ლიუვილის თეორემა

ლიუვილის თეორემა — მექანიკაში, თეორემა იმის შესახებ, რომ ფაზური მოცულობა სისტემისა, რომელიციც ექვემდებარება ჰამილტონის ფორმით გადმოცემულ მექანიკის განტოლებებს, უცვლელი რჩება სისტემის მოძრაობის დროს. ლიუვილის თეორემა დაადგინა ფრანგმა მათემატიკოსმა ჟ. ლიუვილმა (1828).

ლიუვილის თეორემა ფაზურ სივრცეში ნაწილაკთა სისტემის განაწილების ფუნქციის შეტანის საშუალებას იძლევა. იგი სტატისტიკური ფიზიკის საფუძველია.

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 267.