El Bulli
 | ამ სტატიას ან სექციას ვიკიფიცირება სჭირდება ქართული ვიკიპედიის ხარისხის სტანდარტების დასაკმაყოფილებლად. იმ შემთხვევაში, თუ არ იცით, თუ რა არის ვიკიფიცირება, იხ. დახმარების გვერდი. სასურველია ამის შესახებ აცნობოთ იმ მომხმარებლებსაც, რომელთაც მნიშვნელოვანი წვლილი მიუძღვით სტატიის შექმნაში. გამოიყენეთ: {{subst:ვიკიფიცირება/info|El Bulli}} |
El Bulli, ელ ბული (კატალანიურად: [əl ˈβuʎi]) — მიშლენის სამვარსკვლავიანი რესტორანი, კატალონიაში, ესპანეთში, ქალაქ როსეს მახლობლად, რომელსაც ხელმძღვანელობდა შეფ მზარეული ფერან ადრია ალბერტ ადრიას კულინარიული იდეებით. პატარა რესტორანი გადაჰყურებდა კატალონიაში კოსტა ბრავას ყურეს, ბრიტანულმა გაზეთმა The Guardian- მა უწოდა სამზარეულოს ყველაზე კრეატიული გენერატორი პლანეტაზე. [1]რესტორანი ასევე ასოცირდება მოლეკულურ გასტრონომიასთან.
რესტორანი დაიხურა 2011 წლის 30 ივლისს [2] და 2014 წელს გაიხსნა, როგორც შემოქმედებითი ცენტრი.[3]
რესტორანი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
რესტორანს ლიმიტირებული სეზონი ჰქონდა: მაგალითად, PIXA სეზონი 15 ივნისიდან 20 დეკემბრის ჩათვლით გრძელდებოდა. შემდეგი წლის შეკვეთები მიიღებოდა მიმდინარე სეზონის დახურვიდან ერთი დღის შემდეგ. სეზონში მხოლოდ 8000 ვიზიტორს მასპინძლობდა, მაგრამ ორ მილიონზე მეტი თხოვნა მიიღო. კერძის (ულუფის) საშუალო ღირებულება 250 ევროს შეადგენდა (325 აშშ დოლარი). თავად რესტორანმა 2000 წლიდან უკვე ზარალი ნახა, მოგებას ღებულობდა ადრიას El Bulli- თან დაკავშირებული წიგნებითა და ლექციებით. [1] 2008 წლის აპრილის მდგომარეობით, რესტორანში დასაქმებული იყო 42 შეფ-მზარეული [4][5]
ElBulli ჟურნალ Restaurant მიხედვით ხუთჯერ იყო N 1 მსოფლიოს 50 საუკეთესო რესტორნის სიაში - 2002, 2006, 2007, 2008 და 2009 წლებში და N 2 2010 წელს.[6][7]
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
რესტორნის ადგილმდებარეობა 1961 წელს შეარჩიეს გერმანელმა ექიმმა ჰანს შილინგმა და მისმა ჩეხმა მეუღლე მარკეტამ, რომელთაც სურდათ შეძენილი მიწის ნაკვეთზე რესტორნის გახსნა.[8] სახელი "ელ ბული" მომდინარეობს შილინგების საკუთრებაში არსებული ფრანგული ბულდოგებისგან. [9] პირველი რესტორანი გაიხსნა 1964 წელს.
რესტორანმა მიიღო პირველი მიშლენის ვარსკვლავი 1976 წელს, როდესაც შეფ მზარეულად ფრანგი ჟან-ლუი ნეიშელი მუშაობდა [8] ფერან ადრია თანამშრომლებს შეუერთდა 1984 წელს და 1987 წელს გახდა სამზარეულოს ერთადერთი მენეჯერი. 1990 წელს რესტორანმა მიიღო მეორე მიშლენის ვარსკვლავი [8] ხოლო 1997 წელს - მესამე.
