პენჟინის უბე
| პენჟინის უბე | |
|---|---|
| რუს. Пенжинская губа | |
 | |
| კოორდინატები | 61°21′12″ ჩ. გ. 162°44′52″ ა. გ. / 61.35333° ჩ. გ. 162.74778° ა. გ. |
| აუზი | შელიხოვის ყურე (ოხოტის ზღვა) |
| ქვეყნები |
 რუსეთი |
| ტიპი | უბე |
| მაქსიმალური სიღრმე | 62 მ |
| სიგრძე | 300 კმ |
| სიგანე | 65 კმ |
| ჩამდინარე მდინარეები | პენჟინა |
  | |
 პენჟინის უბე ვიკისაწყობში | |
პენჟინის უბე[1] (რუს. Пенжинская губа) — უბე ოხოტის ზღვის შელიხოვის ყურის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილი, ჩრდილო-აღმოსავლეთ ევრაზიის ნაპირებთან. სიგრძე 300 კმ, საშუალო სიგანე 65 კმ, სიღრმე 62 მ-მდე, მოქცევის სიმაღლე 12,9 მ-მდე (უდიდესია წყნარ ოკეანეში). აღმოსავლეთ ნაპირი ძლიერ დასერილია, უდიდესი ნაწილი — ფლატოვანი, მდინარეთა შესართავების ზონები დაჭაობებულია. სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში გამოიყოფა მამეტჩინის ყურე და რეკინიკის უბე. გაყინულია ოქტომბრის ბოლოდან აპრილამდე, წარმოადგენს ოხოტის ზღვის მცურავი ყინულის წყაროს. პენჟინის უბეში ჩაედინება მდინარე პენჟინა.[2]
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ საბჭოთა კავშირის გეოგრაფიული სახელების ორთოგრაფიული ლექსიკონი, თბ., 1987. — გვ. 161.
- ↑ Пенжинская губа // Большая российская энциклопедия. т. 25. — М., 2014. — стр. 552.