ქაიხოსრო II: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 29: | ხაზი 29: | ||
}} |
}} |
||
[[ქაიხოსრო II]] ''ჯაყელი'' (დ. [[1522]] — გ. [[1573]]), [[სამცხე-საათაბაგო]]ს [[ათაბაგი]], [[ყვარყვარე III ჯაყელი|ყვარყვარე III-ის]] ძე. ათაბაგად დასვეს თურქებმა [[სოხოისტის ბრძოლა 1545|სოხოისტის ბრძოლაში]] გამარჯვების შემდეგ, როდესაც ისინი სამცხე-საათაბაგოს დიდ ნაწილს დაეუფლნენ. ქართლისა და იმერეთის მეფეები ათაბაგის ხელისუფლებას არ ცნობდნენ. ქაიხოსრო II ცდილობდა [[სპარსეთი|სპარსეთ]]-[[ოსმალეთი|ოსმალეთთან]] ურთიერთობა გამოეყენებინა ჩამოჭრილი ტერიტორიები ([[ჯავახეთი]], [[ჭანეთი]], [[აჭარა]]) დასაბრუნებლად. ამ დროს ჯავახეთი ქართლის სამეფოს ჰქონდა მიერთებული. ქაიხოსრო II-მ ირანის შაჰს სთხოვა დახმარებოდა ჯავახეთის შემოერთებაში. [[1547]], სპარსეთ-ოსმალეთის ომის განახლებისთანავე, შაჰ-თამაზი ჯავახეთში შეიჭრა და დაარბია. [[1549]] კი თურქებმა 25 ციხე დაიპყრეს. ქართლის მეფე [[ლუარსაბ I]] ებრძოდა მათ და სულ უფრო მეტ ტერიტორიებს ათავისუფლებდა. [[1551]] ქაიხოსრო II-მ კვლავ სთხოვა დახმარება [[შაჰ-თამაზი|შაჰ-თამაზს]]. შაჰმა ქვეყანა აიკლო და ეკლესია-მონასტრები გაძარცვა. [[1555]] ამასიის ძავით ოსმალებმა და სპარსელებმა სამცხე-საათაბაგო შუაზე გაიყვეს. ქაიხოსრო II ირანისათვის მიკუთვნებულ ნაწილში დარჩა. შემდეგ, როცა ოსმალებმა დაპყრობილი ტერიტორიების ათვისება დაიწყეს, ქაიხოსრო II შაჰ-თამაზს ეწვია ყაზვინში და |
[[ქაიხოსრო II]] ''ჯაყელი'' (დ. [[1522]] — გ. [[1573]]), [[სამცხე-საათაბაგო]]ს [[ათაბაგი]], [[ყვარყვარე III ჯაყელი|ყვარყვარე III-ის]] ძე. ათაბაგად დასვეს თურქებმა [[სოხოისტის ბრძოლა 1545|სოხოისტის ბრძოლაში]] გამარჯვების შემდეგ, როდესაც ისინი სამცხე-საათაბაგოს დიდ ნაწილს დაეუფლნენ. ქართლისა და იმერეთის მეფეები ათაბაგის ხელისუფლებას არ ცნობდნენ. ქაიხოსრო II ცდილობდა [[სპარსეთი|სპარსეთ]]-[[ოსმალეთი|ოსმალეთთან]] ურთიერთობა გამოეყენებინა ჩამოჭრილი ტერიტორიები ([[ჯავახეთი]], [[ჭანეთი]], [[აჭარა]]) დასაბრუნებლად. ამ დროს ჯავახეთი ქართლის სამეფოს ჰქონდა მიერთებული. ქაიხოსრო II-მ ირანის შაჰს სთხოვა დახმარებოდა ჯავახეთის შემოერთებაში. [[1547]], სპარსეთ-ოსმალეთის ომის განახლებისთანავე, შაჰ-თამაზი ჯავახეთში შეიჭრა და დაარბია. [[1549]] კი