სერგო კუტივაძე
პირადი მონაცემები | |||
---|---|---|---|
სრული სახელი | სერგო ივანეს ძე კუტივაძე[1] | ||
დაბადების თარიღი | 16 ოქტომბერი, 1944 | ||
დაბადების ადგილი | ალმათი, ყაზახეთის სსრ | ||
გარდაცვალების თარიღი | 7 ივნისი, 2017 (72 წლის) | ||
გარდაცვალების ადგილი | თბილისი, საქართველო | ||
სიმაღლე | 177 სმ | ||
სათამაშო პოზიცია | ნახევარმცველი | ||
პროფესიონალური კარიერა* | |||
წლები | გუნდი | მატჩი | (გოლი) |
1962–1966 | ტორპედო ქ. | 128 | (9) |
1967–1973 | დინამო თბ. | 119 | (13) |
ეროვნული ნაკრები | |||
1965 | სსრ კავშირი | 1 | (0) |
სამწვრთნელო კარიერა | |||
1974–1982 | დინამო თბ. (ასისტენტი) | ||
1983 | დინამო თბ. (დირექტორი) | ||
1984 | დინამო თბ. (ასისტენტი) | ||
1994–1995 | დინამო თბ. | ||
1997 | ტორპედო ქ. | ||
* პროფესიონალურ კლუბებში გამოსვლა და გოლები მხოლოდ ეროვნული ლიგებისთვის იანგარიშება |
სერგო კუტივაძე (დ. 16 ოქტომბერი, 1944, ალმათი, ყაზახეთის სსრ — გ. 7 ივნისი, 2017, თბილისი, საქართველო [2]) — ქართველი ფეხბურთელი და მწვრთნელი, პოზიციით ნახევარმცველი. თამაშობდა ქუთაისის „ტორპედოსა“ (1962–1966) და თბილისის „დინამოში“ (1967–1973), ასევე წვრთნიდა ორივე გუნდს. საბჭოთა კავშირის სპორტის ოსტატი (1965), საქართველოს სსრ დამსახურებული მწვრთნელი (1976).[3]
საკლუბო კარიერა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სერგო კუტივაძე 1944 წლის 16 ოქტომბერს ალმათიში დაიბადა. უძლიერესი დარტყმებით გამორჩეული ნახევარმცველი თამაშობდა ქუთაისის „იმერეთსა“ და „ტორპედოში“, თბილისის „დინამოში“. საკავშირო ჩემპიონატების სამგზის ბრინჯაოს პრიზიორი და თასის გათამაშების ფინალისტი, „ენძელას“ თასის მფლობელი. ქვეყნის ჩემპიონატებში გამართულ 247 შეხვედრაში გაიტანა 22 გოლი, მათ შორის თბილისის „დინამოში“ — 119 (13), ხოლო ქუთაისის „ტორპედოში“ — 128 (9).[4]
სანაკრებო კარიერა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]კუტივაძემ საბჭოთა კავშირის ეროვნულ საფეხბურთო ნაკრებში ჩაატარა მხოლოდ ერთი, ამხანაგური მატჩი, 1965 წლის 4 სექტემბერს იუგოსლავიის წინააღმდეგ.
სამწვრთნელო კარიერა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სხვადასხვა დროს მუშაობდა თბილისის „დინამოს“ მთავარი მწვრთნელის თანაშემწედ (1974–1982, 1984), კლუბის დირექტორად (1983) და მთავარ მწვრთნელად (ნოემბერი 1994 – თებერვალი 1995). რეგულარულად ესწრებოდა თანამეგობრობის თასის მატჩებს. 1997 წლის სექტემბრიდან ნოემბრამდე ასრულებდა ქუთაისის „ტორპედოს“ მთავარი მწვრთნელის მოვალეობას. 2007 წლიდან მუშაობდა საქართველოს ფეხბურთის ფედერაციაში.
მიღწევები
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]საკლუბო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ფინალისტი: 1970
ბიბლიოგრაფია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- აკოფოვი, გარუნ, ფეხბურთი 1967 : ცნობარი-კალენდარი, თბ.: საქ. ჟურნ. კავშ., სპორტ. ჟურნ. ფედერაცია, 1967.
- აკოფოვი, გარუნ, ფეხბურთი 1968 : ცნობარი-კალენდარი, თბ.: საქ. ჟურნ. კავშ., სპორტ. ჟურნ. ფედერაცია, 1968.
- აკოფოვი, გარუნ, ფეხბურთი—71 : ცნობარი-კალენდარი, თბ.: საქ. კპ ცკ-ის გამ-ბა, 1971.
- აკოფოვი, გარუნ, ფეხბურთი—72 : ცნობარი-კალენდარი, თბ.: საქ. კპ ცკ-ის გამ-ბა, 1972.
- აკოფოვი, გარუნ, ფეხბურთი—73 : ცნობარი-კალენდარი, თბ.: საქ. კპ ცკ-ის გამ-ბა, 1973.
- აკოფოვი, გარუნ, ფეხბურთი—74 : ცნობარი-კალენდარი, თბ.: საქ. კპ ცკ-ის გამ-ბა, 1974.
- აკოფოვი, გარუნ, ფეხბურთი—76 : ცნობარი-კალენდარი, თბ.: საქ. კპ ცკ-ის გამ-ბა, 1976.
