პავლე გრუდინინი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
პავლე გრუინინი

პაველ გრუდინინი (რუს. Па́вел Никола́евич Груди́нин; დ. 20 ოქტომბერი, 1960, მოსკოვი, რსფსრ, სსრკ) — რუსი პოლიტიკოსი, ინჟინერ-მექანიკოსი, იურისტი, მეწარმე. საქალაქო ტიპის დასახლება ვიდნოეს დეპუტატთა საბჭოს თავმჯდომარე.

„ლენინის სახელობის საერთო მეურნეობის“ დირექტორი 1995 წლიდან. რუსეთის ფედერაციის სოფლის მეურნეობის დამსახურებული მუშაკი. 2018 წლის საპრეზიდენტო არჩევნებზე რუსეთის ფედერაციის კომუნისტური პარტიის კანდიდატი; დაიკავა მეორე ადგილი ხმათა 11.77 პროცენტით.[1] გადამდგარი ოფიცერი.[2]

საპრეზიდენტო არჩევნები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ნახევარი წლის განმავლობაში, კომუნისტური პარტია და მუდმივად მოქმედი „რუსეთის ეროვნულ-პატრიოტული ძალების ყრილობას“ შორის მიმდინარეობდა მოლაპარაკებები მოსალოდნელ საპრეზიდენტო არჩევნებზე და შესაძლო კანდიდატებზე. ძალების ყრილობამ შესაძლო კანდიდატად ხუთი ადამიანი დაასახელა. მემარცხენე ძალებიდან ერთიანი კანდიდატის ასარჩევად ჩატარებულ ინტერნეტ-პრაიმერში (ორგანიზებული „მემარცხენე ფრონტის“ კოორდინატორის, ალექსეი უდალცოვის ძალისხმევით) მეორე ტურში გაიმარჯვა პავლე გრუდინინმა, მეორე ადგილზე გავიდა იური ბოლდიროვი.[3][4] დანარჩენი კანდიდატები იყვნენ სერგეი გლაზევი, სერგეი პრილეპინი, ვალერი რაშკინი, კონსტანტინ სემიონი, სერგეი შარგუნოვი, მიხეილ პოპოვი და მაქსიმ შევჩენკო.[5] 2017 წლის 22 დეკემბერს, რუსეთის ეროვნულ-პატრიოტული ძალების მეორე ყრილობამ იური ბოლდირევი პრეზიდენტობის, ხოლო გრუდინინი პრემიერობის კანდიდატად დაასახელა.[6] 23 დეკემბერს რუსეთის კომუნისტურმა პარტიამ გრუდინინი პრეზიდენტობის კანდიდატად დაასახელა (303 დელეგატმა მას მხარი დაუჭირა, 11-მა არა).[7] ეს გადაწყვეტილება მოულოდნელი აღმოჩნდა კომპარტიის წევრებისთვის. პარტიის ლიდერმა, გენადი ზიუგანოვმა თავად წარადგინა გრუდინინის კანდიდატურა, რომელიც მოგვიანებით პარტიის ცენტრალურმა კომიტეტმაც მოიწონა. ამის შემდეგ, ზიუგანოვი სათავეში ჩაუდგა გრუდინინის საარჩევნო შტაბს.[8][9] საპრეზიდენტო პროგრამად გრუდინინს ჰქონდა „20 ნაბიჯის პროგრამა“.

პარტიის მიერ მის კანდიდატად გამოცხადების შემდეგ, გრუდინინმა დაიწყო მონაწილეობა სხვადასხვა ტელეგადაცემებში უმთავრეს ფედერალურ ტელეარხებზე. გადაცემაში „საღამო ვლადიმერ სოლოვიოვთან“ მან პირველად ჩაატარა დებატები საპრეზიდენტო არჩევნების სხვა მონაწილესთან, კერძოდ კი ვლადიმერ ჟირინოვსკისთან.[10]

2018 წლის 12 იანვარს ცენტრალურმა საარჩევნო კომისიამ ოფიციალურად დაარეგისტრირა გრუდინინი პრეზიდენტობის კანდიდატად.[11]

19 იანვარს გრუდინინმა დაიწყო ვიზიტების სერია რეგიონებში; იგი აპირებდა ყველა ფედერალურ ოლქში ფედერაციის 10-15 სუბიექტში მაინც ჩასულიყო.[12]

