ალექსანდრე ჟაროვი

ალექსანდრე ჟაროვი
დაბადების თარიღი	31 მარტი (13 აპრილი), 1904 ან 13 აპრილი, 1904(1904-04-13)
დაბადების ადგილი	მოსკოვის გუბერნია
გარდაცვალების თარიღი	7 სექტემბერი, 1984(1984-09-07) (80 წლის)
გარდაცვალების ადგილი	მოსკოვი
დასაფლავებულია	კალიტნიკოვსკოიეს სასაფლაო
საქმიანობა	პოეტი და მწერალი
ენა	რუსული ენა
მოქალაქეობა	სსრკ
ჟანრი	ლექსი, სიმღერა და narrative poetry
ჯილდოები	ოქტომბრის რევოლუციის ორდენი, შრომის წითელი დროშის ორდენი, წითელი ვარსკვლავის ორდენი, საპატიო ნიშნის ორდენი, მედალი „საბრძოლო დამსახურებისთვის“, მედალი „საბჭოთა არქტიკის დაცვისათვის“, მედალი „1941-1945 წლების დიდ სამამულო ომში გერმანიაზე გამარჯვებისათვის“, მედალი „იაპონიაზე გამარჯვებისათვის“, მედალი „შრომის ვეტერანი“, „ვლადიმერ ილიას ძე ლენინის დაბადებიდან 100 წლისთავის აღსანიშნავი“ საიუბილეო მედალი და მოსკოვის 800 წლისთავის მედალი

ალექსანდრე ალექსის ძე ჟაროვი (დ. 13 აპრილი [ ძვ. სტ. 31 მარტი], 1904, სოფ. სემიონოვსკაია, ახლანდელი მოჟაისკის რაიონი, მოსკოვის ოლქი — გ. 7 სექტემბერი, 1987, მოსკოვი) — საბჭოთა პერიოდის რუსი პოეტი. სკკპ წევრი 1920-იდან. ლიტერატურული მოღვაწეობა დაიწყო 1921-იდან. მისი ლექსების პირველი კრებულია „ყინულმჭრელი“ (1925). ჟაროვს ეკუთვნის პოემები: „კომკავშირელი“ (1924), „ოსტატი იაკობი“ (1924), „გარმონი“ (1926), „ვარია ოდინცოვა“ (1938) და სხვა. ბევრი მისი ლექსი სიმღერად იქცა. დაჯილდოებულია 4 ორდენითა და მედლებით.

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 8, თბ., 1984. — გვ. 244.