რომის მუზეუმი
რომის მუზეუმი | |
---|---|
![]() | |
41°53′51″ ჩ. გ. 12°28′23″ ა. გ. / 41.89750° ჩ. გ. 12.47306° ა. გ. | |
დაარსდა | 1930 წ. |
ქვეყანა |
![]() |
მდებარეობა | რომი[1] |
ოფიციალური საიტი | http://www.museodiroma.it/[2] |
![]() |
რომის მუზეუმი (იტალ. Museo di Roma) — მუზეუმი რომში , იტალია, რომის სამოქალაქო მუზეუმების ქსელის ნაწილი. მუზეუმი დაარსდა ფაშისტურ ეპოქაში, რომლის მიზანი იყო „ძველი რომის“ ადგილობრივი ისტორიისა და ტრადიციების დოკუმენტირება, რომელიც სწრაფად ქრება, მაგრამ მრავალი შემოწირულობისა და ხელოვნების ნიმუშების შეძენის შემდეგ, ახლა ძირითადად ხელოვნების მუზეუმია. კოლექციები თავდაპირველად მოიცავდა მეცხრამეტე საუკუნის მხატვრის ეტორე როსლერ ფრანცის 120 აკვარელს, რომა სპარიტას, „გაქრა რომი“,[3] მოგვიანებით გადავიდა ტრასტევერეს მუზეუმში.[4]
ისტორია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]მუზეუმი დააარსა ხელოვნების ისტორიკოსმა ანტონიო მუნიოსმა, რომელიც იყო რომის მთავრობის Antichità e Belle Arti („სიძველეთა და სახვითი ხელოვნების დეპარტამენტი“) დირექტორი. ეს იყო ქალაქის პირველი სამოქალაქო მუზეუმი.[5] იგი განთავსებული იყო Pastificio Pantanella, დიდი ყოფილი მაკარონის ქარხანა Piazza Bocca della Verità-ში , რომელიც გადაჰყურებს Circo Massimo-ს via dei Cerchi-ში, ქალაქის Ripa Rione-ში. ქარხნის შენობაში ასევე განთავსებული იყო Museo dell'Impero Romano და ეწოდა „Palazzo dei Musei“. Museo di Roma გაიხსნა 1930 წლის 21 აპრილს; მუნიოზი ამ მუზეუმი პირველი დირექტორი იყო.[6] როდესაც მეორე მსოფლიო ომი დაიწყო 1939 წელს, მუზეუმი დაიხურა. მუზეუმი ხელახლა გაიხსნა 1952 წელს, ახალ პოლიტიკურ კლიმატში და ახალ ადგილას, პალაცო ბრასკიში, ნეოკლასიკურ სასახლეში პიაცა ნავონას მახლობლად, რომელიც მეცხრამეტე საუკუნის დასაწყისში ააშენა ლუიჯი ბრასკი ონესტიმ და რომელშიც 1949 წლიდან უკვე განთავსებული იყო ახალი თანამედროვე ხელოვნების გალერეა.[7] [8]
კოლექციები
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]მუზეუმის კოლექცია თავიდან მხოლოდ წარსულის ილუსტრირებასა და დოკუმენტირებას ითვალისწინებდა. მრავალი ანდერძის, შემოწირულობისა და შენაძენის წყალობით — მათ შორის 5000-მდე ნახატის, გრავიურასა და ძველი ილუსტრირებული წიგნის კოლექცია, რომელიც ეკუთვნის ანტონიო მუნიოსს — მუზეუმის საკუთრებაში ახლა შედის მრავალი ხელოვნების ნიმუში და ის, ძირითადად, ხელოვნების მუზეუმად იქცა. წარმოდგენილ მხატვრებს შორის არიან პომპეო ბატონი, ჯუზეპე ბოტანი, იპოლიტო კაფი, ანტონიო კანოვა, ჯუზეპე სერაჩი, ჯუზეპე ბარტოლომეო კიარი, ლიევინ კრუილი, ფელიჩე ჯაანი, პიეტრო ლაბრუცი, ფრანჩესკო მოჩი, ჯოვანი პაოლომესტანიო, ჯოვანი პაოლომე პანინი, პირანესი, ჯოშუა რეინოლდსი და ნიკოლა სალვი (ტრევის შადრევნების დიზაინერი).
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ 1.0 1.1 Indagine sui musei e le istituzioni similari — 2022.
- ↑ catalogo.beniculturali.it — 2014.
- ↑ Storia del museo (in Italian). Galleria Comunale d'Arte Moderna. Accessed January 2016.
- ↑ Storia del Museo (in Italian). Museo di Roma. Accessed January 2016.
- ↑ Mihaela Ilie, Carlo M. Travaglini (2009). Per un museo-laboratorio della città a Roma: Note su una vicenda incompiuta (in Italian). In: Donatella Calabi, Paola Marini, Carlo M. Travaglini (2009). I musei della città. Roma: Università Roma Tre. Città e storia 3 (1/2). ISBN 9788883681066. თარგი:Nobreak
- ↑ Joshua Arthurs (2009). Roma Sparita: Local identity and Fascist Modernity at the Museo di Roma. In: Donatella Calabi, Paola Marini, Carlo M. Travaglini (2009). I musei della città. Roma: Università Roma Tre. Città e storia 3 (1/2). ISBN 9788883681066. თარგი:Nobreak
- ↑ La Collezione (in Italian). Museo di Roma in Trastevere. Accessed January 2016.
- ↑ Raffaella Catini (2012). Muñoz, Antonio (in Italian). Dizionario Biografico degli Italiani, volume 77. Roma: Istituto dell’Enciclopedia Italiana. Accessed January 2016.
}