2018 წლის 14 იანვარს ჩატარებული გამოკითხვის თანახმად, გამოკითხულთა 34 პროცენტმა იცოდა, ვინ იყო გრუდინინი. 15% მის მიმართ დადებითად იყო განწყობილი, ხოლო 3% უარყოფითად. 21 იანვრის გამოკითხვაში დადებითად იყო განწყობილი 11%, უარყოფითად კი 6%. რუსეთის პოლიტიკური კულტურუის გამოკვლევის ცენტრის გამოკითხვის თანახმად, 2018 წლის 25 იანვარს, გამოკითხულთა მთლიანი რაოდენობის 11% ხმას მისცემდა გრუდინინს, არჩევნები რომ შემდეგ დღს ყოფილიყო.[13]

შემოსავალი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

„ლენინის სახელობის საერთო მეურნეობის“ შემოსავალი, „როსსტატის“ მთავარი რეგიონათშორისი ცენტრის თანახმად, 2014-2015 წლებში იყო 2,3 მილიარდი რუსული რუბლი. ასევე, 2014-2017 წლებში სახელმწიფო კონტრაქტების თანხა გაიზარდა 3,6 მილიონი რუბლიდან 57,9 მილიონამდე.[14]

ცენტრალური საარჩევნო კომისიის მონაცემების თანახმად, გრუდინინის შემოსავალი, პრეზიდენტის არჩევნებამდე 6 წლით ადრე, იყო 157 მილიონ რუბლზე მეტი, იმ მომენტისთვის კი მას ანგარიშებზე ჰქონდა 6 მილიონი რუბლი. გარდა ამისა, 2018 წლის 12 იანვარს ცენტრალურმა საარჩევნო კომისიამ განაცხადა, რომ კომპარტიის კანდიდატმა პაველ გრუდინინმა მოიშორა უცხოურ ბანკებში არსებული რამდენიმე ანგარიშით. 2016 წელს, მოსკოვის საოლქო დუმას და სახელმწიფო დუმაში არჩევნების დროს, გრუდინინს არ უთქვამს არაფერი თავის ანგარიშებზე უცხოურ ბანკებში.[15][16][17][18] კომპარტიაში განაცხადეს, რომ გრუდინინს 2017 წლის იანვარ-დეკემბერში გახსნილი ანგარიშებზე (რომელიც, მათი თქმით, იყო მისი ავადმყოფი ნათესავების სამკურნალოდ) ჰქონდა 37 მილიონი რუბლი და არა 7,5 მილიარდი, როგორც ამას ზოგიერთი მედიასაშუალება ავრცელებდა.[19]

2018 წლის 2 თებერვალს თავმჯდომარის მოადგილემ, ნიკოლოზ ბულაევმა განაცხადა, რომ ცენტრალურ საარჩევნო კომისიას არ ჰქონდა ინფორმაცია, რომ გრუდინინმა დახურა მისი ორი ანგარიში შვეიცარიის და ავსტრიის ბანკებში.[20][21] 2018 წლის 8 თებერვალს, საარჩევნო კომისიის თავმჯდომარედ, ელა პამფილოვამ განაცხადა, რომ აქვს გრუდინინისგან მიღებული ინფორმაცია, რომ მან დახურა თავისი უცხოური ანგარიშები.[22]

მედიის ინფორმაციით, პავლე გრუდინინის შვილმა, ანტონმა და მისმა მეუღლემ, ალევტინამ იყიდეს 54,5 მილიონი რუბლის ღირებულების სახლი ესპანურ ქალაქ სალოუში. გრუდინინმა დაადასტურა, რომ მისმა შვილმა და მეუღლემ ეს სახლი იყიდეს. რუსეთის ფედერაციის კომუნისტურ პარტიაში აღნიშნეს, რომ უძრავი ქონების ეს ობიექტი არ არის დეკლარაციაში იმიტომ, რომ არც თვითონ პავლე გრუდინინი, არც მისი მეუღლე და არც მისი სრულწლოვანი შვილები არ არიან სახლის მესაკუთრეები.[23][24]

