მიხაილო დრაპატი
| მიხაილო დრაპატი | |
|---|---|
| Михайло Драпатий | |
 | |
| ეროვნება | უკრაინელი |
| დაბადების თარიღი | 21 ნოემბერი, 1982 |
| დაბადების ადგილი | კამიანეც-პოდილსკი, ხმელნიცკის ოლქი, უკრაინის სსრ, საბჭოთა კავშირი |
| კუთვნილება | უკრაინა |
| ჯარის სახეობა | უკრაინის სახმელეთო ძალები |
| სამხედრო სამსახურის წლები | 2004–დღემდე |
| წოდება | გენერალ-მაიორი |
| ბრძოლები/ომები |
ომები რუსეთ-უკრაინის ომი, დონბასის ომი, მარიუპოლის ბრძოლა (2014), უკრაინულ-რუსეთის სასაზღვრო შეტაკებები (2014), არტიმოვსკის ბრძოლა, გორლივკას ბრძოლა, სრულმასშტაბიანი შეჭრა უკრაინაში, |
| ჯილდოები | ჯვარი „სამხედრო დამსახურებისათვის“, ბოგდან ხმელნიცკის ორდენი, 1-3 კლასი, უკრაინის გმირი, უკრაინის თავდაცვის სამინისტროს ცეცხლსასროლი იარაღის ჯილდო, დიდი ბრიტანეთის დედოფლის ხმალი |
მიხაილო დრაპატი (უკრ. Михайло Драпатий; დ. 21 ნოემბერი, 1982) — უკრაინელი სამხედრო ოფიცერი, რომელიც ამჟამად უკრაინის სახმელეთო ძალების მეთაურის თანამდებობას იკავებს. მის ამჟამინდელ როლთან ერთად, მას ეკავა რამდენიმე მნიშვნელოვანი საბრძოლო თანამდებობა, მათ შორის 72-ე მექანიზებული ბრიგადის მეორე ბატალიონის მეთაური 2014 წლის მარიუპოლის ბრძოლის, ზელენოპილიას სარაკეტო თავდასხმისა და შემდგომი გარღვევის დროს, 30-ე მექანიზებული ბრიგადის შტაბის უფროსი და პირველი მოადგილე, 58-ე მოტორიზებული ქვეითი ბრიგადის მეთაური და რამდენიმე ოპერატიულ-სტრატეგიული და ოპერატიულ-ტაქტიკური ჯგუფის მეთაური. მას აგრეთვე მიღებული აქვს რამდენიმე მნიშვნელოვანი ჯილდო, მათ შორის ბოგდან ხმელნიცკის ორდენის სამივე ხარისხი, სამხედრო დამსახურების ჯვარი და უკრაინის გმირის წოდება.
ადრეული ცხოვრება და განათლება
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]დრაპატი დაიბადა კამიანეც-პოდილსკიში, ხმელნიცკის ოლქში, 1982 წლის 21 ნოემბერს. საშუალო სკოლის დამთავრების შემდეგ, მან სწავლა გააგრძელა ხარკოვის სატანკო ჯარების ინსტიტუტში. ის ინსტიტუტს 2004 წელს დაამთავრებს, რის შემდეგაც დაიწყო სამსახური, როგორც ლეიტენანტმა 72-ე მექანიზებულ ბრიგადაში, რომელიც ბაზირებულია ბილა ცერკვაში, კიევის ოლქში.
