სილვიო პელიკო
სილვიო პელიკო | |
---|---|
იტალ. Silvio Pellico | |
![]() | |
დაბადების თარიღი | 24 ივნისი, 1789[1] ან 25 ივნისი, 1789[2] [3] |
დაბადების ადგილი | სალუცო[4] |
გარდაცვალების თარიღი | 31 იანვარი, 1854[5] [6] [7] [2] [3] (64 წლის) |
გარდაცვალების ადგილი | ტურინი[4] |
დასაფლავებულია | Monumental Cemetery of Turin |
საქმიანობა | მწერალი[2] [8] , პოეტი, დრამატურგი, მასწავლებელი და ჟურნალისტი |
მოქალაქეობა | Kingdom of Sardinia |
ჟანრი | პოეზია და დრამატურგია |
Magnum opus | My Prisons, Sir Thomas More, Francesca da Rimini, Eufemio da Messina, Ester d'Engaddi, Iginia d'Asti, Gismonda da Mendrisio, Herodias, მანფრედი, Leoniero da Dertona და Poesie inedite |
სილვიო პელიკო (იტალ. Silvio Pellico; დ. 24 ივნისი, 1789, სალუცო — გ. 31 იანვარი, 1854, ტურინი) — იტალიელი მწერალი. 1820 წელს კარბონართა შეთქმულებაში მონაწილეობისათვის სიკვდილი მიუსაჯეს, რაც 15 წლის პატიმრობით შეუცვალეს. ციხეში დაწერა ავტობიოგრაფიული თხზულება „ჩემი საპყრობილენი“ (1832), რომელშიც უკვე ქრისტიანულ მორჩილებას ქადაგებდა. ეს ნაწარმოები რომანტიკული პროზის ბრწყივვალე ნიმუშადაა აღიარებული. პელიკოს ეკუთვნის მრავალი პიესა, რომელთაგან მსოფლიო რეზონანსი გამოიწვია ჰეროიკულ-პატრიოტულმა ტრაგედიამ „ფრანჩესკა და რიმინი“ (1815). წერდა ტრაქტატებსაც.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე:
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 8, თბ., 1984. — გვ. 14.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ https://pantheon.world/profile/person/Silvio_Pellico
- ↑ 2.0 2.1 2.2 BeWeB
- ↑ 3.0 3.1 The Fine Art Archive — 2003.
- ↑ 4.0 4.1 Deutsche Nationalbibliothek Record #119238500 // ინტეგრირებული ნორმატიული ფაილი — 2012—2016.
- ↑ Encyclopædia Britannica
- ↑ SNAC — 2010.
- ↑ Library of the World's Best Literature / C. D. Warner — 1897.