შინაარსზე გადასვლა

როსარიო ფლორესი

სტატიის შეუმოწმებელი ვერსია
მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
როსარიო ფლორესი
ეროვნება ესპანელი
პროფესია მომღერალი, მსახიობი
ჯილდოები ლათინური გრემი, ლათინური გრემის საპატიო ჯილდო

როსარიო დელ კარმენ გონსალეს ფლორესი (დ. 4 ნოემბერი, 1963, მადრიდი) — ესპანელი მომღერალი და მსახიობი, ორგზის ლათინური გრემის ჯილდოს მფლობელი.

იგი დაიბადა მადრიდში, ცნობილი მომღერლისა ლოლა ფლორესის და მუსიკოსის ანტონიო გონსალესის („ელ პესკაილა“) ოჯახში. როსარიო არის მომღერალ ლოლიტა ფლორესის და მომღერალ-კომპოზიტორ ანტონიო ფლორესის და.[1]

ჯილდოები და ნომინაციები

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ლათინური გრემის ჯილდო ენიჭება ლათინური ხმისჩამწერი ხელოვნებისა და მეცნიერების აკადემიის მიერ აშშ-ში. როსარიო ფლორესი იყო შვიდჯერ ნომინირებული და ორჯერ გამარჯვებული:

სხვა წლები: ნომინაციები 2000, 2006, 2008, 2010, 2014

  1. De Ley (1992)
  2. Siento (1995)
  3. Mucho Por Vivir (1996)
  4. Jugar a la Locura (1999)
  5. Muchas Flores (2001)
  6. De Mil Colores (2004)
  7. Contigo Me Voy (2006)
  8. Parte de Mí (2008)
  9. Cuéntame (2009)
  10. Raskatriski (2011)
  11. Rosario (2013)
  12. Gloria a ti (2016)

ბიოგრაფია და წარმომავლობა

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

როსარიო ფლორესი არის ბოშა წარმოშობის, როგორც ეს ხშირად აღნიშნულია მისი ოჯახის მუსიკალურ მემკვიდრეობაში. იგი ცნობილია იმით, რომ აერთიანებს ფლამენკოს, ბოსანოვას, თავისუფალ ჯაზს და პროგრესულ როკს. მისი სცენური გამოსვლები და ხმის მახასიათებლები მას უნიკალურ ადგილს ანიჭებს თანამედროვე ესპანურ მუსიკაში.

კულტურული გავლენა და საზოგადოებრივი აქტივიზმი

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

როსარიო ფლორესი არა მხოლოდ ესპანური სცენის ერთ-ერთი გამორჩეული მომღერალი და მსახიობია, არამედ ბოშური კულტურის საზოგადოებრივი სახეც, რომელიც მნიშვნელოვან როლს ასრულებს ესპანურ კულტურულ იდენტობაში XXI საუკუნეში. მისი წარმომავლობა ბოშურ ხელოვანთა ოჯახიდან და ღია პოზიცია ბოშა თემის დაცვასთან მიმართებით, ფლორესს ერთ-ერთ გამორჩეულ წარმომადგენლად აყალიბებს ამ ეთნოსისა თანამედროვე ესპანურ სივრცეში.[2]

ფლორესის სიმღერები ხშირად შეიცავს ბოშური ფლამენკოს რიტმებსა და თემატიკას. ამ სტილისტური ნარევის მაგალითებია მისი ალბომები Muchas Flores და De Mil Colores, რომლებიც როგორც მუსიკალურად, ისე ვიზუალურად ხაზს უსვამს ბოშურ იდენტობას — სიუჟეტებს, რომელთა ფონზეც იქმნება მისი შემოქმედება. მუსიკის კრიტიკოსები მას უწოდებენ „ბოშა ფლამენკოს ამბასადორს“ ესპანურ პოპში.[3]

საზოგადოებრივად როსარიო ფლორესი აქტიურად მონაწილეობს ახალგაზრდულ და ქალთა მხარდაჭერის პროექტებში. 2017 წელს იგი გახდა ქალთა უფლებების მხარდამჭერი კამპანიის „Ellas también cantan“ ელჩი, რომლის მიზანია ბოშა და მარგინალიზებული წარმოშობის ქალებისთვის ხელმისაწვდომი გახადოს განათლება და შემოქმედებითი სივრცეები.[4]

მუსიკის პარალელურად, ფლორესი ასევე ასრულებს მენტორის როლს ისეთ პროგრამებში, როგორიცაა La Voz Kids (ესპანეთის ტელევიზია), სადაც იგი ბოშა და სხვა ეთნიკური ჯგუფების წარმომადგენელ ახალგაზრდა მომღერლებს განვითარების შესაძლებლობას აძლევს, რაც მას პოპულარულ ფიგურად აქცევს ტელევიზიაში. მისი ღია განცხადებები ბოშა თემის წინააღმდეგ მიმართული სტერეოტიპების შესახებ, ხშირად ისმის ინტერვიუებში და კულტურულ ფორუმებზე.

