციურია. თნამედროვე ფაქტიური აბსოლუტური მონარქიებია: ბრუნეი, ბჰუტანი, ომანი, საუდის არაბეთი და სვაზილენდი. ვატიკანი არის თეოკრატიული მონარქია, რომლის მონარქია რომის პაპი.