ხელოვნური თანამგზავრი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
მ ბოტის დამატება: io:Satelito |
მ r2.5.2) (ბოტის შეცვლა: is:Gervitungl, ur:مصنوعی سیارچہ |
||
ხაზი 52: | ხაზი 52: | ||
[[id:Satelit]] |
[[id:Satelit]] |
||
[[io:Satelito]] |
[[io:Satelito]] |
||
[[is: |
[[is:Gervitungl]] |
||
[[it:Satellite artificiale]] |
[[it:Satellite artificiale]] |
||
[[ja:人工衛星]] |
[[ja:人工衛星]] |
||
ხაზი 87: | ხაზი 87: | ||
[[tr:Yapay uydular]] |
[[tr:Yapay uydular]] |
||
[[uk:Штучний супутник]] |
[[uk:Штучний супутник]] |
||
[[ur:سیارچہ]] |
[[ur:مصنوعی سیارچہ]] |
||
[[vi:Vệ tinh]] |
[[vi:Vệ tinh]] |
||
[[xal:Һазрин кегдмл дахуль]] |
[[xal:Һазрин кегдмл дахуль]] |
08:49, 4 მარტი 2011-ის ვერსია
ხელოვნური თანამგზავრი — უპილოტო კოსმოსური აპარატი, რომელიც მოძრაობს დედამიწის ირგვლივ ორბიტაზე. დედამიწის ირგვლივ ორბიტაზე მოძრაობისათვის აპარატმა უნდა განავითაროს პირველი კოსმოსური სიჩქარე ან მასზე მეტი (მაგრამ არა უმეტეს 1,4-ჯერ მეტი). როგორც წესი, თანამგზავრებს კოსმოსში უშვებენ მრავალსაფეხურიანი რაკეტა-მატარებლით დედამიწის ზედაპირიდან არანაკლებ 150 კილომეტრის სიმაღლიდან რათა თავიდან აიცილონ თანამგზავრის ატმოსფეროში ნაადრევად შესვლა და მისი ფუნქციონირების შეწყვეტა.
პირველი თანამგზავრი („სპუტნიკ–1“) გაშვებულ იქნა 1957 წლის 4 ოქტომბერს საბჭოთა კავშირში არსებული კოსმოდრომ ტიურა–ტამიდან (მას მოგვიანებით ეწოდა „ბაიკონური“). მას შემდეგ სხვადასხვა სახელმწიფოს მიერ გაშვებულ იქნა რამდენიმე ათასი სხვადასხვა დანიშნულების თანამგზავრი.
თანამგზავრები არსებობს მრავალი დანიშნულების როგორიცა: სანავიგაციო, სადაზვერვო, კავშირგაბმულობის, მეტეოროლოგიური, ორბიტალური სადგური და სხვა.
თანამგზავრები განსხვავდებიან აგრეთვე მათი ორბიტის მიხედვით. ორბიტა შეიძლება იყოს:
- დედამიწასთან ახლო მდებარე (200—2000 კმ),
- საშუალო ორბიტა (2000-35286 კმ),
- გეოსტაციონარული (35786 კმ) და სხვა.
საქართველოს პირველ თანამგზავრად შეიძლება ჩაითვალოს 1999 წელს კოსმოსურ სადგურ „მირზე“ გაშლილი „რეფლექტორი“