ლიცეუმი № 13 (დონის როსტოვი)
ლიცეუმი № 13 (რუს. Лицей № 13) — მუნიციპალური ზოგადსაგანმანათლებლო დაწესებულება დონის როსტოვში. სკოლის შენობა აგებულია 1892 წელს არქიტექტორ ნიკოლაი დურბახის პროექტის მიხედვით[1]. თავდაპირველად შენობაში განთავსებული იყო დონის ნახიჩევანის ეკატერინეს ქალთა გიმნაზია. ლიცეუმის შენობას აქვს რუსეთის ფედერაციის ადგილობრივი მნიშვნელობის კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლის სტატუსი.
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
XIX საუკუნის ბოლოს დონის ნახიჩევანში დაარსდა ქალთა გიმნაზია. მას ეკატერინეს გიმნაზია უწოდეს ქალაქის დამაარსებლის ეკატერინე II-ის პატივსაცემად[2]. გიმნაზიის შენობა ააგეს 1892 წელს არქიტეტორ ნიკოლაი დურბახის პროექტის მიხედვით[1][3]. თავდაპირველად შენობა ორსართულიანი იყო[4].
ეკატერინეს ქალტა გიმნაზია იყო ქალაქის ელიტური სასწავლებელი აქ ასწავლიდნენ საღვთო კანონს, ფრანგულ ენას, რუსულ ენას, გეოგრაფიას, ისტორიას, ხელსაქმეს, ხატვა[2]. გიმნაზიაში სწავლის ვადა იყო 8 წელი, 1910 წელს იგი გაზარდეს 9 წლამდე[4].
1921 წელს შენობაში გახსნეს ს. მარკოვის სახელობის პირველი რუსული პროფ. სასწავლებელი. 1930-იან წლებში ეს იყო კარლ მარქსის სახელობის სკოლა. 1943-1944 წლებში შენობაში განტავსებული იყო ჰოსპიტალი. 1947 წლამდე კი განთავსებული იყო სამხედრო დანაყოფი. მოგვიანებით შენობა გაარემონტეს და 1952 წელს გახსნეს სკოლა № 13[4].
არქიტექტურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
სამსართულიანი შენობა ნაგებია აგურით და აქვს მრავალფერდა სახურავი. მთავარ ფასადზე სამი მსხვილი რიზალიტია. ცენტრში მდებარეობს მთავარი შესასვლელი[1].
ცნობილი კურსდამთავრებულები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
1902-1903 წლებში გიმნაზიაში სწავლობდა მწერალი მარიეტა შაგინიანი. ამის აღსანიშნავად 1986 წელს სკოლის ფასადზე დაკიდეს მემორიალური დაფა წარწერით[1]:
|
„ამ შენბაში 1902—1903 წწ. ქალთა გიმნაზიაში სწავლობდა მარიეტა შაგინიანი - მწერალი, სოციალისტური შრომის გმირი, ლენინის სახელმწიფო პრემიის ლაურეატი (1888—1982 წწ.)“
|
1904 წელს გიმნაზია წარმატებით დაასრულა საბინა შპილრეინ-შეფტელმა საბჭოთა ფსიქოანალიტიკოსმა და პედაგოგმა.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- Волошинова Л. Ф. Бульварная площадь. — Ростов-на-Дону: Донской издательский дом, 2001. — (Серия "Судьбы улиц, площадей, зодчих"). — ISBN 5-87-688-202-X.
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
რუსეთის კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლი
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Шулепова Э. А. Материалы свода памятников истории и культуры РСФСР. Ростовская область.. — М.: Изд-во НИИ культуры, 1990. — С. 24.
- ↑ 2.0 2.1 К. Жукова Последний звонок: цветы и напутствия депутатов // Вечерний Ростов. — 2012. — № 109.
- ↑ Кукушин B. C. Эклектика // История архитектуры Нижнего Дона и Приазовья. — Ростов-на-Дону: ГинГО, 1995. — 275 с. — ISBN 5-88616-027-2.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 История лицея. Официальный сайт лицея № 13. ციტირების თარიღი: 2013-08-24.