ფლორესის მემკვიდრეობა სცდება მუსიკის ჩარჩოებს — ის არის იმ კულტურული მრავალფეროვნების სიმბოლო, რომელიც ესპანურ კულტურაში ბოშების წვლილს აფასებს და ახალ თაობებს მემკვიდრეობით გადასცემს.

თეატრი, კინო და ტელევიზია

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

მიუხედავად იმისა, რომ როსარიო ფლორესი ძირითადად ცნობილია როგორც მომღერალი, მის შემოქმედებით კარიერაში მნიშვნელოვანი ადგილი უკავია თეატრსა და კინემატოგრაფიასაც. 1980-იან წლებში მან დაიწყო მონაწილეობა ესპანურ სატელევიზიო გადაცემებში, თუმცა ფართო ყურადღება მიიპყრო 1990 წელს ფილმით Contra el viento, რომელშიც შეასრულა მთავარი გმირის როლი. ამ დრამამ, რომელიც ანდალუზიურ სოფელში ვითარდება, მისმა შესრულებამ კრიტიკოსთა მოწონება დაიმსახურა.[5]

2002 წელს ფლორესი გამოჩნდა პედრო ალმოდოვარის ფილმში Habla con ella (დამელაპარაკე) ლიდია გონსალესის როლით. მიუხედავად იმისა, რომ მისი ეკრანული დრო მცირე იყო, მსახიობმა მოახერხა ემოციური გავლენის მოხდენა და კიდევ ერთხელ დაამტკიცა თავისი მრავალმხრივობა. ფილმი დამელაპარაკე ოსკარის ლაურეატი გახდა საუკეთესო ორიგინალური სცენარისთვის და მიიღო დიდი მოწონება კინომოყვარულებისგან მთელ მსოფლიოში.

ფლორესის ტელევიზიური კარიერა განსაკუთრებით განვითარდა 2010-იან წლებში, როდესაც იგი გახდა მუსიკალური კონკურსების, მათ შორის La Voz Kids და La Voz Senior, ჟიურის წევრი. ამ გადაცემებში ფლორესი აქტიურად იყო ჩართული ახალგაზრდა ტალანტების მოძიებასა და მენტორობას, განსაკუთრებით აქცენტით ეთნიკური და სოციალური მარგინალიზებული ჯგუფების წარმომადგენლებზე. მისი ჟიურის წევრობის პერიოდი მრავალჯერ შეაფასეს როგორც „ემოციური და მხატვრული სიღრმის მატარებელი“.[6]

2022 წელს ფლორესმა მისცა ხმა პერსონაჟ „მამა ლუნას“ ესპანურ დუბლაჟში ანიმაციური ფილმისთვის Puss in Boots: The Last Wish („ჩექმებიანი კატა: უკანასკნელი სურვილი“), სადაც მისი ხმის ინტერპრეტაცია შეფასდა როგორც ერთ-ერთი ყველაზე ხალისიანი და ემოციურად დამაჯერებელი შესრულება. მისი ხმის ტემბრი და სცენური გამოცდილება ამ როლს განსაკუთრებულად გამოარჩევდა.[7]

მთლიანობაში, როსარიო ფლორესის თეატრალური და კინემატოგრაფიული საქმიანობა ცხადყოფს, რომ მისი არტისტული გზა სცდება მუსიკის ფარგლებს და ვრცელდება ვიზუალური ხელოვნების სხვადასხვა სფეროზე. ამით ის აფართოებს როგორც საკუთარ შემოქმედებით პორტფოლიოს, ისე ბოშური ქალის მრავალმხრივ კულტურულ რეპრეზენტაციას.

