ლარისა ჰიენიუსი: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
რანაირი ენით წერია
ხაზი 7: ხაზი 7:


=== ცხოვრება პრაღაში===
=== ცხოვრება პრაღაში===
1935 წლის 3 თებერვალს გათხოვდა მედიკოსს სტუდენტზე ივანე ჰიენიუსი, რომელიც სწავლობდა პრაღის კარლოვის უნივერსიტეტში. 1937 წელს შვილი იურის დაბადების შემდეგ, მიემგზავრება ქმართან პრაღაში. იქ გენიუშების მეზობელი ალექსანდრა კოსაჩ-შიმანოვსკაია - ლესი უკრაინკას და იყო, ავტორი ნაწარმოებების რომლებმაც დიდი გავლენა იქონიეს ლარისაზე. თავისი პირველი ლექსები პოეტმა 1939 წელს გამოაქვეყნა ბელორუსი ემიგრანტების - ნაციონალისტების ბერლინის გაზეთში „Раніца“. გაზეთის პირველი რედაქტორი იყო [[ფაბიან აკინჩიცი]]. 1942 წელს სინათლე მისმა პირელმა კრებულმა ''„Ад родных ніў“''-მა დაინახა, ის სავსე იყო ნოსტალგიით და მისი სამშობლო მიტოვებულის ბედის განხილვებით.
1935 წლის 3 თებერვალს გათხოვდა მედიკოსს სტუდენტზე ივანე ჰიენიუსზე, რომელიც სწავლობდა პრაღის კარლოვის უნივერსიტეტში. 1937 წელს შვილი იურის დაბადების შემდეგ, გაემგზავრა ქმართან პრაღაში. იქ გენიუშების მეზობელი ალექსანდრა კოსაჩ-შიმანოვსკაია - ლესია უკრაინკას და იყო, რომლის ნაწარმოებებმა დიდი გავლენა იქონია ლარისაზე. თავისი პირველი ლექსები პოეტმა 1939 წელს გამოაქვეყნა ბელარუსი ემიგრანტების - ბერლინის გაზეთში „Раніца“. გაზეთის პირველი რედაქტორი იყო [[ფაბიან აკინჩიცი]]. 1942 წელს გამოქვეყნდა მისი პირველი კრებული „Ад родных ніў“.


როდესაც 1939 წელს წითელი არმია დასავლეთი ბელორუსიის ტერიტორიაზე შედგა, ლარისას მამა ანტონ მიკლაშევიჩი დაცხრილეს, ხოლო დედა და ორი და გაგზავნეს ყაზახეთში. 1943 წლის მარტში, ბელორუსიის სახალხო რესპუბლიკის პრეზიდენტის ვასილი ზახარკოს წერილის მიხედვით, ლარისა ჰიენიუსი ემიგრაციაში ბსრ-ის მთავრობის მდივნად დაინიშნა. ის ინახავდა და აწესრიგებდა ბსრ-ის არხივს, ეხმარებოდა ბელორუს ემიგრანტებს, პოლიტიკურ დევნილებსა და ჯარშიშეპყრობილებს.
როდესაც 1939 წელს წითელი არმია დასავლეთი ბელორუსიის ტერიტორიაზე შეიჭრა, ლარისას მამა ანტონ მიკლაშევიჩი დაცხრილეს, ხოლო დედა და ორი და გაგზავნეს ყაზახეთში. 1943 წლის მარტში, ბელორუსიის სახალხო რესპუბლიკის პრეზიდენტის ვასილი ზახარკოს წერილის მიხედვით, ლარისა ჰიენიუსი ემიგრაციაში ბსრ-ის მთავრობის მდივნად დაინიშნა. ის ინახავდა და აწესრიგებდა ბსრ-ის არქივს, ეხმარებოდა ბელორუს ემიგრანტებს, პოლიტიკურ დევნილებსა და ჯარშიშეპყრობილებს.


