პორტალი:ომი

ინდექსი · ძიება · კატეგორიები · რჩეული სტატიები და პორტალები · ყველა თემა

გეოგრაფია · ისტორია · კულტურა · მეცნიერება · რელიგია · საზოგადოება · საქართველო · სპორტი · ხელოვნება

პორტალი

პროექტი

კატეგორიები

მონაწილენი

არქივი • რედაქტირება  რჩეული სტატია რუსეთ-საქართველოს ომი, ასევე ცნობილი როგორც 2008 წლის სამხრეთ ოსეთის ომი, შეიარაღებული კონფლიქტი 2008 წლის აგვისტოში, ერთის მხრივ საქართველოსა და მეორეს მხრივ რუსეთის ფედერაციას შორის, ოსებსა და აფხაზებთან ერთად. ომი დაიწყო ქართულ ჯარებსა და რუსი სამხედროებით ზურგგამაგრებულ ოს სეპარატისტთა შორის კონფლიქტით ცხინვალის რეგიონში. ოსური დასახლებების მხრიდან რამდენიმე დღის განმავლობაში მიმდინარე განუწყვეტელი საარტილერიო სროლების შემდეგ, 7 აგვისტოს საქართველომ სამხედრო ოპერაცია დაიწყო ქალაქ ცხინვალის ასაღებად. მომდევნო დღეს რუსეთმა, რომელსაც რეგიონში სამშვიდობოები ჰყავდა, ქართველთა იერიშის საპასუხოდ ცხინვალის რეგიონში საკუთარი ჯარების ქვედანაყოფები და მძიმე ტექნიკა შეიყვანა. პარალელურად, რუსეთმა საქართველოს სხვა რეგიონების საჰაერო დაბომბვაც დაიწყო. რუსებისა და ოსების ჯარები ქართველებს ცხინვალის ბრძოლაში სამი დღე ებრძოდნენ, რაც ომის ყველაზე დიდი და გადამწყვეტი ბრძოლა იყო. რუსულმა გემებმა საქართველოს შავიზღვისპირეთი დაბლოკეს და სახმელეთო ჯარები და პარატრუპერები გადმოსხეს დასავლეთ საქართველოში. 9 აგვისტოს რუსულმა და აფხაზურმა ძალებმა მეორე ფრონტი გახსნეს კოდორის ხეობაზე თავდასხმით და დასავლეთ საქართველოს შიდა ტერიტორიებში შეიჭრნენ. ხუთი დღის მძიმე ბრძოლების შემდეგ ქართული ჯარები განდევნილ იქნენ ცხინვალის რეგიონიდან და აფხაზეთიდან. რუსების მიერ ოკუპირებულ იქნა ქალაქები ფოთი და გორი, სხვა რაიონებთან ერთად. ევროკავშირის თავმჯდომარე საფრანგეთის პრეზიდენტის შუამდგომლობით კონფლიქტურმა მხარეებმა 12 აგვისტოს მიაღწიეს ცეცხლის შეწყვეტის შეთანხმებას, რომელსაც საქართველომ თბილისში 15 აგვისტოს მოაწერა ხელი, ხოლო რუსეთმა მოსკოვში — 16 აგვისტოს. 12 აგვისტოს რუსეთის პრეზიდენტმა დიმიტრი მედვედევმა უკვე გასცა ცეცხლის შეწყვეტის ბრძანება, თუმცა ბრძოლები უმალ არ შეწყვეტილა. შეთანხმების ხელმოწერის შემდეგ რუსეთმა საკუთარი ჯარების უმეტესი ნაწილი სამეგრელოს და შიდა ქართლის რეგიონებიდან გაიყვანა. თუმცა ამასთან ბუფერული ზონები შექმნა აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის საზღვრების გასწვრივ და სათვალთვალო პუნქტები დატოვა ფოთში, სენაკსა და პერევში. (…სრულად) არქივი • რედაქტირება  რჩეული ციტატა „ბრძოლაში მხოლოდ რიცხობრივი უპირატესობა არ იძლევა უპირატესობას. არ ღირს შეტევა მხოლოდ შიშველ სამხედრო ძალაზე დაყრდნობით.“ (სუნ-ძი, ომის ხელოვნება) არქივი • რედაქტირება  რჩეული მხედართმთავარი პაულ იოზეფ გებელსი (გერმ. Paul Joseph Goebbels, IPA: [ˈɡœbəls]) (დ. 29 ოქტომბერი, 1897, რაიდტი (მენხენგლადბახი), გერმანია — გ. 1 მაისი, 1945, ბერლინი, გერმანია) — გერმანელი სახელმწიფო მოღვაწე, პუბლიცისტი, გერმანული ლიტერატურის და ფილოსოფიის დოქტორი. ერთ-ერთი ყველაზე გავლენიანი პოლიტიკოსი მესამე რაიხის პერიოდში. უამრავ სახელმწიფო და პარტიულ თანამდებასთან ერთად 1933-1945 წ.