სომხეთ-ოსმალეთის ომი

თურქეთ–სომხეთის ომი
	თურქეთის ომი დამოუკიდებლობისთვის ნაწილი
	; სომხები ტოვებენ ყარსს
თარიღი	24 სექტემბერი, 1920 - 2 დეკემბერი, 1920
მდებარეობა	სომხეთის დემოკრატიული რესპუბლიკა
შედეგი	თურქეთის გაამრჯვება; ალექსანდროპოლის ზავი
ტერიტორიული; ცვლილებები	სომხეთს მისი ტერიტორიის ნახევარზე მეტი ნაწილის დათმობა მოუხდა თურქეთის სასარგებლოდ
მხარეები
სომხეთის დემოკრატიული რესპუბლიკა	თურქი რევოლუციონერები
მეთაურები
დრასტამან ქანაიანი; მოსე სილიკიანი	კაზიმ კარაბეკირი
ძალები
20 000 ჯარისკაცი	50 000 ჯარისკაცი
დანაკარგები
198 000 მშვიდობიანი მოქალაქე მკვდარი	უცნობია
	სომხეთ-ოსმალეთის ომი ვიკისაწყობში

სომხეთ-ოსმალეთის ომი — ომი ოსმალეთსა და დაშნიკურ სომხეთს შორის. 29 სექტემბერს ოსმალებმა დაიკავეს სარიყამიში, შემდეგ არტაანი, 30 ოქტომბერს — ყარსი. საბჭოთა მთავრობამ თხოვნით მიმართა სომხეთისა და ოსმალეთის მთავრობებს შეეწყვიტათ ომი, მაგრამ უშედეგოდ. საქართველოს მენშევიკურმა მთავრობამ ნეიტრალიტეტი გამოაცხადა. 7 ნოემბერს ოსმალეთის ჯარმა დაიკავა ალექსანდროპოლი. 1921 წლის 16 მარტს ოსმალეთსა და საბჭოთა რუსეთს შორის დაიდო ხელშეკრულება, რომლის ძალითაც ოსმალეთს დარჩა ყარსის ოლქი და ზოგიერთი სხვა რაიონი. 1921 წლის 13 ოქტომბერს ოსმალეთსა და ამიერკავკასიის რესპუბლიკებს შორის დაიდო სამშვიდობო ხელშეკრულება.

ლიტერატურა

ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 9, თბ., 1985. — გვ. 471.

სქოლიო

↑ ^1.0 ^1.1 Anahide Ter Minassian: La république d'Arménie. 1918-1920 La mémoire du siècle., éditions complexe, Bruxelles 1989 ISBN 2-87027-280-4, p. 220
↑ Vahakn N. Dadrian: The History of the Armenian Genocide: Ethnic Conflict from the Balkans to Anatolia to the Caucasus Berghahn Books, Providence, Oxford 2004, ISBN 978-1-57181-666-5, p. 361

[Min220-1] 1.0 ^1.1 Anahide Ter Minassian: La république d'Arménie. 1918-1920 La mémoire du siècle., éditions complexe, Bruxelles 1989 ISBN 2-87027-280-4, p. 220

[Dad361-2] Vahakn N. Dadrian: The History of the Armenian Genocide: Ethnic Conflict from the Balkans to Anatolia to the Caucasus Berghahn Books, Providence, Oxford 2004, ISBN 978-1-57181-666-5, p. 361

[1]

[2]