სიცილის ეპიდემია ტანგანიიკაში

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია

სიცილის ეპიდემია ტანგანიიკაში — 1962 წელს ტანგანიიკის რესპუბლიკაში (ამჟამად ტანზანია) მომხდარი მასობრივი ისტერიის ან ფსიქიკური ეპიდემიის შემთხვევა[1][2][3][4].

ეპიდემია დაიწყო 1962 წლის 30 იანვარს სოფელ კაშაშაში, ქალთა სკოლა-ინტერნატში, რომელიც გახსნეს ქრისტიანმა მისიონერებმა. სამმა აღსაზრდელმა დაიწყო უკონტროლო სიცილი და სიცილისაგან გამოწვეული ტირილი. მათი სიცილი გადაედო სკოლა-ინტერნატის 12-დან 18 წლამდე ასაკის 95 მოსწავლეს[5][6][4]. სიცილი კონკრეტულ შემთხვევებში გრძელდებოდა რამდენიმე საათიდან 16 დღემდე. პედაგოგები სიცილის ეპიდემიაში არ მონაწილეობდნენ, მაგრამ ვინაიდან მოსწავლეები ვერ ამახვილებდნენ ყურადღებას საგაკვეთილო პროცესისადმი, 1962 წლის 18 მარტს სკოლა-ინტერნატი დროებით დაიხურა[7]. 21 მაისს შეეცადნენ მეცადინეობა აღედგინათ, მაგრამ უშედეგოდ (ამ დროისათვის სიცილის ეპიდემია გასცდა სოფლის ფარგლებს)[4].

სკოლის დახურვის შემდეგ მოსწავლეები გააგზავნეს საკუთარ სახლებში და ეპიდემია გავრცელდა მეზობელ სოფელ ნშამბაში[7]. აპრილში და მაისში სიცილის ეპიდემია მოედო კიდევ 217 ადამიანს, რომელთა უმრავლესობა იყვნენ ბავშვები და ახალგაზრდები. ივნისში სიცილი გადაედო რამაშენეს ქალთა სკოლის 48 მოსწავლეს, რომელიც მდებარეობდა ქალაქ ბუკობის მახლობლად[5].

სიცილის ეპიდემია დასრულდა დაწყებიდან 18 თვის შემდეგ[8]. გარდა სიცილისა, რეგიონიდან იტყობინებოდნენ ისეთ თანამდევ პროცესებზე როგორიცაა ტკივილი, მეტეორიზმი, სუნთქვის პრობლემები, გამონაყარი[9]. საერთო ჯამში დაიხურა 14 სკოლა და 1 000 ადამიანი მოექცა სიცილის ეპიდემიის გავლენის ქვეშ[10].

სიცილის ეპიდემიის ერთ-ერთ შესაძლო მიზეზად სკოლის მოსწავლეებისთვის ცუდი პირობების კომბინაცია (არასასიამოვნო სკამი, საერთო საცხოვრებელი ფანჯრების გარეშე და მასწავლებლების სიმკაცრე) და პროტესტის უუნარობა სახელდება[4].

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • Schmidt S., Schmidt A. Seriously Funny: Mexican Political Jokes as Social Resistance. — University of Arizona Press, 2014. — С. 19. — ISBN 9780816530779.
  • Provine R.R. Laughter: A Scientific Investigation. — Penguin Group US, 2001. — ISBN 9781101659250.
  • McGraw P., Warner J. The Humor Code: A Global Search for What Makes Things Funny. — Simon&Schuster, 2014. — 67—75 с. — ISBN 9781451665413.
  • Трауберг Л. З. Дэвид Уорк Гриффит; Мир наизнанку // Избранные произведения в двух томах / Л. З. Трауберг. — М.: Искусство, 1988. — С. 246.
  • Бутовская М.Л. Язык тела: природа и культура : эволюционные и кросс-культурные основы невербальной коммуникации человека. — Научный мир, 2004. — С. 76.

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. ↑ Jeffries, Stuart (November 21, 2007). „The outbreak of hysteria that's no fun at all“. The Guardian. Guardian News and Media Limited.
  2. ↑ Provine 2001.
  3. ↑ Schmidt 2014.
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 McGraw 2014.
  5. ↑ 5.0 5.1 Provine, Robert R. (January–February 1996). „Laughter“. American Scientist. 84 (1): 38–47.
  6. ↑ Rankin, A.M.; Philip, P.J. (May 1963). „An epidemic of laughing in the Bukoba district of Tanganyika“. Central African Journal of Medicine. 9: 167–170. PMID 13973013.
  7. ↑ 7.0 7.1 Laughter. Radiolab. ციტირების თარიღი: 2011-01-12.
  8. ↑ Трауберг 1988.
  9. ↑ Sebastian, Simone (July 29, 2003). „Examining 1962's 'laughter epidemic'“. Chicago Tribune.
  10. ↑ Bartholomew, Robert E. (2001). Little Green Men, Meowing Nuns and Head-Hunting Panics: A Study of Mass Psychogenic Illness and Social Delusion. Jefferson, North Carolina: Macfarland & Company, გვ. 52. ISBN 0-7864-0997-5. 
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=სიცილის_ეპიდემია_ტანგანიიკაში&oldid=4164366“-დან