პავლე (სერბეთის პატრიარქი)

	უწმიდესი მთავარესპისკოპოსი პეჩისა, მიტროპოლიტი ბელგრადისა და კარლოვაცისა და პატრიარქი სრულიად სერბეთისა; პავლე
	44-ე სერბეთის პატრიარქი
	44-ე სერბეთის პატრიარქი
არჩევა:	30 ნოემბერი, 1990
ინტრონიზაცია:	2 დეკემბერი, 1990
ეკლესია:	სერბეთის მართლმადიდებელი ეკლესია
წინამორბედი:	გერმანი
მემკვიდრე:	ირინეოსი
დაბადების სახელი:	გოიკო სტოიჩევიჩი
დაბადება:	11 სექტემბერი, 1914; კუჩანცი, სლავონია, ავსტრია-უნგრეთი
გარდაცვალება:	15 ნოემბერი, 2009 (95 წლის); ბელგრადი
დაკრძალულია:	რაკოვიცის მონასტერი
ბერად აღკვეცა:	1948
მღვდლად კურთხევა:	1954
ეპისკოპოსად კურთხევა:	1957

პავლე (სერბ. Патријарх Павле, ერობაში გოიკო სტოიჩევიჩი, სერბ. Гојко Стојчевић; 11 სექტემბერი 1914 — 15 ნოემბერი 2009) – სერბეთის მართლმადიდებელი ეკლესიის ეპისკოპოსი. სერბეთის პატრიარქი 1990-2009 წლებში. ცნობილი იყო თავისი ასკეტური და უანგარო ცხოვრების წესით, არ ჰყავდა საკუთარი ტრანსპორტი, უარს ამბობდა მატერიალურ კეთილდღეობაზე და შემოწირულობებზე.^[1]

ბიოგრაფია

დაიბადა იოანე ნათლისმცემლის თავისკვეთის დღეს, 11 სექტემბერს (1914). დღევანდელი ხორვატიის ისტორიულ ოლქ სლავონიაში, სოფელ კუჩანცში;

1929 წელს დაამთავრა ბელგრადის გიმნაზია;

1936 წელს სარაევოს სემინარია;

1941 წელს ბელგრადის უნივერსიტეტის ღვთისმეტყველების ფაკულტეტი;

1948 წელს აღიკვეცა ბერად და ეწოდა პავლე;

1948 წელს ხელდასხმულ იქნა იეროდიაკვნად;

1949-1955 წლებში მოღვაწეობდა რაჩას მონასტერში;

1954 წელს ხელდასხმულ იქნა მღვდელმონაზვნად და დაინიშნა საპატრიარქოს პროტოსვინგელოზად;

1955 წელს სწავლა განაგრძო ათენში, საღვთისმეტყველო ფაკულტეტზე;

1957 წელს, სწავლის დასრულების შემდეგ, აღყვანილ იქნა არქიმანდრიტის ხარისხში;

1957 წელს წმ. სინოდმა არქიმანდრიტი პავლე დაინიშნა რაშკო-პრიზრენის ეპისკოპოსად; ხელდასხმა შესრულდა ბელგრადის საპატრიარქო ტაძარში 1957 წლის 21 სექტემბერს;

1990 წლის 1 დეკემბერს იგი არჩეულ იქნა სერბეთის პატრიარქად. აღსაყდრება შესრულდა ამავე წლის 3 დეკემბერს;