რაკოცები

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
რაკოცების საგვარეულო გერბი
რაკოცების ციხე-დარბაზი შაროშპატაკში[1]

რაკოცები — XIII-XVIII საუკუნეებში უნგრეთის სამეფოში არსებული თავადაზნაურთა გვარი.

საგვარეულო განსაკუთრებით გაძლიერდა სიგიზმუნდ რაკოცის დროს XVII საუკუნეშI, როდესაც ისინი უნგრეთში ყველაზე გავლენიან გვარად იქცნენ.

რაკოცების ყველაზე ცნობილი წარმომადგენელია - ფერენც II რაკოცი (1676–1735), რომელიც უნგრეთის არჩეული პრინცი და ტრანსილვანიის პრინცი (1703-1711) იყო. ის აუჯანყდა ჰაბსბურგების დინასტიას, ხოლო მისი დამარცხების შედეგად რაკოცების ქონებას კონფისკაცია გაუკეთეს.

რაკოცების ბოლო წარმომადგენელი ყო გიორგი რაკოცი, ფერენც II-ს ვაჟი, რომელიც საფრანგეთში 1756 წელს გარდაიცვალა.

რაკოცების გვარის ცნობილი წარმომადგენელია ასევე ფერენც II-ს მამა ფრანცის I.

იანოშ ბოხარის ნაწარმოები რაკოცის მარში (რომელიც უნგრეთის არა ოფიციალური ჰიმნია) ეძღვნება რაკოცებს, ხოლო ფერენც ლისტის უნგრული რაპსოდია #15 მიძღვნილია ფერენც II-ს აჯანყებას.

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე:

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. Rákóczi Castle დაარქივებული 2007-09-28 საიტზე Wayback Machine. accessed 23 October 2006