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. ↑ Выборы Президента Российской Федерации. Дата голосования — 18 марта 2018 года. Сводная таблица результатов выборов. // vybory.izbirkom.ru. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2020-12-17. ციტირების თარიღი: 2018-03-19.
  2. ↑ Программа «Выборы-2018. Дебаты с Владимиром Соловьёвым». Телеканал «Россия-1». Эфир от 28 февраля 2018
  3. ↑ «Левый фронт» выдвинул в президенты директора «Совхоза имени Ленина» Павла Грудинина // Meduza, 01.12.2017
  4. ↑ Народный штаб Павла Николаевича Грудинина დაარქივებული 2018-10-23 საიტზე Wayback Machine. // Левый фронт
  5. ↑ Победителем народных выборов (праймериз) кандидата в президенты от левых сил стал Павел Грудинин// Левый фронт, 01.12.2017
  6. ↑ II съезд Национально-патриотических сил России выдвинул кандидатов на пост Президента и Премьера დაარქივებული 2018-03-12 საიტზე Wayback Machine. // Постоянно действующее совещание национально-патриотических сил России
  7. ↑ Пресс-конференция по итогам XVII съезда КПРФ
  8. ↑ Зюганов возглавит предвыборный штаб Грудинина // НТВ, 23.12.2017
  9. ↑ 20 шагов Павла Грудинина. Кандидат в президенты России обращается к каждому დაარქივებული 2018-02-14 საიტზე Wayback Machine. // Пресс-служба БРО КПРФ, 05.02.2018
  10. ↑ Вечер с Владимиром Соловьёвым. Эфир от 26.12.2017. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 08.02.2018. ციტირების თარიღი: 06.11.2018.
  11. ↑ „Постановление Центральной избирательной комиссии Российской Федерации от 12 января 2018 г. N 126/1054-7 г. Москва «О регистрации кандидата на должность Президента Российской Федерации Павла Николаевича Грудинина»“. Российская газета — Федеральный выпуск №7469 (6). 2018-01-15. ციტირების თარიღი: 2018-02-09. no-break space character არის |publisher=-ში №18 პოზიციაზე (დახმარება)
  12. ↑ Павлу Грудинину выработали встречный план
  13. ↑ Обухов С. П. Telegram-канал ObuhovPRO: О ходе президентской избирательной кампании // Сайт КПРФ, 29 января 2018
  14. ↑ Филипп Алексенко, Александр Уржанов. «Оступимся — сразу сожрут»: Павел Грудинин о совхозе, партии и бизнесе // Сайт РБК, 25 декабря 2017
  15. ↑ Сведения о размере и об источниках доходов, об имуществе и об обязательствах имущественного характера зарегистрированного кандидата на должность Президента Российской Федерации П. Н. Грудинина и его супруги დაარქივებული 2018-03-08 საიტზე Wayback Machine. // Сайт ЦИК РФ
  16. ↑ „ЦИК: доходы Грудинина за шесть лет составили более 157 млн рублей“. ТАСС. 2018-01-12. ციტირების თარიღი: 2018-01-13.
  17. ↑ В полночь ЦИК России прекратит приём документов кандидатов в президенты от непарламентских партий, «Первый канал», 12.01.2018.
  18. ↑ „В ЦИК рассказали о зарубежных счетах Грудинина“. РИА Новости. 2018-01-12. ციტირების თარიღი: 2018-01-14.
  19. ↑ „В КПРФ утверждают, что Грудинин не имел ценных бумаг на 7,5 млрд рублей“. ТАСС. 2018-01-13. ციტირების თარიღი: 2018-01-13.
  20. ↑ В КПРФ назвали техническим вопросом закрытие зарубежных счетов Грудинина // Интерфакс, 02.02.2018
  21. ↑ „Зампред ЦИК считает ситуацию с зарубежными счетами Грудинина недоразумением“. ТАСС. 2018-02-02. ციტირების თარიღი: 2018-02-05.
  22. ↑ „ЦИК получил от Грудинина заявление о закрытии зарубежных счетов“. РИА Новости. 2018-02-08. ციტირების თარიღი: 2018-02-08.
  23. ↑ В КПРФ опровергли наличие у Грудинина и его семьи дома в Испании // Интерфакс, 02.02.2018
  24. ↑ „У Грудинина и его семьи нет дома в Испании, заявили в КПРФ“. РИА Новости. 2018-02-02. ციტირების თარიღი: 2018-02-04.
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=პავლე_გრუდინინი&oldid=4565507“-დან