მეფეთა სალარო

„მეფეთა სალარო“ — ქართული მწერლობის ანონიმური ძეგლი. დიდაქტიკურ-მორალური ხასიათის იგავ-არაკების კრებული, რომელიც მოგვითხრობს მეფეთა და მმართველთა მაღალ დანიშნულებაზე, მათ უფლება-მოვალეობაზე. ავტორი სახელმწიფოს მართვისა და ქვეშევრდომთა მოვლაპატრონობის იდეალურ სურათს გვიხატავს. 28 თავისაგან შემდგარი თხზულება ერთადერთი ნაკლული ხელნაწერით არის მოღწეული (A — 617). „მეფეთა სალარო“ სპარსულიდან უნდა იყოს ნათარგმნი არა უგვიანეს XVII საუკუნისა, თხზულების წყარო უცნობია.

ლიტერატურა

• კეკელიძე კ., ქართული ლიტერატურის ისტორია, ტ. 1, თბ., 1958;
• კობიძე დ., ქართულ-სპარსული ლიტერატურული ურთიერთობანი, ტ. 2, თბ., 1969;
• მიქაძე გ., ქსე, ტ. 6, გვ. 622, თბ., 1983