მრავალმხრივი გამოყენების ტერიტორია
მრავალმხრივი გამოყენების ტერიტორია — დაცული ტერიტორიის ერთ-ერთი სახე, რომელსაც მინიჭებული აქვს სპეციალური სტატუსი. შეესაბამება IUCN VI კატეგორიას.
მარავალმხრივი გამოყენების ტერიტორია იქმნება გარემოს დაცვის მოთხოვნების გათვალისწინებით ორგანიზებული და განახლებადი ბუნებრივი რესურსების გამოყენებაზე ორიენტირებული სამეურნეო საქმიანობისათვის.
მრავალმხრივი გამოყენების ტერიტორია საჭიროებს ხმელეთის შედარებით დიდ ფართობს და/ან აკვატორიას, რომელიც წარმოადგენს წყლის აკუმულაციის, ტყეებისა და საძოვრების პროდუქტიულობას, ნადირობის, თევზჭერისა და ნადირ-ფრინველის გავრცელებას, აგრეთვე, ტურიზმისათვის საჭირო ბუნებრივ საფუძვლებს. დასაშვებია, იგი იყოს ნაწილობრივ სახეცვლილი და მოიცავდეს დასახელებებსაც. ტერიტორიაზე არ უნდა ხდებობეს ეროვნული მნიშვნელობის უნიკალური ბუნებრივი წარმონაქმნები.
განახლებადი ბუნებრივი რესურსების მუდმივობისა და გარანტირებული მოხმარების უზრუნველსაყოფად შეიძლება ბუნების დაცვისა და მრავალმხრივი გამოყენების სხვადასხვა დასაშვები შეფარდების მქონე ზონების გამოყოფა.[1]
იხილეთ აგრეთვე
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- დაცული ტერიტორია
- ნაკრძალი
- ეროვნული პარკი
- ბუნების ძეგლი
- სახელმწიფო ნაკრძალი
- დაცული ლანდშაფტი
- აღკვეთილი
რესურსები ინტერნეტში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- სსიპ დაცული ტერიტორიების სააგენტო დაარქივებული 2011-07-21 საიტზე Wayback Machine.