სარფი
სოფელი | |
---|---|
სარფი | |
![]() სარფის პლაჟი | |
ქვეყანა |
![]() |
ავტონომიური რესპუბლიკა | აჭარის ავტონომიური რესპუბლიკა |
მუნიციპალიტეტი | ხელვაჩაურის მუნიციპალიტეტი |
თემი | სარფი |
კოორდინატები | 41°31′17″ ჩ. გ. 41°33′07″ ა. გ. / 41.52139° ჩ. გ. 41.55194° ა. გ. |
მოსახლეობა | 826 კაცი (2014) |
ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები 98,3 %, რუსები 0,8 % |
სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
სატელეფონო კოდი | +995 |
სარფი — სოფელი საქართველოში, აჭარის ავტონომიურ რესპუბლიკაში, ხელვაჩაურის მუნიციპალიტეტში, თემის ცენტრი (სოფელი სარფი). მდებარეობს საქართველოს და თურქეთის საზღვარზე, მდინარე ტობაშის ნაპირებზე, ზღვის დონიდან 80 მეტრი, სოფელი საერთაშორისო მნიშვნელობის გზით E70, ს 2 უკავშირდება ქალაქ ფოთს. საბჭოთა პერიოდში განვითარებული იყო მეჩაიეობა და მეციტრუსეობა. სარფი მდებარეობს სოფელში არის საბაჟო-გამშვები პუნქტი. სოფელში არის საჯარო სკოლა. უკანასკნელ ათწლეულში განვითარდა საკურორტო ინფრასტრუქტურა.
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
1921 წელს ყარსის ხელშეკრულების საფუძველზე სოფელი სარფი ორად გაიყო. საქართველოს სსრ-სა და თურქეთის საზღვრის გამყოფად დადგინდა სოფელ სარფში ჩამომავალი პატარა მდინარე ტობაში. თურქეთის სახელმწიფოს შემადგენლობაში არსებულ სოფელსაც სარფი ეწოდება. სარფის მოსახლეობის უმრავლესობა ლაზები არიან.[1]
დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
აღწერის წელი | მოსახლეობა |
---|---|
2002 | 858[2][3] |
2014 | 826[4] ![]() |
გალერეა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
-
ეკლესია სოფელ სარფში
-
სარფის ეკლესია ნოღაში
-
პლაჟი სარფში
-
ჩანჩქერი სარფში
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 9, თბ., 1985. — გვ. 110.
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ ლაზები: ერთი ხალხის ორი ამბავი[მკვდარი ბმული]
- ↑ pop-stat.mashke.org — საქართველოს დასახლებული პუნქტების მოსახლეობა. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2012-04-19. ციტირების თარიღი: 2016-06-17.
- ↑ საქართველოს სტატისტიკის სახელმწიფო დეპარტამენტი — სოფლების მოსახლეობა 2002 წელი. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2013-09-19. ციტირების თარიღი: 2016-06-17.
- ↑ მოსახლეობის 2014 წლის აღწერა (არქივირებული). საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 30 დეკემბერი 2019.
|