საათლის უბანი
| საათლის უბანი | |
|---|---|
| საერთო ინფორმაცია | |
| ქვეყანა |
 აზერბაიჯანი |
| ქალაქი | შუშა |
საათლის უბანი (აზერ. Saatlı məhəlləsi) — ქალაქ შუშის 17 უბნიდან ერთ-ერთი.
შესახებ[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
საათლის უბანი აგებულია ციცაბო ფერდობზე. უბნის მთავარი ქუჩიდან ვიწრო ქვით მოპირკეთებული გზები ავსებენ ერთმანეთს მარცხენა და მარჯვენა მიმართულებებით. უბნის მეჩეთის წინ არის პატარა მოედანი. მეზობლად მდებარე ყველა საცხოვრებელი კორპუსი ერთი ან ორსართულიანია. სამეზობლო მოედნის ქვედა ნაწილში არის მტკნარი წყლის წყარო, ნაგები თეთრი სუფთა ქვით.[1] წყაროს წყალი გაყვანილი იყო ხანის ასულის, ხურშიდბანუ ნათევას მიერ 1873 წელს შუშას ციხემდე აშენებული წყალსადენიდან. ამ წყლით მომარაგებული იყო მთლიანი უბანი. უბნის მოსახლეობა ჩამოყალიბდა ირმიდორდის რაიონის სოფელ საათლიდან, ასევე ქეშთაზლის სოფლის მოსახლეობიდან. საათლის უბნიდან ბევრი ცნობილი პიროვნება გამოვიდა. შუშას უბნებს შორის საათლის უბნის მარცხენა მხარეს ციცაბო ფერდობზე მდებარეობს ქოჩერლის უბანი. ქალაქის ცენტრამდე მიმავალი შედარებით ფართო გზის ორივე მხარეს იყო საცხოვრებელი კორპუსები, მეჩეთი, წყაროს აბანო, ხიდი და მოედანი. უბნის ხიდს „სამეფო ხიდი“ ეწოდა. მე-20 საუკუნის 40-იან წლებში ხიდი დაანგრიეს და მოედანი ოდნავ გაფართოვდა.[1][2] უბნის საცხოვრებელი კორპუსები ერთმანეთისგან განსხვავდებოდა. ეს გამოწვეული იყო სოციალური უთანასწორობით. მეზობლად არის 6-მდე ორსართულიანი საცხოვრებელი კორპუსი, დანარჩენი შენობები კი ერთსართულიანია. საათლის უბანში XIX საუკუნეში იყო მეჩეთი, მედრესე და აბანო. საათლის უბნის ყველაზე ცნობილი მეჩეთია საათლის მეჩეთი, რომელიც აშენდა 1883 წელს არქიტექტორ კარბალაი საფიხან ყარაბაღის პროექტის საფუძველზე და აზერბაიჯანის რესპუბლიკის კულტურისა და ტურიზმის სამინისტრომ დაარეგისტრირა ეროვნული მნიშვნელობის ისტორიულ და კულტურულ ძეგლად. ამ უბანში ცხოვრობდა ყარაბაღის სახანოს პრემიერ-მინისტრი, პოეტი მოლა ფანაჰ ვაგიფი. ასწავლიდა მედრესეში. გაითხარა და აღადგინა „შირინ სუ“ აბანო. საათლის უბნის სახელწოდება საათლის ტომის სახელიდან არის აღებული. ამ ტომიდან ჩვიდმეტი ოჯახი გადმოსახლდა აქ პოეტ მოლა ფანაჰ ვაგიფთან ერთად. აქ მან გახსნა სკოლა.[3]