შინაარსზე გადასვლა

მადამის სასახლე

სტატიის შეუმოწმებელი ვერსია
მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
მადამის სასახლე

მადამის სასახლე (იტალ.  Palazzo Madama [paˈlattso maˈdaːma]) ― სასახლე რომში, იტალიის რესპუბლიკის სენატის შენობა[1] . იგი აიგო ნერონის უძველესი აბანოების ნანგრევებზე, პიაცა ნავონას გვერდით. ეს მიწა შუა საუკუნეებში შეიძინეს ფარფას სააბატოს ბერებმა, მოგვიანებით კი საფრანგეთს გადასცეს.

ახალი შენობა აშენდა მე-15 საუკუნის ბოლოს და დასრულდა 1505 წელს, მედიჩის ოჯახის დაკვეთითა და დაფინანსებით. მასში ცხოვრობდა ორი მედიჩის გვარის კარდინალი ორ ბიძაშვილთან, ჯოვანისა და ჯულიოსთან ერთად, რომლებიც მოგვიანებით გახდნენ რომის პაპები ლეო X-ისა და კლემენტ VII-ის სახელების ქვეშ. ეკატერინე დე მედიჩი, კლემენტ VII-ის დისშვილი, ასევე აქ ცხოვრობდა, სანამ 1533 წელს საფრანგეთის მეფის, ფრანცისკე I-ის ვაჟზე, ჰენრიზე დაქორწინდებოდა. კარდინალი ფრანჩესკო მარია დელ მონტეც, მხატვარი კარავაჯოს მფარველი, სასახლეს იკავებდა 1627 წელს გარდაცვალებამდე.

სასახლემ დღევანდელი სახელი მიიღო მადამ მარგერიტა ავსტრიელის, იმპერატორ ჩარლზ V-ის უკანონო ქალიშვილისგან, რომელიც დაქორწინდა მეორე უკანონო ვაჟზე, ალესანდრო დე მედიჩიზე და ქმრის გარდაცვალებისა და დაქვრივების შემდეგ ოტავიო ფარნეზეზე. ამრიგად, მედიჩის ფლორენციული შტოს ოჯახის ხელოვნების კოლექციის ნაწილი მემკვიდრეობით გადაეცა ფარნეზეს ოჯახს.

ამჟამინდელი ფასადი აშენდა 1650-იანი წლების შუა ხანებში, პაოლო მარუჩელის მიერ. ამ უკანასკნელმა სახურავზე ორნამენტული კარნიზი და დეკორატიული, ვაზების მსგავსი დეტალები დაამატა.

1743 წელს, მედიჩების გვარის მემკვიდრის გარეშე გაქრობის შემდეგ, სასახლე გადაეცა ლოთარინგიის სახლს და, მოგვიანებით, პაპ ბენედიქტ XIV-ს, რომელმაც იგი პაპის ქვეშევრდომების შეკრებისათვის მთავარ ოფისად აქცია. 1849 წელს პიუს IX-მ სასახლეში გადაიტანა ფინანსთა მართვის სამინისტრო, აგრეთვე პაპის საფოსტო განყოფილებები. 1871 წელს, ახლადშექმნილი იტალიის სამეფოს მიერ რომის დაპყრობის შემდეგ, სასახლე გახდა იტალიის სენატის შეკრების ადგილი.

ლუცეტინი, მ. (2012 წლის 31 დეკემბერი). "The Rome Guide: Step by Step through History's Greatest City". ISBN 9781623710088. 

წყაროები ინტერნეტში

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]