სილაური

სილაური
სოფელი
	სილაური;
ქვეყანა	საქართველო
მხარე	გურიის მხარე
მუნიციპალიტეტი	ოზურგეთის მუნიციპალიტეტი
კოორდინატები	41°59′57″ ჩ. გ. 41°59′27″ ა. გ. / 41.99917° ჩ. გ. 41.99083° ა. გ.
ადრეული სახელები	გაღმა ბაილეთი, ძეგორა
ფართობი	10,33 კმ²
ცენტრის სიმაღლე	100 მ
მოსახლეობა	531 კაცი (2014)
სიმჭიდროვე	51,4 კაცი/კმ²
ეროვნული შემადგენლობა	ქართველები
რელიგიური შემადგენლობა	მართლმადიდებლები

სილაური — სოფელი ოზურგეთის მუნიციპალიტეტში. მდებარეობს მდინარე სუფსის მარჯვნივ, ზღვის დონიდან 100 მ., ოზურგეთიდან 13 კმ. სოფელში ჩამოედინება მდინარეები რობა და მამათისღელე. სოფელში არის საჯარო სკოლა.^[1]

ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სოფლის ძველი სახელწოდებაა ძეგორა. რუხმელის ხეობაში იდგა დიდი ციხე და წმინდა გიორგის ეკლესია.^[2]

დღევანდელი სილაურის ტერიტორიაზეა ბაილეთის ნაწილი ე.წ. გაღმა ბაილეთი. გაღმა ბაილეთი გურიელების კუთვნილება იყო და გურიის სამთავროს მნიშვნელოვან ცენტრს წარმოადგენდა. აქ მდებარეობდა გურიელთა სასახლე და გვიანშუასაუკუნეების ციხე-სიმაგრე, ასევე 1609 წელს აგებული ბაილეთის ეკლესია. 1614 წელს მამია II გურიელმა ბაილეთის რეზიდენციაში მიიღო სტუმრები, იეზუიტი მისიონერები ლუი გრანჟე და ეტიენ ვიო.^[3] ბაილეთის ეკლესია მამათისა და ჩეხედანას ეკლესიებთან ერთად იერუსალიმის უფლის საფლავისთვის იყო შეწირული. ეკლესია ნაგები იყო აგურითა და ნახეთქი ქვით. XVIII საუკუნის ბოლოდან გაღმა ბაილეთს, როგორც საბატონიშვილოს, ფლობდა ლევან გურიელი. ^[4] 1827 წ. ეკლესიას დაადგეს თლილი ქვის გუმბათი და მოხატეს. ეკლესიის აღმოსავლეთ ნაწილი სამწახნაგოვანი ნახევარწრის ფორმისა იყო. მხატვრობა შეიცავდა გურიელების გვარის წარმომადგენელთა პორტრეტებს. ბაილეთის ეკლესია და ციხე 1958-62 წლებში დაანგრიეს ჯუმათის სკოლის მშენებლობისთვის. სოფელში 1945 წელს აშენდა მცირე ჰიდროელექტროსადგური, რომლის სიმძლავრე იყო 23 კვტ/სთ.^[5]1977 წელს სილაურის კოლმეურნეობა ფლობდა 125 ჰა ჩაისა და 21,5 ჰა ციტრუსის პლანტაციებს.