სამხრეთის აკაკი
სამხრეთის აკაკი | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Celtis Australis | ||||||||||||||
მეცნიერული კლასიფიკაცია | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
ლათინური სახელი | ||||||||||||||
Celtis australis | ||||||||||||||
დაცვის სტატუსი | ||||||||||||||
ყველაზე ნაკლები საფრთხის ქვეშ IUCN 3.1 Least Concern : 19218728 | ||||||||||||||
|
სამხრეთის აკაკი[1] (ლათ. Celtis australis) — მცენარე კანაფისებრთა ოჯახისა. 7-22 მ სიმაღლის ფოთოლმცვენი მცენარეა. ტოტებზე მორიგეობით განლაგებული ფოთლები ასიმეტრიულია, კვერცხისებრ მრგვალი, ბოლოში წაწვეტილი და დაკბილული. ფოთლის ზედა მხარე მქისე, მუქი მწვანეა, ქვემოდან შებუსვილი, ძართვებამოწეული. ყვავილები ორსქესიანიადა ფოთლების იღლიებშია განლაგებული. მოწითალო-ყვითელი შეფერილობის 1 სმ-მდე სიმსხოს კურკოვანი ნაყოფი, მოტკბო გემოს მქონე რბილოებით, საჭმელად ვარგისია.
სამხრეთის აკაკი გავრცელებულია სამხრეთ-დასავლეთ აზიასა და ხმელთაშუა ზღვის აუზის ქვეყნებში. საქართველოში ძირითადად გვხვდება სამხრეთ-აღმოსავლეთ რაიონებში, ხრიოკ და მშრალ მეჩხერ ტყეებში.
იგი ნელამზარდი მცენარეა და განსაკუთრებით გამოირჩევა იშვიათი გვალვაგამძლეობით. შეტანილია საქართველოს „წითელ წიგნში“.
გალერეა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- შ.ხიდაშელი, ვ.პაპუნაშვილი, საქართველოს ტყის სამკურნალო მცენარეები, ბათუმი 1980, გვ.10
- Die große Pflanzen- Enzyklopädie , Bd.2., gv. 247