შინაარსზე გადასვლა

მამია დუდუჩავა

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
მამია დუდუჩავა
დაბ. თარიღი 1 (14) აგვისტო, 1910 ან 14 აგვისტო, 1911(1911-08-14)[1]
დაბ. ადგილი ქვემო ხეთი
გარდ. თარიღი 8 მაისი, 1980(1980-05-08)[1]
გარდ. ადგილი თბილისი
მოქალაქეობა  რუსეთის იმპერია
 საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა
საქართველოს სსრ
საქმიანობა ლიტერატურათმცოდნე[1] და ხელოვნებათმცოდნე[1]
ალმა-მატერი ქუთაისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი
ჯილდოები საპატიო ნიშნის ორდენი, შრომის წითელი დროშის ორდენი, საქართველოს სსრ-ის მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე და საქართველოს სსრ-ის ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე

მამია დუდუჩავა (დ. 14 აგვისტო, 1911, ქვემო ხეთი, ჩოხატაურის მუნიციპალიტეტი— გ. 8 მაისი, 1980)— ქართველი ლიტერატურათმცოდნე და ხელოვნებათმცოდნე, ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი.

დაიბადა 1911 წლის 14 აგვისტოს ჩოხატაურის რაიონში, სოფელ ქვემო ხეთში. 1931 წელს დაამთავრა თბილისის ალექსანდრე პუშკინის სახელობის პედაგოგიური ინსტიტუტის ქართული ენისა და ლიტერატურის ფაკულტეტი.

1944-1947 წლებში იყო თბილისის ზ. ფალიაშვილის სახელობის ოპერისა და ბალეტის სახელმწიფო თეატრის დირექტორი; 1948-1952წწ. თბილისის სამხატვრო აკადემიის რექტორი; 1952 წლიდან შოთა რუსთაველის სახელობის ქართული ლიტერატურის ინსტიტუტის უფროსი მეცნიერ თანამშრომელი; 1954 წლიდან ლიტერატურის თეორიის განყოფილების ხელმძღვანელი; წერდა კრიტიკულ წერილებს, მონოგრაფიებსა და ნარკვევებს ახალი ქართული ლიტერატურისა და ხელოვნების ისტორიის საკითხებზე.

სამეცნიერო ნაშრომები

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
  • ქართული საბჭოთა ფერწერა (1939)
  • გიგო გაბაშვილი (1946)
  • ახალი ქართული ხელოვნება (1950)
  • ხელოვნების პრობლემები (1959)
  • შოთა რუსთაველის ესთეტიკური ნააზრევი (1966)
  • 1969 — საქართველოს მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე
  • 1965 — საქართველოს ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე

რესურსები ინტერნეტში

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი — 2001.