მემნონ კანდელაკი
| მემნონ კანდელაკი |
|---|
მემნონ კანდელაკი (დ. 16 აპრილი 1897, ნაბოსლევი — გ. 22 აპრილი, 1972, თბილისი) — ქართველი თერაპევტი, მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი (1941), პროფესორი (1943), საქართველოს სსრ მეცნიერების დამსახურებული მოღვაწე (1967).
ბიოგრაფია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სამკურნალო ფაკულტეტი 1924 წელს. 1930 წელს მუშაობა დაიწყო თბილისის სამედიცინო ინსტიტუტში, სადაც 1943-1954 წლებში ხელმძღვანელობდა ინფექციურ სნეულებათა კათედრას; 1954-1957 წლებში შინაგან სნეულებათა პროპედევტიკის კათედრას, ხოლო 1957-1972 წლებში საფაკულტეტო თერაპიის კათედრას. სწავლობდა სამხარეო პათოლოგიას, ახალი სამკურნალო პრეპარატების მოქმედებას; გულსისხძარღვთა სისტემის დაავადებათა კლინიკას, მკურნალობას და სხვ.
ნაშრომები
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- გრიპი და მასთან ბრძოლა, თბილისი, 1959
- დიზენტერია და მის წინააღმდეგ ბრძოლის საშუალებანი, თბილისი, 1957
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 4, თბ., 2018. — გვ. 515.
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 5, თბ., 1980. — გვ. 364.