ოთხმოცდაცამეტი წელი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
ახალი გვერდი: {{ინფოდაფა წიგნი | სახელი = ოთხმოცდაცამეტი წელი | მშობ_სახელ... |
No edit summary |
||
| ხაზი 35: | ხაზი 35: | ||
'''ნაირა მამუკელაშვილი''', ''ახალი ისტორია (მეცხრე კლასის სახელმძღვანელო)'', თბ., 1998 წელი, გვ. 95 |
'''ნაირა მამუკელაშვილი''', ''ახალი ისტორია (მეცხრე კლასის სახელმძღვანელო)'', თბ., 1998 წელი, გვ. 95 |
||
[[კატეგორია:დაუსრულებელი სტატიები ლიტერატურის შესახებ]] |
|||
[[კატეგორია:1831 წლის რომანები]] |
|||
[[კატეგორია:ისტორიული რომანები]] |
|||
[[კატეგორია:ვიქტორ ჰიუგოს ნაწარმოებები]] |
|||
[[de:1793 (Roman)]] |
|||
[[en:Ninety-Three]] |
|||
[[es:Noventa y tres (Víctor Hugo)]] |
|||
[[fr:Quatrevingt-treize]] |
|||
[[it:Novantatré (romanzo)]] |
|||
[[nl:Quatre-vingt-treize]] |
|||
[[pl:Rok dziewięćdziesiąty trzeci]] |
|||
11:35, 14 მაისი 2010-ის ვერსია
| „ოთხმოცდაცამეტი წელი“ | |
|---|---|
| Quatre-vingt-treize | |
 | |
| ავტორი | ვიქტორ ჰიუგო |
| ქვეყანა | საფრანგეთი |
| ენა | ფრანგული |
| ჟანრი | ისტორიული რომანი |
| გამოცემის თარიღი | 1874 |
| წინამორბედი | კაცი, რომელიც იცინის |
ოთხმოცდაცამეტი წელი (ფრანგ. Quatre-vingt-treize) – ვიქტორ ჰიუგოს ისტორიული რომანი. მასში გადმოცემულია საფრანგეთის დიდი რევოლუციის დროინდელი მოვლენები. იაკობინთა დიქტატურის პერიოდის საფრანგეთის ბრძოლა გარეშე მტერთან და ვანდეელ მეამბოხეებთან. რომანის მთავარი გმირის ლანტენაკის, სიმურდენისა და გოვენის დახასიათებით, მათი საქმიანობის ჩვენებით ჰიუგომ დახატა რევოლუციის დროინდელი საფრანგეთის ის ძალები, რომლებსაც სხვადასხვაგვარად ესმით სამშობლოს კეთილდღეობა, სხვადასხვანაირად იღვწიან საფრანგეთისთვის. ისინი სხვადასხვა პრინციპებს ემსახურებიან. ამისათვის მათ ერთმანეთთან დაპირისპირება და ბრძოლაც უხდებათ.
მარკიზ დე ლანტენაკი ვანდეას აჯანყებას ხელმძღვანელობს. მას უცხოელთა დახმარებით საფრანგეთში რევოლუციამდელი რეჟიმის აღდგენა სურს. რევოლუციონერები სიმურდენიდა გოვენი კი მას უპირისპირდებიან, მისი შეპყრობა და სიკვდილით დასჯა სურთ, მაგრამ როდესაც ლანტენაკმა ცეცხლმოკიდებული კოშკიდან გამოიყვანა და სიკვდილს გადაარჩინა გლეხის სამი ბავშვი, გოვენმა მას დანაშაული მიუტევა და გაუშვა.
სიმურდენმა არ აპატია გოვენს ეს ლმობიერება და სამხედრო დისციპლინის ძალით იგი სიკვდილით დასაჯა. მაგრამ გოვენი სიმურდენის აღზრდილი, მისი საყვარელი მოწაფე იყო. სიმურდენმა ვერ აიტანა თავისი მკაცრი ქმედება და თავი მოიკლა.
ნაწარმოებში მკაფიოდ ჩანს ჰიუგოს ჰუმანიზმი. იგი რევოლუციის მოწინააღმდეგე ძალებს კიცხავს, მაგრამ მთავარი, მისი აზრით, მაინც ლმობიერება და მოყვასისადმი სიყვარულია.
ლიტერატურა
ნაირა მამუკელაშვილი, ახალი ისტორია (მეცხრე კლასის სახელმძღვანელო), თბ., 1998 წელი, გვ. 95