პოდოლსკის სამების ტაძარი
| პოდოლსკის სამების ტაძარი | |
| |
  | |
ძირითადი ინფორმაცია
| |
|---|---|
| გეოგრაფიული კოორდინატები | 55°26′01″ ჩ. გ. 37°32′47″ ა. გ. / 55.43361° ჩ. გ. 37.54639° ა. გ. |
| რელიგიური კუთვნილება | რუსეთის მართლმადიდებელი ეკლესია |
| ქვეყანა |  რუსეთი
|
| ადგილმდებარეობა | პოდოლსკი, მოსკოვის ოლქი |
| სასულიერო სტატუსი | მოქმედი |
| ფუნქციური სტატუსი |  რუსეთის კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლი
|
ხუროთმოძღვრების აღწერა
| |
| ხუროთმოძღვარი(ები) | ოსიპ ბოვე |
| ხუროთმოძღვრული სტილი | ამპირი |
| თარიღდება | 1819-1832 |
პოდოლსკის სამების ტაძარი (რუს. Свято-Троицкий собор) — მართლმადიდებლური ტაძარი მოსკოვის ოლქში, ქალაქ პოდოლსკში, ეკლესიის მოედანზე.
ტაძარი მეკუთვნება რუსეთის მართლმადიდებელი ეკლესიის მოსკოვის საპატრიარქოს, არის პოდოლსკის საეპარქიო ოლქის ცენტრი. წინამძღვარია დეკანოზი ალექსანდრე განაბა.
ტაძარს აქვს სამი საკურთხეველი, რომელთაგან მთავარი ნაკურთხია ყოვლადწმინდა სამების სახელზე, ჩრდილოეთისა ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის მიძინების სახელზე, ხოლო სამხრეთისა წმინდა მოციქულების პეტრესა და პავლეს სახელზე.
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ეკლესია აგებულია 1819-1832 წლებში, საფრანგეთ-რუსეთის 1812 წლის ომში გამარჯვების აღსანიშნავად ოსიპ ბოვეს სკოლის ხელოსნების პროექტის მიხედვით, რომელიც იყო მოსკოვის ცნობილი რესტავრატორი 1812 წლის ხანძრის შემდეგ. სავაჭრო რიგი, რომლის ანსამბლშიც შედიოდა ეკლესია, საბჭოთა კავშირის პერიოდში დაანგრიეს[1].
1880-იან წლებში ტაძარი დაათბუნეს, დააყენეს ახალი კანკელი, რომელი მორთული იყო ვერცხლის ძვირფასი ხატებით. 1898 წელს განაახლეს სატრაპეზო, კანკელი და შეიძინეს ახალი საეკლესიო ჭურჭელი.
საბჭოთა ხელისუფლების მმართველობის პერიოდში იყო ერთადერთი მოქმედი საქალაქო ტაძარი მოსკოვის ოლქში.
1920 წელს ეკლესია გახდა მოსკოვის ეპარქიის ერთ-ერთი საკათედრო ტაძარი. პოდოლსკის ტაძრის პირველი ეპისკოპოსი იყო პეტრე პოლიანსკი, რომელიც დროებით პატრიარქის მოვალეობასაც ასრულებდა. ტაძრის წინამძღვარი 1940-იანი წლების დასაწყისიდან 1954 წლის 7 იანვრამდე იყო არქიმანდრიტი გავრილ გრიგორიევი[2].
1912 წელს რუსეთ-საფრანგეთის ომის 100 წლისთავთან დაკავშირებით ეკლესიის ეზოში აღმართეს გრენადერ მიხაილ მილორადოვიჩის ძეგლი. საბჭოთა მმართველობის პერიოდში მის ადგილზე კარლ მარქსის ძეგლი დადგეს, ხოლო 1995 წელს კვლავ აღადგინეს თავდაპირველი ძეგლი. ძეგლზე ფირფიტაა მიმაგრებული სამახსოვრო წარწერით.
1991 წელს ტაძართან გაიხსნა საკვირაო სკოლა, რომელიც ამჟამად ყველაზე დიდი სკოლაა მოსკოვის ოლქში რვაწლიანი სწავლებით.
არქიტექტურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ტაძარი იყო პოდოლსკის არქიტექტურული ანსამბლის ცენტრი, რომელიც მდებარეობდა მდინარე პახრის ნაპირზე აღმართულ ბორცვზე.
იგი წარმოადგენს ხუთგუმბათიანი ტაძრის არქიტექტურულ ტიპს და აგებულია ამპირის სტილში. შელესილი ეკლესია აგებულია წითელი აგურით და გაფორმებულია თეთრი ქვის დეტალებით. დასავლეთის მხარე ტაძარს ეკვრის სამნავიანი სატრაპეზო და სამსართულიანი სამრეკლო.
სიწმინდეები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- იერუსალიმის ღვთისმშობლის ხატი, რომელმაც 1866 წელს ქალაქი იხსნა ქოლერისაგან.
- ორი ძვალთშესალაგი 140 წმინდანის სხეულის ნაწილებით
- პოდოლსკის ახალმოწამეთა ხატი.
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- Пресвятая Троице, Боже наш, слава Тебе! Троицкий собор г. Подольска. Официальный сайт[მკვდარი ბმული]
- Храмы России
- Русские церкви
- Народный каталог православной архитектуры