ნიკოლოზ იაპონელი
| ნიკოლოზი | |
|---|---|
 წმინდა ნიკოლოზი | |
| სრული სახელი | ივან დმიტრიევიჩ კასატკინი |
| დაიბადა |
1836 წლის 1 აგვისტო სმოლენსკი |
| გარდაიცვალა |
1912 წლის 16 თებერვალი (75 წლის) ტოკიო |
| დასაფლავებულია | Yanaka Cemetery |
| წმინდანად შერაცხვა | 1870 წელს |
| ხსენების დღე | 3 თებერვალი |
| მოღვაწეობა | თეოლოგი, მღვდელი, მთარგმნელი, მისიონერობა, მწერალი და Bible translator |
| ენა | რუსული ენა[1] და იაპონური ენა |
| სასწავლებელი | Smolensk Theological Seminary და Saint Petersburg Theological Academy |
ნიკოლოზ იაპონელი (ნამდვილი სახელი ივან დმიტრიევიჩ კასატკინი რუს. Иоанн Димитриевич Касаткин დ. 1 აგვისტო, 1836, ბერეზოვსკის ეკლესიის ეზო, ბელსკის ოლქი, სმოლენსკის პროვინცია ― გ. 3 თებერვალი, 1912) — რუსი მართლმადიდებელი მღვდელი, ბერი და ეპისკოპოსი. მან აღმოსავლური მართმადიდებლური ეკლესია გაავრცელა იაპონიაში.[2] ტოკიოს მართლმადიდებლურ საკათედრო ტაძარს და ტოკიოს აღდგომის ტაძარს, არაოფიციალურად დაარქვეს მის საპატივსაცემო სახელი, ნიკორაი-დო.
ადრეული ასაკი
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ნიკოლოზი დაიბადა რუსეთში, სმოლენსკის პერეფექტურაში, რუსი მართლმადიდებელი დიაკვნის დიმიტრი კასატკინის ოჯახში. დედა 5 წლის ასაკში გარდაეცვალა. 1857 წელს ჩაირიცხა სანქტ-პეტერბურგის სასულიერო აკადემიაში.
1860 წლის 24 ივნისს აკადემიის რექტორმა ეპისკოპოსმა ნექტარიუს ნადეჟდინმა აკურთხა სახელით, ნიკოლოზი. იმავე წლის 29 ივლისს ნიკოლოზი დიაკვნად აკურთხეს; მეორე დღეს, აკადემიის ეკლესიის სამსხვერპლოზე[3] (იულიუსის კალენდრით, წმინდა მოციქულთა დღესასწაულზე) მღვდლად აკურთხეს.[4]
იაპონია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]1861 წლის 2 ივლისს ნიკოლოზი ჩავიდა იაპონიის კუძულ ჰოკაიდოში ქალაქ ჰაკოდატეში, მღვდლის სტატუსით. საკონსულოში მისვლის შემდეგ მან შეისწავლა იაპონური და სწრაფად დაეუფლა ენას. იგი სწავლობდა ბუდიზმს იაპონიაში ყოფნის პირველი რვა წლის განმავლობაში, მისი სიტყვებით, „მთელი მონდომებით ცდილობდა შეესწავლა იაპონიის ისტორია, რელიგია და იაპონელი ხალხის სული“.[5]
საკონსულოს სამლოცველოში ყოფნისას მან მონათლა სამი იაპონელი, რომელთაგან ერთი, ყოფილი სამურაი იყო და შინტო მღვდელი სახელად სავაბე ტაკუმა, რომელიც თავდაპირველად მის სახლში იყო მის მოსაკლავად. ნათლობის შემდეგ სავაბე გახდა ერთ-ერთი პირველი იაპონელი მართლმადიდებელი მღვდელი. 1870 წელს ნიკოლოზი არქიმანდრიტი გახდა და გადავიდა ტოკიოში, სადაც დაიწყო მისიონერული საქმიანობა. მან იყიდა სახლი კანდა სურუგადაის სიმაღლეზე შტაბ-ბინისთვის, რომელიც მოგვიანებით გახდა იაპონიის მართლმადიდებელი არქიეპისკოპოსის საყდრის ადგილი. მისი ხელმძღვანელობით 1870 წლისთვის მართლმადიდებლური თემი 4000-ზე მეტ ადამიანს ითვლიდა, ხოლო 1912 წლისთვის დაახლოებით 33000 ადამიანი და 266 მართლმადიდებლური თემი.
ნიკოლოზი აკურთხეს ეპისკოპოსად 1880 წლის 30 მარტს, რეველის ეპისკოპოსად, რიგის არქიეპისკოპოსის დამხმარედ. მიუხედავად იმისა, რომ ნიკოლოზი არასოდეს წვევია ქალაქს, რეველის მრევლი ფინანსურად უჭერდა მხარს მის იაპონურ მისიას. აღმოსავლეთის მართლმადიდებლური ეკლესიის ტრადიციის თანახმად, ეპისკოპოსები ხელს აწერენ თავიანთ საყდართან, მაგრამ ნიკოლოზმა ჩვევად მიიღო ხელი მოაწეროს როგორც „ეპისკოპოსი (ეპისკოპოსი) ნიკოლაი“, რეველის ხსენების გარეშე.[6] იგი ხელმძღვანელობდა 1891 წელს ტოკიოს აღდგომის ტაძრის კურთხევას და 1907 წლის 6 აპრილს რუსეთის მართლმადიდებლური წმინდა სინოდის მიერ ამაღლებული იქნა სრულიად იაპონიის მთავარეპისკოპოსის ღირსებამდე.
რესურსები ინტერნეტში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ Identifiants et Référentiels — ABES, 2011.
- ↑ "Святый Николае, иерарше равноапостольне... молися о всем мире", Pravoslavie.RU, February 2007, in Russian
- ↑ St. Nicholas, Equal of the Apostles and Archbishop of Japan[მკვდარი ბმული]
- ↑ Saint Nicholas, Equal of the Apostles, Archbishop of Japan
- ↑ St. Nicholas of Japan on Buddhism
- ↑ 小野貞治「聖アンドロニク主教来日百周年」、『西日本正教』、2007年