წ. ეკავა სახალხო განათლების და პროპაგანდის რაიხსმინისტრის პოსტი. ის იყო გერმანიის დიქტატორი ადოლფ ჰიტლერის ერთ-ერთი უახლოესი თანამებრძოლი და ყველაზე ერთგული მიმდევარი. გებელსი ცნობილი იყო შთამბეჭდავი ორატორული ნიჭით და მწვავე ანტისემიტიზმით; მრავალი ისტორიკოსი მას მიაწერს კრისტალნახტის ორგანიზაციას. გებელსმა ფილოსოფიის დოქტორის ხარისხი მიიღო ჰაიდელბერგის უნივერსიტეტში 1921 წელს, სადაც სადოქტორო დისერტაცია XVIII საუკუნის გერმანული რომანტიზმის თემაზე დაიცვა. მომდევნო წლებში ის ჯერ ჟურნალისტად მუშაობდა, შემდეგ კი ბანკის კლერკად და სააქციო ბირჟის გარიგებების დარბაზში კოტირებების აგენტად. ამ პერიოდში მან რამდენიმე რომანი და პიესა დაწერა, თუმცა გამომცემლები მათ დაბეჭდვაზე უარს ამბობდნენ. გებელსი ნაცისტურ პარტიას 1923 წელს გაეცნო ფრანგების მიერ რურის ოკუპაციის პერიოდში, 1924 წელს კი მისი წევრი გახდა. ამავე წელს ის პარტიის ბერლინის რეგიონალურ ხელმძღვანელად დაინიშნა. ამ თანამდებობაზე ის საკუთარ პროპაგანდისტულ ნიჭს სრულად ამჟღავნებს, რისი წყალობითაც წარმატებით ებრძვის ადვილობრივ სოციალისტურ და კომუნისტურ პარტიებს მის მიერ მომზადებული ნაცისტური პროკლამაციებით. 1928 წლისთვის ის უკვე ნაცისტური პარტიის ერთ-ერთი ყველაზე გამორჩეული ლიდერი გახდა. 1933 წელს ნაცისტების გერმანიის მთავრობაში მოსვლის შემდეგ, ის პროპაგანდის მინისტრად დაინიშნა. მისი ერთ-ერთი პირველი ღონისძიება ამ პოსტზე ნაცისტების მიერ უარყოფილი წიგნების სახალხო დაწვა იყო. ის მალე გერმანიის ყველა საინფორმაციო წყაროზე სრულ კონტროლს აწესებს. მისი დანიშვნიდანვე თავდასხმები გერმანელ ებრაელებზე სულ უფრო მწვავე ხასიათს იღებდა. ებრაელებზე დევნამ კულმინაციას 1938 წელს კრისტალნახტში მიაღწია, რომელიც ნაცისტების მიერ განხორციელებული პირველი ღია "პოგრომი" გახდა. (…სრულად) რედაქტირება  კატეგორიები ▼ ომი ► ანტისაომარი მოძრაობა ► ნამუშევრები ომების შესახებ ► ომთან დაკავშირებული ადამიანები ► ომი და პოლიტიკა ► ომი მასობრივ კულტურაში ► ომის სამართალი ► ომის ქრონოლოგია ► სამხედრო დამნაშავე ► სამხედრო ისტორია ► სამხედრო ტაქტიკა ► საომარი მოქმედებები ► ომის ღვთაებები ► შუა საუკუნეების ომის წარმოება რედაქტირება  სხვა პროექტებში ვიკისაწყობი ვიქსიკონი ვიკიწყარო ვიკიციტატა არქივი • რედაქტირება  რჩეული სურათი ატომური ბომბი ნაგასაკიში არქივი • რედაქტირება  იცოდით, რომ ...შუშის ბრძოლა 1992 წლის მაისში სომხეთის შეიარაღებული ძალების პირველი მნიშვენლოვანი გამარჯვება იყო მთიანი ყარაბაღის ომში, რამაც კონფლიქტის ბედი შეაბრუნა... ...ოპერაცია სატურნით წითელმა არმიამ 1942-43 წლის ზამთარში აქსისის ძალები კავკასიიდან გადევნა მდინარე დონეცამდე... ...ინგლის-ზანზიბარის ომი უმოკლესი ომი იყო კაცობრიობის ისტორიაში და მხოლოდ 45 წუთს გაგრძელდა... ...თავადი მიხეილ ვორონცოვი ნაპოლეონის ომებში იბრძოდა, დააარსა ოდესა და 1844 წელს კავკასიაში რუსეთის შემოჭრას ხელმძღვანელობდა... ...ქართველთა აჯანყება ტექსელში ხანდახან ევროპაში მეორე მსოფლიო ომის ბოლო ბრძოლად მიიჩნევა... ...ანგოლას ომი დამოუკიდებლობისთვის 1961-დან 1989 წლამდე გრძელდებოდა, მიუხედავად იმისა, რომ პორტუგალიამ ანგოლა 1975 წელს დატოვა... რედაქტირება  21 ნოემბერი - დღეს რედაქტირება  დობილი პორტალები                                 უძველესი ისტორია კლასიკური ცივილიზაცია შუა საუკუნეების ისტორია ახალი ისტორია უახლესი ისტორია აღმოსავლეთის ისტორია ბიოგრაფიები ომი