სამხედრო კარიერა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]მისი პირველი მეთაურობა იყო მაიორის რანგში, 72-ე მექანიზებული ბრიგადის მეორე ბატალიონის მეთაურად. მისი ბატალიონი განლაგებული იყო აღმოსავლეთ უკრაინაში 2014 წლის აპრილში და მონაწილეობდა იმავე წლის მაისში მარიუპოლის ბრძოლაში. 9 მაისს, შეიარაღებულმა სეპარატისტებმა სცადეს მარიუპოლის პოლიციის განყოფილების ხელში ჩაგდება. დრაპატის ბატალიონი გაგზავნილ იქნა ჯავშანტექნიკით მძევლების გასათავისუფლებლად და სადგურის დამცველი ქვედანაყოფების გასაძლიერებლად. ოთხი ჯავშანმანქანის კოლონის სათავეში მყოფმა, მისმა BMP-მ ბარიკადა გაარღვია. ამის ვიდეოები საერთაშორისო ახალ ამბებში გავრცელდა.[1][2] იმავე წლის ივნისში, პირველი და მეორე ბატალიონები გაგზავნილ იქნენ რეიდზე რუსეთის საზღვრის გასწვრივ მე-3 სპეციალური დანიშნულების პოლკთან, 24-ე მექანიზებულ ბრიგადასთან, 51-ე გვარდიულ მექანიზებულ ბრიგადასთან და 79-ე საჰაერო-სადესანტო ბრიგადასთან ერთად. მათ დაევალათ სეპარატისტების რუსეთისგან მოწყვეტა. მათ გაიარეს 160 კილომეტრზე მეტი, აიღეს კონტროლი რამდენიმე დასახლებაზე, თუმცა საბოლოოდ ალყაში მოექცნენ როგორც რუსეთის, ისე დონეცკის სახალხო რესპუბლიკის ძალების მიერ ჩერვონოპარტიზანსკთან, ლუჰანსკის ოლქში, რომლებიც BM-21 „გრადის“ და BM-27 „ურაგანის“ სარაკეტო ცეცხლის ქვეშ მოყვნენ 4-7 აგვისტოს.[3] გარღვევისთვის მათ უნდა გაევლოთ რუსეთის ტერიტორიის 40 კილომეტრი მხარდაჭერის გარეშე და არასაიმედო კომუნიკაციით. პირველმა ბატალიონმა დანებება არჩია, გაანადგურა საკუთარი იარაღი და გადაკვეთა ახლომდებარე რუსეთის საზღვარი. დრაპატიმ გაუძღვა დარჩენილ ქვედანაყოფებს ზელენოპილიასკენ, დონეცკის ოლქში, და 7 აგვისტოს მან უხელმძღვანელა გარღვევას დარჩენილი 260 ჯარისკაცითა და 30 ერთეული სამხედრო ტექნიკით, რაც სამი დღის განმავლობაში გაგრძელდა.[4] გარღვევა წარმატებული აღმოჩნდა, რამაც საშუალება მისცა მათ დაბრუნებულიყვნენ უკრაინულ პოზიციებზე, პროცესში ერთი ჯარისკაცის დაკარგვით.[5] მას შემდეგ, რაც მისი ბატალიონი აღდგა, ის გახდა ვიცე-პოლკოვნიკი, ჩაირიცხა უკრაინის ეროვნულ თავდაცვის უნივერსიტეტში 2014 წელს და, დამთავრების შემდეგ, გახდა 30-ე მექანიზებული ბრიგადის შტაბის უფროსი და პირველი მოადგილე.[4][5] მან აიღო 58-ე მოტორიზებული ქვეითი ბრიგადის მეთაურობა 2016 წლის 17 ოქტომბერს. 2017 წლის ივნისში მან მიიღო მაგისტრის ხარისხი ოპერატიულ-ტაქტიკურ დონეზე და, იმავე წლის ივლისში, დაიწყო მათი ოპერაციების ხელმძღვანელობა ერთობლივი ძალების ოპერაციის ზონაში ბახმუტის გზატკეცილის გარშემო. 2019 წლის აპრილში ის გახდა პოლკოვნიკი, შემდეგ კი 2019 წლის აგვისტოში გადასცა მეთაურობა სხვას, რათა გაევლო ორწლიანი ოპერატიულ-ტაქტიკური და ოპერატიულ-სტრატეგიული კურსები ეროვნულ თავდაცვის უნივერსიტეტში. მან დაამთავრა 2021 წლის 18 ივნისს, როგორც საუკეთესო კურსდამთავრებულმა, რისთვისაც მას გადაეცა გაერთიანებული სამეფოს დედოფლის ხმალი მაშინდელი ბრიტანეთის ელჩისგან უკრაინაში, მელინდა სიმონსისგან.[2][5] შემდეგ ის დაინიშნა ოპერატიული სარდლობა „ჩრდილოეთის“ მეთაურის მოადგილედ. ამასთან ერთად, ის დაინიშნა უკრაინის შეიარაღებული ძალების ერთობლივი ძალების მეთაურის მოადგილედ წვრთნის საკითხებში 2021 წლის აგვისტოში, მოგვიანებით კი დაწინაურდა ბრიგადის გენერლად იმავე წლის 6 დეკემბერს. 