მუღობი
| მუღობი | |
|---|---|
 მუღობისა და ყიზილსუს შეერთების ადგილი | |
| ქვეყანა |
 ტაჯიკეთი |
| ტერიტორიული ერთეულები | ლახშის რაიონი |
| სიგრძე | 88 კმ |
| აუზის ფართობი | 7070 კმ² |
| მდინარის სისტემა | ვახში → ამუდარია → დიდი არალის ზღვა |
| წყლის ხარჯი (საშ.) | 100 მ³/წმ |
    — სათავე,  — შესართავი | |
მუღობი (ტაჯ. Муғоб; 2023 წლის 31 ივლისამდე მუქსუ)[1] — მდინარე ტაჯიკეთში, ლახშის რაიონში. წარმოიქმნება მდინარეების სელდარისა და სარდობრუდის შეერთების შედეგად, რომლებსაც წყალი მოაქვთ ვანჯიახისა და ბობაქის მყინვარებიდან. წარმოადგენს მდინარე ვახშის მარცხენა შემადგენელს.[2]
გაედინება პამირის ჩრდილო-დასავლეთ ნაწილში. სიგრძე 88 კმ, აუზის ფართობი 7070 კმ². საზრდოობს მყინვარული და თოვლის წყლით. წყალდიდობა იცის მაისის ბოლოდან ოქტომბრის დასაწყისამდე. წყლის საშუალო ხარჯი დაახლოებით 100 მ³/წმ.[2]
1876 წელს მუღობის ხეობა მოინახულა ლევ კოსტენკომ, ხოლო 1877 წელს ივანე მუშკეტოვმა.[3] 1904 წელს მუღობის აუზი შეისწავლა ნიკოლაი კორჟენევსკიმ.[4]
მუღობისა და ყიზილსუს შესართავში მდებარეობს საკმაოდ ვრცელი ვაკე ტაჯიკების სოფლებით. ვაკის ზედაპირზე წესიერად, რამდენიმე მწკრივად აღმართულია ბორცვები, რომელთა მასალა ოდესღაც ვანჯიახის მყინვარს მოუტანია და დაუტოვებია.[5] მდინარის ძველი სახელწოდებაა მუქსუ.
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ Сырдарья стала рекой Сир, ледник Федченко – Ванджях. Полный список новых названий 3,5 тысяч географических объектов в Таджикистан – YOUR (2023-08-22). ციტირების თარიღი: 2023-08-26
- ↑ 2.0 2.1 Большая советская энциклопедия. — М.: Советская энциклопедия. 1969—1978
- ↑ Ошанин Л. В. Василий Федорович Ошанин: энтомолог и путешественник. 1844-1917 : очерки жизни и деятельности / Л. В. Ошанин, А. А. Азатьян. – М. : Географгиз, 1961. – 95 с. (со списком печатных трудов В. Ф. Ошанина)
- ↑ Агаханянц О. Е. Между Гиндукушем и Тянь-Шанем: История изучения природы Памира. — Душанбе: Таджикгосиздат, 1962. — 128 с. — 3000 экз.
- ↑ დავით წერეთელი, მოგზაურობა პამირზე, თბ.: საქართველოს სსრ მეცნიერებათა აკადემია, 1953, გვ. 30