=== ბოლო წლები და სიკვდილი ===
=== ბოლო წლები და სიკვდილი ===

11:36, 1 მაისი 2017-ის ვერსია

ლარისა ჰიენიუსი (ბელარ. Лары́са Анто́наўна Ге́ніюш) (ქალისვილობის მილაშევიჩი) (დ. 9 აგვისტო 1910 — გ. 7 აპრილი 1983) — ბელარუსი პოეტი, მწერალი და საზოგადო მოღვაწე.

ბიოგრაფია

ბავშვობა და ახალგაზრდობა

დაიბადა 1910 წლის 9 აგვისტოს[1][2]) მრავალშვილიან მდიდარი გლეხის, მიწის მფლობელის ოჯახში. სწავლობდა პოლონურ სკოლაში, 1928 წელს დაამთავრა ვოლკოვისის პოლონური გიმნაზია. ამ დროს ეცნობა მსოფლიო ლიტერატურას — პოლონურს, სკანდინავიურს, ინგლისურ კლასიკას. იწყებს ლექსების წერას.

ცხოვრება პრაღაში

1935 წლის 3 თებერვალს გათხოვდა მედიკოსს სტუდენტზე ივანე ჰიენიუსზე, რომელიც სწავლობდა პრაღის კარლოვის უნივერსიტეტში. 1937 წელს შვილი იურის დაბადების შემდეგ, გაემგზავრა ქმართან პრაღაში. იქ გენიუშების მეზობელი ალექსანდრა კოსაჩ-შიმანოვსკაია - ლესია უკრაინკას და იყო, რომლის ნაწარმოებებმა დიდი გავლენა იქონია ლარისაზე. თავისი პირველი ლექსები პოეტმა 1939 წელს გამოაქვეყნა ბელარუსი ემიგრანტების - ბერლინის გაზეთში „Раніца“. გაზეთის პირველი რედაქტორი იყო ფაბიან აკინჩიცი. 1942 წელს გამოქვეყნდა მისი პირველი კრებული „Ад родных ніў“.

როდესაც 1939 წელს წითელი არმია დასავლეთი ბელორუსიის ტერიტორიაზე შეიჭრა, ლარისას მამა ანტონ მიკლაშევიჩი დაცხრილეს, ხოლო დედა და ორი და გაგზავნეს ყაზახეთში. 1943 წლის მარტში, ბელორუსიის სახალხო რესპუბლიკის პრეზიდენტის ვასილი ზახარკოს წერილის მიხედვით, ლარისა ჰიენიუსი ემიგრაციაში ბსრ-ის მთავრობის მდივნად დაინიშნა. ის ინახავდა და აწესრიგებდა ბსრ-ის არქივს, ეხმარებოდა ბელორუს ემიგრანტებს, პოლიტიკურ დევნილებსა და ჯარშიშეპყრობილებს.

ბოლო წლები და სიკვდილი

ლარისა ჰიენიუსი გარდაიცვალა 1983 წელს ზელვეში და დასვენებული იყო ქმრის გვერდით. პოეტის შვილიშვილმა გაყიდა სახლი რომელშიც ცხოვრობდა.

ბიბლიოგრაფია

ლექსების კრებული

  • „Ад родных ніў„ (1942)
  • „Невадам зь Нёмана„ (1967)
  • „На чабары настоена“ (1982)
  • „Dzieviać vieršaŭ“ (1987)
  • „Белы сон“ (1990)
  • „Вершы: рукапісны зборнік з 1945-47 гг.“ (1992)
  • „Выбраныя вершы“ (1997)
  • „Гасціна“ (2000)
  • „Выбраныя творы“ (;ექსები, პოეზია, პროზა, წერილები, 2000)
  • კრებული დაწერილი ორ ტომად, 2010[3])

პოეზია ბავშვებისთვის

  • „Казкі для Міхаські“ (1972)
  • „Добрай раніцы, Алесь“ (1976)

სხვა შემოქმედება

  • „აღიარება“ (მოგონებები), 1990)
  • „Маці і сын“' (იმავე გამოცემაში — ლარისა ჰიენიუსის კრებულებუ „გულები„ 1992)
  • „Каб вы ведалі: з эпісталярнай спадчыны“ (2005)

ფილმოგრაფია

რესურსები ინტერნეტში

სქოლიო