- აკოფოვი, გარუნ, ასე ნანატრი გამარჯვება, თბ.: საქ. კპ ცკ-ის გამ-ბა, 1976.
- აკოფოვი, გარუნ, ფეხბურთი—77 : ცნობარი-კალენდარი, თბ.: საქ. კპ ცკ-ის გამ-ბა, 1977.
- აკოფოვი, გ.; კაკაბაძე, მ., მეორედ — ოლიმპზე, თბ.: საქ. კპ ცკ-ის გამ-ბა, 1979.
- აკოფოვი, გ.; კაკაბაძე, მ., ფეხბურთი — 78 : ცნობარი, თბ.: საქ. კპ ცკ-ის გამ-ბა, 1978.
- აკოფოვი, გ.; კაკაბაძე, მ., ფეხბურთი—79 : ცნობარი, თბ.: საქ. კპ ცკ-ის გამ-ბა, 1979.
- აკოფოვი, გ.; კაკაბაძე, მ., ფეხბურთი—80 : ცნობარი, თბ.: საქ. კპ ცკ-ის გამ-ბა, 1980.
- აკოფოვი, გ.; კაკაბაძე, მ., ფეხბურთი—81 : ცნობარი, თბ.: საქ. კპ ცკ-ის გამ-ბა, 1981.
- აკოფოვი, გ.; კაკაბაძე, დ., გზა თასისაკენ : ცნობარი, თბ.: საქ. კპ ცკ-ის გამ-ბა, 1981.
- ბერიშვილი, ელგუჯა, ქართული სპორტის ოქროს წიგნი, თბ.: პალიტრა L, 2013.
- გორელოვი, იან, „დინამო“—78 (ფოტოალბომი), თბ.: საქ. კპ ცკ-ის გამ-ბა, 1979.
- თედორაძე, ზურაბ, თბილისის „დინამო“ ციფრებში, 1936–1989, თბ.: სტამბა–96, 1999.
- თედორაძე, ზურაბ, თბილისის „დინამო“ : ციფრები, ფაქტები, კომენტარები, 1936–1989, თბ., 2002.
- თედორაძე, ზურაბ, საკლუბო გუნდების შედეგები სსრ კავშირის ჩემპიონატებში : უმაღლესი ლიგა, 1936–1991, თბ., 2001.
- მოსაშვილი, მინდია, თბილისის „დინამო“ 1978 წლის სსრკ ჩემპიონი, თბ.: ხელოვნება, 1979. — გვ. 19. 30 გვ.
- მოსაშვილი, მინდია, მარადიული დღესასწაული, თბ.: ხელოვნება, 1982.
- ფანჯიკიძე, გურამ, დინამო, დინამო, დინამო!, თბ.: საბჭ. საქართველო, 1981.
ფაქტები
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]2011 წლის 17 მაისს საქართველოს სპორტისა და ახალგაზრდობის საქმეთა სამინისტროს გადაწყვეტილებით, თბილისის „დინამოს“ მიერ თასების მფლობელთა თასის მოპოვების 30 წლის იუბილესთან დაკავშირებით 1981 წლის თბილისის „დინამოს“ სრულ შემადგენლობასა და სამწვრთნელო შტაბთან ერთად — სერგო კუტივაძეს საქართველოს სპორტის რაინდის წოდება მიენიჭა.[5]
რესურსები ინტერნეტში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ დაჯილდოება // „ლელო“, 11 სექტემბერი, 1979, № 174 (6485), გვ. 1.
- ↑ გარდაიცვალა სერგო კუტივაძე. „მსოფლიო სპორტი“
- ↑ წოდებები // „ლელო“, 9 სექტემბერი, 1976, № 179 (5729), გვ. 1.
- ↑ შოთაძე, გიორგი, ღირსეულნი // „საქართველოს რესპუბლიკა“, 2014.
- ↑ თბილისის „დინამოს“ ვეტერან ფეხბურთელებს სპორტის რაინდის წოდება მიენიჭათ· სპორტის რაინდის წოდებით დაჯილდოვდა 1981 წლის თბილისის „დინამოს“ სრული შემადგენლობა, სამწვრთნელო შტაბთან ერთად. „დინამოს“ ვეტერანებისთვის სპორტის რაინდის წოდებების მინიჭება კლუბის მიერ 1981 წლის 13 მაისს მოპოვებული დიდი გამარჯვების 30 წლის იუბილეს უკავშირდება. 17 მაისი, 2011.
|
- დაბადებული 1944
- დაბადებული 9 აგვისტო
- გარდაცვლილი 2017
- გარდაცვლილი 7 ივნისი
- ქართველი ფეხბურთელები
- საბჭოთა ფეხბურთელები
- საბჭოთა კავშირის ნაკრების ფეხბურთელები
- საბჭოთა კავშირის საფეხბურთო ჩემპიონატის ფეხბურთელები
- ქუთაისის ტორპედოს ფეხბურთელები
- თბილისის დინამოს ფეხბურთელები
- თბილისის დინამოს მწვრთნელები
- ქუთაისის ტორპედოს მწვრთნელები
- ქართველი ფეხბურთის მწვრთნელები
- საბჭოთა ფეხბურთის მწვრთნელები
- საბჭოთა კავშირის სპორტის ოსტატები