2022 წლის 17 მარტს ის დაინიშნა უკრაინის სახმელეთო ძალების სამხრეთის სარდლობის მეთაურის მოადგილედ, ხელმძღვანელობდა კახოვკის ოპერატიულ ჯგუფს 15 ივნისიდან და კრივოი როგის ოპერატიულ ჯგუფს 30 სექტემბრიდან. ამ უკანასკნელის ფარგლებში, მისმა ძალებმა შეაჩერეს შეტევა და შეუტიეს, წინ წაიწიეს 6-23 კილომეტრით და გაათავისუფლეს რამდენიმე დასახლებული პუნქტი ხერსონისა და დნიპროპეტროვსკის ოლქებში.[4][6][7][4][5] 2023 წელს ის დაინიშნა ოდესის ოპერატიულ-სტრატეგიული ჯგუფის მეთაურად. ამ როლში მან გაზარდა დრონების, ელექტრონული ომისა და აღნიშნული აღჭურვილობის კოორდინაციის გამოყენება. 2024 წლის 12 იანვრამდე მეთაურობის გადაცემამდე გარკვეული დროით, ის მეთაურობდა ხერსონის სპეციალური ოპერაციების სარდლობას. ის დაინიშნა გენერალური შტაბის უფროსის მოადგილედ წვრთნის საკითხებში 2024 წლის 10 თებერვალს.[7][3][4] 2024 წლის 10 მაისს რუსეთის ხარკოვის შეტევის დაწყების შემდეგ, აღმოჩნდა, რომ ხარკოვის ოპერატიულ-ტაქტიკური ჯგუფის ჯარისკაცები მოუმზადებლები იყვნენ, მიუხედავად შეტევის შესახებ არსებული რამდენიმე წინა მინიშნებისა. დრაპატი შერჩეულ იქნა ჯგუფის იმჟამინდელი მეთაურის, იური ჰალუშკინის შესაცვლელად 11 მაისს, ოფიციალურად კი აიღო მეთაურობა მომდევნო დღეს, რჩებოდა რა გენერალური შტაბის უფროსის მოადგილის როლში. კოორდინაცია გაუმჯობესდა, რამაც საშუალება მისცა სიტუაციას სტაბილიზაცია და რუსეთის ძალების შემდგომი წინსვლის პრევენცია, მოგვიანებით კი უკრაინული წინსვლა ლიპცში.[7][2][4][8] დრაპატიმ აიღო ლუჰანსკის ოპერატიულ-ტაქტიკური ჯგუფის მეთაურობა 2024 წლის 5-10 სექტემბრის პერიოდში, სადაც მან კვლავ გააუმჯობესა სიტუაცია ფრონტის ხაზზე. მოგვიანებით ის დაინიშნა უკრაინის სახმელეთო ძალების მეთაურად 2024 წლის 29 ნოემბერს.
უკრაინის სახმელეთო ძალების მეთაური
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]დრაპატიმ 2024 წლის 12 დეკემბერს განაცხადა, რომ ჩაატარებდა მთავარ რეფორმებს უკრაინის სახმელეთო ძალებში, მათ შორის განახლებულ რეკრუტირების სისტემას კორუფციის აღმოსაფხვრელად, გაუმჯობესებულ წვრთნას საბრძოლო საჭიროებებზე უკეთ მორგების მიზნით და მოწინავე ტექნოლოგიების ინტეგრაციას წვრთნაში. მან ჩაატარა უკრაინის სახმელეთო ძალების ინსპექცია 2025 წლის იანვარში, რომელიც მიზნად ისახავდა უკრაინის სახმელეთო ძალების მართვის, პროცესებისა და კანონმდებლობასთან შესაბამისობის შეფასებას.[7][1][6] განსაკუთრებით აღსანიშნავი იყო პრობლემები 155-ე მექანიზებულ ბრიგადასა და 156-ე ცალკე მექანიზებულ ბრიგადასთან დაკავშირებით. 155-ე მექანიზებულ ბრიგადას, 2024 წლის ნოემბრის მდგომარეობით, დაახლოებით 1700 ჯარისკაცი ჰყავდა დეზერტირებული, იმ დროისთვის მისი ძალის მესამედი. „ეკონომისტმა“ აღნიშნა, რომ „დაბრუნებისას ბრიგადა დაშლილი იყო: ქვედანაყოფები და აღჭურვილობა სხვა ბრიგადებს გადაეცა, გაწვრთნილი სპეციალისტები ქვეით პლატონებში გადაანაწილეს, და დეზერტირობა გაიზარდა, როცა გამოუცდელი ქვედანაყოფები წინა პოზიციებზე გაგზავნეს და მძიმე დანაკარგები განიცადეს“. ერთეულისთვის შეიქმნა ცხელი ხაზი და განხორციელდა რამდენიმე ზომა მის გასაუმჯობესებლად, როგორიცაა წვრთნის გაზრდა, გამოცდილი ოფიცრებისა და მეთაურების რეკრუტირება და ქვედანაყოფისთვის დამატებითი აღჭურვილობის მიწოდება. მსგავსი პრობლემები აღინიშნა 156-ე ცალკე მექანიზებულ ბრიგადაშიც და მსგავსი ზომები იქნა განხორციელებული.