საპარლამენტო რესპუბლიკა: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
მNo edit summary |
||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
'''საპარლამენტოა რესპუბლიკა''', სადაც სახელმწიფოს მეთაურს არ გააჩნია ისეთი ფართო უფლებები, როგორც [[საპრეზიდენტო რესპუბლიკა]]ში, რადგანაც ამ უფლებების უდიდესი ნაწილი მინიჭებული აქვს მთავრობის მეთაურს (რომელსაც ჩვეულებრივ, პრემიერ-მინისტრს უწოდებენ). [[პრემიერ-მინისტრი]] ჩვეულებრივ უდიდესი საპარლამენტო პარტიისა თუ პარტიების კოალიციის მეთაურია და აღმასრულებელი ხელისუფლების ყველაზე მაღალი რანგის [[მინისტრი]]. ასეთ რესპუბლიკებში [[პრეზიდენტი]] უმრავლეს შემთხვევაში მხოლოდ სიმბოლური |
'''საპარლამენტოა რესპუბლიკა''', სადაც სახელმწიფოს მეთაურს არ გააჩნია ისეთი ფართო უფლებები, როგორც [[საპრეზიდენტო რესპუბლიკა]]ში, რადგანაც ამ უფლებების უდიდესი ნაწილი მინიჭებული აქვს მთავრობის მეთაურს (რომელსაც ჩვეულებრივ, პრემიერ-მინისტრს უწოდებენ). [[პრემიერ-მინისტრი]] ჩვეულებრივ უდიდესი საპარლამენტო პარტიისა თუ პარტიების კოალიციის მეთაურია და აღმასრულებელი ხელისუფლების ყველაზე მაღალი რანგის [[მინისტრი]]. ასეთ რესპუბლიკებში [[პრეზიდენტი]] უმრავლეს შემთხვევაში მხოლოდ სიმბოლური წარმომადგენლობითი ფუნქციების მატარებელია (მაგალითად [[გერმანია]], [[იტალია]], [[ისრაელი]]). ზოგიერთ შემთხვევაში პრეზიდენტს შეიძლება კანონით მინიჭებული ჰქონდეს მთავრობის ყოველდღიური საქმიანობის სამართავად საჭირო, აღმასრულებელი უფლებები, მაგრამ დაუწერელი შეთანხმებით, ის ამ უფლებებს არ იყენებს. |
||
{{პოლიტიკა}} |
{{პოლიტიკა}} |
||
14:57, 2 თებერვალი 2010-ის ვერსია
საპარლამენტოა რესპუბლიკა, სადაც სახელმწიფოს მეთაურს არ გააჩნია ისეთი ფართო უფლებები, როგორც საპრეზიდენტო რესპუბლიკაში, რადგანაც ამ უფლებების უდიდესი ნაწილი მინიჭებული აქვს მთავრობის მეთაურს (რომელსაც ჩვეულებრივ, პრემიერ-მინისტრს უწოდებენ). პრემიერ-მინისტრი ჩვეულებრივ უდიდესი საპარლამენტო პარტიისა თუ პარტიების კოალიციის მეთაურია და აღმასრულებელი ხელისუფლების ყველაზე მაღალი რანგის მინისტრი. ასეთ რესპუბლიკებში პრეზიდენტი უმრავლეს შემთხვევაში მხოლოდ სიმბოლური წარმომადგენლობითი ფუნქციების მატარებელია (მაგალითად გერმანია, იტალია, ისრაელი). ზოგიერთ შემთხვევაში პრეზიდენტს შეიძლება კანონით მინიჭებული ჰქონდეს მთავრობის ყოველდღიური საქმიანობის სამართავად საჭირო, აღმასრულებელი უფლებები, მაგრამ დაუწერელი შეთანხმებით, ის ამ უფლებებს არ იყენებს.