თურქებმა 25 ციხე დაიპყრეს. ქართლის მეფე [[ლუარსაბ I]] ებრძოდა მათ და სულ უფრო მეტ ტერიტორიებს ათავისუფლებდა. [[1551]] ქაიხოსრო II-მ კვლავ სთხოვა დახმარება [[შაჰ-თამაზი|შაჰ-თამაზს]]. შაჰმა ქვეყანა აიკლო და ეკლესია-მონასტრები გაძარცვა. [[1555]] ამასიის ძავით ოსმალებმა და სპარსელებმა სამცხე-საათაბაგო შუაზე გაიყვეს. ქაიხოსრო II ირანისათვის მიკუთვნებულ ნაწილში დარჩა. შემდეგ, როცა ოსმალებმა დაპყრობილი ტერიტორიების ათვისება დაიწყეს, ქაიხოსრო II შაჰ-თამაზს ეწვია ყაზვინში და დახმარების მოლოდინში იქვე გარდაიცვალა. |
||
{{დაიწყე ყუთი}} |
{{დაიწყე ყუთი}} |
13:43, 27 ივლისი 2010-ის ვერსია
ქაიხოსრო II | |
---|---|
სამცხე-საათაბაგოს ათაბაგი | |
მმართ. დასაწყისი: | 1545 |
მმართ. დასასრული: | 1573 |
წინამორბედი: | ყვარყვარე III |
მემკვიდრე: | ყვარყვარე IV |
პირადი ცხოვრება | |
დაბ. თარიღი: | 1522 |
გარდ. თარიღი: | 1573 |
დინასტია: | ჯაყელები |
მამა: | ყვარყვარე III |
ქაიხოსრო II ჯაყელი (დ. 1522 — გ. 1573), სამცხე-საათაბაგოს ათაბაგი, ყვარყვარე III-ის ძე. ათაბაგად დასვეს თურქებმა სოხოისტის ბრძოლაში გამარჯვების შემდეგ, როდესაც ისინი სამცხე-საათაბაგოს დიდ ნაწილს დაეუფლნენ. ქართლისა და იმერეთის მეფეები ათაბაგის ხელისუფლებას არ ცნობდნენ. ქაიხოსრო II ცდილობდა სპარსეთ-ოსმალეთთან ურთიერთობა გამოეყენებინა ჩამოჭრილი ტერიტორიები (ჯავახეთი, ჭანეთი, აჭარა) დასაბრუნებლად. ამ დროს ჯავახეთი ქართლის სამეფოს ჰქონდა მიერთებული. ქაიხოსრო II-მ ირანის შაჰს სთხოვა დახმარებოდა ჯავახეთის შემოერთებაში. 1547, სპარსეთ-ოსმალეთის ომის განახლებისთანავე, შაჰ-თამაზი ჯავახეთში შეიჭრა და დაარბია. 1549 კი თურქებმა 25 ციხე დაიპყრეს. ქართლის მეფე ლუარსაბ I ებრძოდა მათ და სულ უფრო მეტ ტერიტორიებს ათავისუფლებდა. 1551 ქაიხოსრო II-მ კვლავ სთხოვა დახმარება შაჰ-თამაზს. შაჰმა ქვეყანა აიკლო და ეკლესია-მონასტრები გაძარცვა. 1555 ამასიის ძავით ოსმალებმა და სპარსელებმა სამცხე-საათაბაგო შუაზე გაიყვეს. ქაიხოსრო II ირანისათვის მიკუთვნებულ ნაწილში დარჩა. შემდეგ, როცა ოსმალებმა დაპყრობილი ტერიტორიების ათვისება დაიწყეს, ქაიხოსრო II შაჰ-თამაზს ეწვია ყაზვინში და დახმარების მოლოდინში იქვე გარდაიცვალა.
წინამორბედი: ყვარყვარე III |
სამცხის ათაბაგი 1545 - 1573 |
შემდეგი: ყვარყვარე IV |
|