[6][9] უკრაინის სახმელეთო ძალების მეთაურის მოვალეობების გარდა, 2025 წლის 26 იანვარს პრეზიდენტმა ვოლოდიმირ ზელენსკიმ დანიშნა დრაპატი ხორტიციას ოპერატიულ-სტრატეგიული ჯგუფის მეთაურად, ტერიტორიაზე, რომელსაც ზელენსკი აღწერდა, „როგორც ბრძოლის ყველაზე ინტენსიურ არეალებს.“
ჯილდოები
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]დრაპატიმ მიიღო ბოგდან ხმელნიცკის ორდენის სამივე ხარისხი, პირველი 2016 წლის აგვისტოში, მეორე 2018 წელს და მესამე 2022 წლის ივლისში. მას მიღებული აქვს სხვა ჯილდოებიც, მათ შორის სამხედრო დამსახურების ჯვარი და უკრაინის თავდაცვის სამინისტროს ცეცხლსასროლი იარაღის ჯილდო.[7]
პირადი ცხოვრება
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]დრაპატი დაქორწინებულია და ჰყავს ორი შვილი, ვაჟი და ქალიშვილი.
რესურსები ინტერნეტში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- Інна Малевич, «Ми впевнені, що переможемо і Донбас звільнимо» დაარქივებული 11 October 2017[Date mismatch] საიტზე Wayback Machine.Category:Webarchive-ის თარგის შეტყობინებები // Народна армія (газета)|«Народна армія», 21 січня 2015.
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ 1.0 1.1 President appoints Mykhailo Drapatyi as new Commander of Land Forces en (29 November 2024). ციტირების თარიღი: 20 January 2025
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Commander of operational-tactical grouping Kharkiv changed amid Russian offensive en (13 May 2024). ციტირების თარიღი: 20 January 2025
- ↑ 3.0 3.1 „Новим командувачем Сухопутних військ призначений Михайло Драпатий – Зеленський“ [Mykhailo Drapaty appointed new commander of the Land Forces – Zelensky]. Radio Svoboda (უკრაინული). 29 November 2024. ციტირების თარიღი: 20 January 2025.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 4.5 Sitnikova, Irena. (13 February 2023) First shot in Donbas, dispersal of Maidan, international peacekeeping missions: Introducing Ukraine’s new top brass en. ციტირების თარიღი: 20 January 2025
- ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 'Bars' replaced 'Volonter': New leadership of Ukrainian Armed Forces en (12 February 2024). ციტირების თარიღი: 20 January 2025
- ↑ 6.0 6.1 6.2 Three high-profile personnel appointments in Armed Forces of Ukraine and Presidential Office (2 December 2024). ციტირების თარიღი: 19 January 2025
- ↑ 7.0 7.1 7.2 7.3 7.4 Михайло Драпатий uk. ციტირების თარიღი: 29 November 2024
- ↑ MANIPULATION: Ukrainian army officer kneels before British Ambassador, demonstrating subservience en-US (28 June 2024). ციტირების თარიღი: 20 January 2025
- ↑ Kyrylenko, Olha; Kizilov, Yevhen. (17 September 2024) Commander Drapatyi transferred to Donetsk Oblast after stabilisation of situation on front line in Kharkiv Oblast en. ციტირების თარიღი: 20 January 2025