ღვანკითის დედაღვთისა: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
No edit summary |
სადავო ნაწილი ამოღებულია გადაუმოწმებადობის გამო |
||
| ხაზი 8: | ხაზი 8: | ||
დედაღვთისას ეკლესია ერთნავიანი ბაზილიკაა (დაახლოებით 9X6 მ), ნაშენია თლილი ქვისა და კირისაგან. [[1924]]-[[1925]] წლებში მისთვის შემოუცლიათ პერანგი, წაუღიათ და მდ.ჩოლაბურის ნაპირის გასამაგრებლად გამოუყენებიათ. |
დედაღვთისას ეკლესია ერთნავიანი ბაზილიკაა (დაახლოებით 9X6 მ), ნაშენია თლილი ქვისა და კირისაგან. [[1924]]-[[1925]] წლებში მისთვის შემოუცლიათ პერანგი, წაუღიათ და მდ.ჩოლაბურის ნაპირის გასამაგრებლად გამოუყენებიათ. |
||
| ⚫ | [[2006]] -[[2008]] წლებში აღდგენისას ტაძრის არქიტექტონიკისა და სიძველის კვალის შენარჩუნებსი მიზნით, მაქსიმალურად იქნა გამოყენებული მშენებლობაში არსებული კონსტრუქციები. ამავე მიზეზით ტაძარს შიგნიდან არ ჩაუტარდა მოპირკეთებითი სამუშაობები, გაუკეთდა ქვის კანკელი და ქვის იატაკი, დაიხურა კრამიტით. დღეს აქ მამათა მონასტერი ფუნქციონირებს. |
||
2006 წელს დაიწყო ტაძრის აღდგენა და დასრულდა 2008 წლის სექტემბერში. ტაძრის აღდგენის უშუალო ორგანიზატორი [[თერჯოლა|თერჯოლის]] [[თერჯოლის წმინდა გიორგის ეკლესია|წმინდა გიორგის ეკლესიის]] წინამძღვარი მამა სპირიდონია (ცქიფურიშვილი). |
|||
| ⚫ | ტაძრის არქიტექტონიკისა და სიძველის კვალის შენარჩუნებსი მიზნით, მაქსიმალურად იქნა გამოყენებული მშენებლობაში არსებული კონსტრუქციები |
||
[[კატეგორია:თერჯოლის მუნიციპალიტეტის ტაძრები]] |
[[კატეგორია:თერჯოლის მუნიციპალიტეტის ტაძრები]] |
||
19:52, 6 ივნისი 2010-ის ვერსია
ღვანკითის დედაღვთისა – ეკლესია მდებარეობს თერჯოლის მუნიციპალიტეტის , სოფელ ღვანკითში, სოფლის დასავლეთით, მდ. ჩოლაბურის მარჯვენა ნაპირზე. აგებულია XII საუკუნეში.
ლეგენდა
მის შესახებ საინტერესო ლეგენდა არსებობს: ერთხელ მდ. ჩოლაბური ისე ადიდებულა, რომ თამარ მეფე ღვანკითის მხარეს ვეღარ გასულა. სოფლის მცხოვრებლებს სასწრაფოდ აუგიათ ეკლესია და წყლის დაკლებამდე მეფისათვის ლოცვას შედგომიან, არგვეთის მხარეს კი, ეკლესიაში, თვითონ თამარ მეფე ლოცულობდა.
არქიტექტურა
დედაღვთისას ეკლესია ერთნავიანი ბაზილიკაა (დაახლოებით 9X6 მ), ნაშენია თლილი ქვისა და კირისაგან. 1924-1925 წლებში მისთვის შემოუცლიათ პერანგი, წაუღიათ და მდ.ჩოლაბურის ნაპირის გასამაგრებლად გამოუყენებიათ.
2006 -2008 წლებში აღდგენისას ტაძრის არქიტექტონიკისა და სიძველის კვალის შენარჩუნებსი მიზნით, მაქსიმალურად იქნა გამოყენებული მშენებლობაში არსებული კონსტრუქციები. ამავე მიზეზით ტაძარს შიგნიდან არ ჩაუტარდა მოპირკეთებითი სამუშაობები, გაუკეთდა ქვის კანკელი და ქვის იატაკი, დაიხურა კრამიტით. დღეს აქ მამათა მონასტერი ფუნქციონირებს.