ლათინური გრემის ჯილდოები

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

როსარიო ფლორესი ორჯერ გახდა ლათინური გრემის ჯილდოს მფლობელი და შვიდჯერ იყო ნომინირებული. ეს პრემია ყოველწლიურად გადაეცემა ლათინური ხმისჩამწერი ხელოვნებისა და მეცნიერების აკადემიის მიერ, აშშ-ში. ფლორესის მიღწევები აღნიშნულ დაჯილდოებაზე შემდეგნაირად გამოიყურება:

  • 2000 წელს მისი სიმღერა "Jugar a la Locura" ნომინირებული იყო კატეგორიაში – საუკეთესო ქალი როკ ვოკალური შესრულება (Best Female Rock Vocal Performance).
  • 2002 წელს ალბომით Muchas Flores გაიმარჯვა ნომინაციაში – საუკეთესო ქალი პოპ ვოკალური ალბომი (Best Female Pop Vocal Album).
  • 2004 წელს კვლავ გაიმარჯვა ამავე კატეგორიაში ალბომით De Mil Colores.
  • 2006 წელს ალბომი Contigo Me Voy წარდგენილი იყო ნომინაციაზე საუკეთესო ქალი პოპ ვოკალური ალბომი, თუმცა გამარჯვება ვერ მოიპოვა.
  • 2008 წელს ფლორესი წარდგენილი იყო ნომინაციაზე იმავე კატეგორიაში ალბომით Parte de Mí.
  • 2010 წელს მისი ალბომი Cuéntame კვლავ ნომინირებული იყო პოპ ვოკალის ქალთა კატეგორიაში.
  • 2014 წელს ფლორესის ალბომი Rosario წარდგენილი იყო საუკეთესო თანამედროვე პოპ ვოკალური ალბომის (Best Contemporary Pop Vocal Album) ნომინაციაზე.

ეს წარმატებები კიდევ ერთხელ უსვამს ხაზს მის ღირებულებებს როგორც არტისტს, რომელმაც ბოშური კულტურა, ფლამენკო და პოპ ჟანრი საერთაშორისო დონეზე წარადგინა.

1988Diario de invierno (ზამთრის დღიური) — განასახიერა მუნჯი პერსონაჟი. ფილმი განხილულია ლუის გასკას ნაშრომში „Un siglo de cine español“.[8]

1990Contra el viento (ქარის წინააღმდეგ) — შეასრულა მთავარი გმირის როსარიოს როლი. ესპანური დრამა, რომელიც აღწერილია აუგუსტო ტორესის წიგნში „Directores españoles malditos“.[9]

1991Chatarra — როლი: მარილო. ფილმი ასახულია ფრანსისკო მარია ბენავენტის ნაშრომში „Cine español de los 90“.[10]

2002Habla con ella (დამელაპარაკე, რეჟ. პედრო ალმოდოვარი) — ლიდია გონსალესის როლი. ფილმმა საერთაშორისო აღიარება მოიპოვა და ოსკარის ლაურეატი გახდა საუკეთესო ორიგინალური სცენარისთვის.

2022Puss in Boots: The Last Wish (ჩექმებიანი კატა: უკანასკნელი სურვილი) — გახმოვანებული როლი: მამაშა ლუნა. ესპანური დუბლაჟის ვერსია.

რესურსები ინტერნეტში

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
  1. Rosario Flores Songs, Albums, Reviews, Bio & More. ციტირების თარიღი: 17 მარტი, 2024
  2. Rosario Flores: “La música gitana siempre será mi raíz”. El País (25 აპრილი, 2021).[მკვდარი ბმული]
  3. „Rosario y el poder del mestizaje cultural“. Revista Música Hoy (9): 31–34. 2012. შეამოწმეთ თარიღის პარამეტრი |year=-ში (დახმარება)
  4. Rosario Flores se suma a la campaña de empoderamiento femenino. RTVE (14 მაისი, 2017).
  5. Torres, Augusto M. (2004). Directores españoles malditos. მადრიდი: Huerta & Fierro Editores, გვ. 269–270. ISBN 84-8374-480-5. 
  6. Rosario y la magia del flamenco en La Voz Kids. Antena 3 (12 მარტი, 2019).
  7. Rosario da voz a la abuela del año en 'El gato con botas 2'. Fotogramas (22 დეკემბერი, 2022).[მკვდარი ბმული]
  8. Gasca, Luis (1998). Un siglo de cine español. Planeta, გვ. 164. ISBN 8408023098. 
  9. Torres, Augusto M. (2004). Directores españoles malditos. მადრიდი: Huerta & Fierro Editores, გვ. 269–270. ISBN 84-8374-480-5. 
  10. Benavent, Francisco María (2000). Cine español de los 90. Diccionario de películas, directores y temático. Bilbao: Ediciones Mensajero, გვ. 190. ISBN 84-271-2326-4.