სოციალური ორგანიზაცია

სოციალური ორგანიზაცია — სოციოლოგიაში ინდივიდებსა და ჯგუფებს შორის ურთიერთობების ნიმუში.[1][2] სოციალური ორგანიზაციის მახასიათებლები შეიძლება მოიცავდეს ისეთ თვისებებს, როგორიცაა სქესობრივი შემადგენლობა, სივრცე-დროითი თანმიმდევრულობა, ლიდერობა, სტრუქტურა, შრომის განაწილება, ურთიერთობები და ა. შ.[3][4]
სოციალური ორგანიზაციის ამ მახასიათებლების გამო, ადამიანებს შეუძლიათ აკონტროლონ თავიანთი ყოველდღიური სამუშაო ჩართულობა სხვა აქტივობებში, რომლებიც ადამიანური ურთიერთობის კონტროლირებად ფორმებს წარმოადგენს. ეს ურთიერთობები მოიცავს: კუთვნილებას, კოლექტიურ რესურსებს, ინდივიდების ურთიერთშემცვლელობას და ფიქდირებულ კონტროლს. ეს ურთიერთქმედებები საერთო ჯამში ქმნის ერთიან მახასიათებლებს ძირითად სოციალურ ერთეულებში, როგორიცაა ოჯახი, საწარმოები, კლუბები, სახელმწიფოები და ა. შ. ესენი წარმოადგენენ სოციალურ ორგანიზაციებს.[5]
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- Scott, John (2015) „collectivism“, A Dictionary of Sociology (en). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-968358-1.
- Pieper, Josef (2017) Rules of the Game in Social Relationships (en). St. Augustine's Press. ISBN 978-1587317408.
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ (5 November 2012) Diversity and Cultural Competence in Health Care: A Systems Approach. John Wiley & Sons, გვ. 244–. ISBN 978-1-118-28428-5.
- ↑ (28 July 2010) Family Violence and Nursing Practice, Second Edition. Springer Publishing Company, გვ. 21–. ISBN 978-0-8261-1828-8.
- ↑ Susan A. Wheelan (1 June 2005). The Handbook of Group Research and Practice. SAGE, გვ. 122–. ISBN 978-0-7619-2958-1.
- ↑ (4 March 2004) Kinship and Behavior in Primates. Oxford University Press, გვ. 478–. ISBN 978-0-19-514889-3.
- ↑ Ahrne, Goran (1994). Social Organizations: Interaction Inside, Outside, and Between Organizations. London, GB: SAGE Publications Ltd.