El Bulli 1993 წლიდან აქვეყნებს წიგნებს მისი განვითარების, მენიუებისა და ფილოსოფიის შესახებ როგორც დიდ ფორმატში, რომელთაგან ზოგი CD-ROM– ებს შეიცავს, ასევე მცირე ფორმატში იყიდება სუპერმარკეტებში. [1][1]ფერან ადრიამ, ჯული სოლერმა და ალბერტ ადრიამ გამოაქვეყნეს ერთი დღე El Bully- ში 2008 წელს. წიგნში აღწერილია რესტორნის ცხოვრების 24 საათი სურათებით, კომენტარებით და რეცეპტებით. წიგნში შეტანილი რეცეპტებია "ლორი ნესვით", "ფიჭვის კაკალის ზეფირი", "მოცარელას ორთქლზე მომზადებული ვარდის სურნელოვანი ფუნთუშები", "წყალმცენარეები და ახალი მწვანილი", "კლდის მიდიები" და "მარაკუიას ხეები".
ენტონი ბურდინმა ალბერტ ადრიას წვლილი შემდეგნაირად აღწერა: ”მისი წიგნი არის მისი ბოლო მიღწევების განსაცვიფრებლად ლამაზი კატალოგი ... სადაც არ უნდა ნახონ, საკონდიტრო მზარეულები გაკვირვებას ვერ ფარავენ“..[10]
კომერციული პროდუქტები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
Texturas არის ძმების ფერანების და ალბერტ ადრიას პროდუქციის ხაზი. ეს პროდუქტები მოიცავს Sferificación, Gelificación, Emulsificación, Espesantes და Surprise ხაზებს, რაც მრავალი ექსპერიმენტისა და საყურადღებო დაკვირვების შედეგია. Texturas მოიცავს პროდუქტებს, როგორიცაა Xanthan და Algin, რომლებიც შეფუთულია შესაბამისად/ [11]
ქსანტანური რეზინი საშუალებას აძლევს მომხმარებელს, ის გამოიყენოს ძალიან მცირე რაოდენობით სუპების, სოუსებისა კრემების შესასქელებლად, არომატის შეცვლის გარეშე. ალგინი არის Spherification Kit- ის ძირითადი კომპონენტი და საჭიროა ყველა სფერული პროდუქტისთვის: ხიზილალა, რავიოლი, ბუშტები, პელმენი, გრანულები და მინი სფეროები.[12]
დახურვა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
2010 წელს ფერან ადრიამ განაცხადა, რომ 2012 წელს ElBulli-s დახურავდა, იმ დიდი ფულადი ზარალის გამო, რომელic კომპანიამ განიცადა. New York Times– მა სიტყვებზე დაყრდნობით თქვა, რომ მის ჩანაცვლებას აპირებს კულინარიული აკადემიით. [13] მოგვიანებით მან უარყო განცხადება. აღნიშნა, რომ New York Times– მა არასწორად მოიყვანა ციტირება და განაცხადა, რომ "ელ ბული" გაიხსნება 2014 წელს, ორი წლის პაუზის შემდეგ, როგორც ”თავიდან იყო დაგეგმილი” [14] და გააგრძელებს სტუმრების მომსახურებას.. მოგვიანებით ადრიამ 2010 წლის ოქტომბრის Vanity Fair- ის სტატიაში დაადასტურა, რომ 2011 წლის ივლისის შემდეგ რესტორანი სამუდამოდ დაიხურება. [9]
2011 წელს მათ ვებ – გვერდზე მითითებული იყო: „2011 წლის 30 ივლისს El Bulli დაასრულებს რესტორანის ფუნქციას და გახდება შემოქმედებითი ცენტრი, რომელიც 2014 წელს გაიხსნება. მთავარი მიზანია, გახდეს შემოქმედებითი სამზარეულოს და გასტრონომიის სამეცნიერო ცენტრი და მას მართავს კერძო ფონდი. ” [15]ენტონი ბურდინმა ახსნა El Bulli– ს ახალი ფონდის მიზანი, როგორც ელიტარული კულინარიისა და კვების განვითარების სემინარიის შექმნა, რომელშიც მონაწილეობას მიიღებენ არა მხოლოდ მზარეულები, არამედ ”არქიტექტორები, ფილოსოფოსები, დიზაინერები”. ეს მათ საშუალებას მისცემს "არა მხოლოდ წარმატება გააზიარონ, არამედ ასევე გაუზიარონ თავიანთი შეცდომები ან შემოქმედებითი პროცესები მსოფლიოს. ”[16]
ფილმი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
El Bulli - Cooking in Progress არის დოკუმენტური ფილმი რესტორნის შესახებ, რომელიც იკვლევს განმეორებად შემოქმედებით პროცესს კულისებში. რეჟისორი გრეონ ვეტცელი საუბრობს შემოქმედებით ჯგუფზე, რომელსაც ხელმძღვანელობს ფერანი ადრია 2008-2009 წლების სეზონის განმავლობაში. ფილმის პრემიერა გაიმართა 2010 წელს დოკუმენტური ფილმების საერთაშორისო ფესტივალზე ამსტერდამში [17].
