პალავა

პალავა — პალავების სახელმწიფო მდებარეობდა ინდოეთის ტერიტორიაზე, ჩრდილოეთ ტამილნადში IV –IX ს.ს. პალავების გვარი ჩნდება III ს. ბოლოს პრაკრიტულ წყაროებში, როგორც სატავაჰანების დინასტიის ვასალები. თანდათანობით მათ შექმნეს საკუთარი სახელმწიფო ანანდადეშა დედაქალაქით კანჩიპურამში.

პალავების სისხლისმიერი ნათესაური კავშირების შესახებ არსებული ცნობები და ქრონოლოგია ძალზედ ურთიერთგამომრიცხავია. დიდი კამათია მათი ეთნიკური წარმომავლობის შესახებაც. რამდენადაც პალავების ქვედა ფენის წარმომადგენლები მიეკუთვნებოდნენ დრავიდულ ტომებს, იმდენად მმართველმა პალავებმა საკმაოდ ადრე მიიღეს თამილური ტრადიციები და კულტურა.

VII ს. მმართველ ნარასიმჰა I პალავების სახელმწიფომ მიაღწია განვითარების ზენიტს. აქედან მიედინებოდა ექსპედიციები სამხრეთ–აღმოსავლეთ აზიის კოლონიზაციისათვის, რომლებმაც იმ შორეულ მხარეებში შეიტანეს ჯაინიზმი, ბუდიზმი და ინდუიზმი. განხორციელდა წარმატებული შეჭრა კუნძულ ცეილონზე.

მიუხედავად პალავების ფართო საერთაშორისო კავშირებისა (მმართველ სიმხავიშნუს დედა სავარაუდოდ, ქრისტიანი იყო), მათ ძირითად საფრთხეს წარმოადგენდნენ უახლოესი მეზობლები — თავდაპირველად დასავლეთი ჩალუკია ვატაპიდან, ხოლო შემდეგ ჩოლას დინასტია დაახლ. 880 წელს ჩოლები დაეუფლნენ პალავების მთელ ტერიტორიას, რომელსაც XIII ს.–მდე მართავდნენ.

პალავების დინასტია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ძველი პალავები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სიმხავარმან I, ანანდადეშის მაჰარაჯა 315—345
სკანდავარმან I, ანანდადეშის მაჰარაჯა 345—350

შუა პალავები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ვიშნუგუპტავარმან, სკანდავარმან I–ის ვაჟი, ანანდადეშის მაჰარაჯა 350—355
კუმარუვიშნუ I, ანანდადეშის მაჰარაჯა 355—370
სკანდავარმან II, ანანდადეშის მაჰარაჯა 370—385
ვირავარმან, ანანდადეშის მაჰარაჯა 385—400
სკანდავარმან III, ვირავარმანის ვაჟი, ანანდადეშის მაჰარაჯა 400—436
სიმხავარმან II, სკანდავარმან III–ის ვაჟი, ანანდადეშის მაჰარაჯა 436—458
ტრილოჩანა სკანდავარმან IV, სიმხავარმან II–ის ვაჟი, ანანდადეშის მაჰარაჯა 458—488
ნანდივარმან I, სკანდავარმან III–ის შვილიშვილი, ანანდადეშის მაჰარაჯა 488—500
კუმარუვიშნუ II, ნანდივარმან I–ის ვაჟი, ანანდადეშის მაჰარაჯა 500—520
ვიჯაია ბუდჰავარმან, ანანდადეშის მაჰარაჯა 520—540
კუმარუვიშნუ III, ანანდადეშის მაჰარაჯა 540—550
სიმხავარმან III, კუმარუვიშნუ III–ის ვაჟი, ანანდადეშის მაჰარაჯა 550—574

გვიანდელი პალავები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სიმხავიშნუვარმან, სიმხავარმან III–ის ვაჟი, ანანდადეშის მაჰარაჯა 574—600
მაჰინდრავარმან I, სიმხავიშნუვარმანის ვაჟი, ანანდადეშის მაჰარაჯა 600—630
მაჰამალა ნარასიმხავარმან I, მაჰინდრავარმან I–ის ვაჟი, ანანდადეშის მაჰარაჯა 630—642, ანანდადეშის მაჰარაჯადჰირაჯა 642—668
მაჰინდრავარმან II, ნარასიმხავარმან I–ის ვაჟი, ანანდადეშის მაჰარაჯადჰირაჯა 668—670
პარამეშვარავარმან I, მაჰინდრავარმან II–ის ვაჟი, ანანდადეშის მაჰარაჯადჰირაჯა 670—695
ნარასიმხავარმან II, პარამეშვარავარმან I–ის ვაჟი, ანანდადეშის მაჰარაჯადჰირაჯა 695—722
პარამეშვარავარმან II, ნარასიმხავარმან II–ის ვაჟი, ანანდადეშის მაჰარაჯადჰირაჯა 722—733
მაჰინდრავარმან III, ნარასიმხავარმან II–ის ვაჟი, ანანდადეშის მაჰარაჯადჰირაჯა 733
პალავამალა ნანდივარმან II, ჰირანიას ვაჟი, ანანდადეშის მაჰარაჯადჰირაჯა 733—795
დანტივარმან, ნანდივარმან II–ის ვაჟი, ანანდადეშის მაჰარაჯადჰირაჯა 795—830
ნანდივარმან III, დანტივარმანის ვაჟი, ანანდადეშის მაჰარაჯადჰირაჯა 830—854
ნრიპატუნგავარმან, ნანდივარმან IIIის ვაჟი, ანანდადეშის მაჰარაჯადჰირაჯა 854—879
აპარაჯიტავარმან, ნანდივარმან IIIის ვაჟი, ანანდადეშის მაჰარაჯადჰირაჯა 879—898

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

Avari, Burjor (2007). India: The Ancient Past. New York: Routledge.
Hermann, Kulke; Rothermund D (2001) [2000]. A History of India. Routledge. ISBN 0-415-32920-5.
Minakshi, Cadambi (1938). Administration and Social Life Under the Pallavas. Madras: University of Madras.
Prasad, Durga (1988). History of the Andhras up to 1565 A.D. Guntur, India: P.G. Publishers.
Raghava Iyengar, R (1949). Perumbanarruppatai, a commentary. Chidambaram, India: Annamalai University Press.

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]