სომერსეტის სახლი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
2013 წლის ივლისში ლონდონის Somerset House -ში გაიმართა ფერან ადრიასა და ელ ბულის კულინარიული ხელოვნებისადმი მიძღვნილი გამოფენა. გამოფენაზე გაანალიზებული იყო ლაბორატორიისა და რესტორნის სამზარეულოს ევოლუცია.[18] წარმოადგინეს საავტორო კერძების შექმნის მეთოდები მულტიმედიურ დისპლეებზე, აგრეთვე ორიგინალური ესკიზები და ხელნაწერი შენიშვნები შექმნილ რეცეპტებზე, კერძების პლასტილინის მოდელებთან ერთად.
იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Carlin, John (11 December 2006). If the world's greatest chef cooked for a living, he'd starve, John Carlin,[მკვდარი ბმული] The Guardian. Retrieved 2010-05-30.
- ↑ "history". elbulli.com. Retrieved January 15, 2019.
- ↑ "El Bulli, 'world's best restaurant', closes". BBC News. 30 July 2011.
- ↑ Gould, Kevin (3 February 2007). Who's for a Bulli burger?. The Guardian. Retrieved 2007-02-03.
- ↑ "World's 50 best restaurants". Restaurant. 21 April 2008. Archived from the original on 16 April 2008. Retrieved 2008-04-21.
- ↑ Matthew, Jukes (26 October 2002). "Bulli for us". The Guardian. UK. Archived from the original[მკვდარი ბმული] (review) on 30 September 2008. Retrieved 2010-09-16.
- ↑ Fleming, Amy Smithers, Rebecca (21 April 2009). "Gordon Ramsay off the menu as San Pellegrino's best restaurants are chosen".[მკვდარი ბმული] The Guardian (UK). Retrieved 2009-04-21.
- ↑ 8.0 8.1 8.2 "History of El Bulli". ElBulli.com. Retrieved 2010-02-13.
- ↑ 9.0 9.1 McInerney, Jay (Oct 2010). ""It Was Delicious While It Lasted", Vanity Fair Magazine". Retrieved 2010-09-16.
- ↑ "Spain". Anthony Bourdain: No Reservations. Season 4. Episode 17. 18 August 2008. ~20 minutes in. Travel Channel.
- ↑ "Xantana Texturas – Texturas – Albert & Ferran Adria (El Bulli)". BienManger.com. Retrieved 2010-09-16.
- ↑ "Algin Texturas – Texturas – Albert & Ferran Adria (El Bulli)". BienManger.com. Retrieved 2010-09-16.
- ↑ Ferren, Andrew (12 February 2010). "El Bulli to close permanently". The New York Times. Retrieved 2010-02-12.
- ↑ "Guide Girl" (15 February 2010). "Ferran Adrià denies reports that El Bulli will close permanently".[მკვდარი ბმული] Guide Girl blog. Caterer Search.com. Retrieved 2010-02-15.
- ↑ Notice on El Bulli's website. Archived April 2011.
- ↑ "El Bulli". Anthony Bourdain: No Reservations. Season 7. Episode 12. 1 August 2011. Travel Channel.
- ↑ "El Bulli – Cooking in Progress". IDFA. Archived from the original[მკვდარი ბმული] on 5 November 2012. Retrieved 2 August2012.
- ↑ "elBulli: Ferran Adrià and The Art of Food". Somerset House. Retrieved 16 July 2013.