ლილი ალენი
ლილი ალენი | |
---|---|
| |
ბიოგრაფია | |
დაბ. თარიღი | 2 მაისი, 1985 |
დაბ. ადგილი | ჰამერსიმითი, ლონდონი, ინგლისი |
ჟანრ(ებ)ი | Pop electropop reggae R&B |
საქმიანობა | მომღერალი |
აქტიური | 1998 – დღემდე |
ლეიბლ(ებ)ი | London Regal Capitol Warner Bros. In the Name Of |
საიტი | lilyallenmusic.com |
ლილი ალენი ვიკისაწყობში |
ლილი როუზ ბეატრის ალენი (ინგლ. Lily Rose Beatrice Allen; დ. 2 მაისი, 1985 წელი, ჰამერსიმითი, ლონდონი, ინგლისი) - ინგლისელი მომღერალი, კომპოზიტორი და ავტორი. ის არის მსახიობი კიტ ალენისა და კინოპროდიუსერის ელისონ ოუენის ქალიშვილი. ალენმა სკოლა 15 წლის ასაკში დატოვა და კონცენტრირებული იყო საშემსრულებლო და კომპოზიციური უნარების გაუმჯობესებაზე.
ადრეული ცხოვრება
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ლილი როუზ ბეატრის ალენი დაიბადა ჰამერსმითში, დასავლეთ ლონდონში, უელსში დაბადებული კომიკოსისა და კინოპროდიუსერის ელისონ ოუენის კიტ ალენის ქალიშვილი[1]. მას ჰყავს უფროსი და, სარა; უმცროსი ძმა, მსახიობი ალფი (მისი სიმღერის "Alfie" თემა); და უმცროსი და, რებეკა. ალენის დედა მუშათა კლასის პორტსმუთის ოჯახიდან იყო და 17 წლის იყო, როდესაც სარა გააჩინა. მისი ოჯახი მორწმუნე კათოლიკეები იყვნენ[2]. ალენი არის Wild Colonials– ის ვოკალისტის ანგელა მაკკლუსკის ნათლია და მომღერალ სემ სმიტის მესამე ბიძაშვილი[3]. სამი წლის ასაკში, ალენი გამოჩნდა The Comic Strip Presents ... ეპიზოდში "The Yob"[4], რომელიც მამამისმა თანაავტორობით დაწერა. როდესაც ის ოთხი წლის იყო, მამამისმა დატოვა ოჯახი. ადრეული ბავშვობის პერიოდში ალენი ოჯახთან ერთად საბჭოს მამულში ცხოვრობდა. მოგვიანებით ისინი დასახლდნენ იზლინგტონში. იმ დროისთვის ოჯახი კომიკოს ჰარი ენფილდთან ცხოვრობდა, ხოლო დედა მასთან შეხვედრას მართავდა. კლეშის მომღერალი და გიტარისტი ჯო სტრამერი ალენთან ახლოს იყო.[5]
კარიერა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ლილი როუზ ბეატრის ალენმა 2005 წელს Myspace– ზე გამოაქვეყნა ზოგიერთი ჩანაწერი და ამან კი გამოიწვია BBC Radio 1 – ზე ეთერი და Regal Recordings– თან ხელშეკრულება. ლილი ალენის პირველი მთავარი სინგლი მისი ალბომისთვის იყო, "Smile", რომელმაც 2006 წლის ივლისში პირველი ადგილი დაიკავა გაერთიანებული სამეფოს სინგლების ჩარტში. მისმა სადებიუტო ჩანაწერმა, Alright, Still, დიდი მოწონება დაიმსახურა, გაიყიდა მისი 2,6 მილიონზე მეტი ასლი მსოფლიოში და მოიტანა ალენის ნომინაციები გრემის ჯილდოებზე, Brit Awards– სა და MTV Video Music Awards– ზე. 2008 წელს მან BBC სატელევიზიო თოქშოუს, ლილი ალენი და მეგობრები, უმასპინძლა. 2009 წელს, მისი მეორე სტუდიური ალბომი გამოვიდა, ეს არ ვარ მე, ეს შენ ხარ. ალბომი შედგა ბრიტანეთის ალბომების ჩარტის პირველ ნომერზე და ავსტრალიის ARIA ჩარტებში და კრიტიკოსებმა დიდი მოწონება დაიმსახურეს, აღინიშნა მომღერლის მუსიკალური ევოლუცია და სიმწიფე. მან წარმოშვა ჰიტ სინგლები "The Fear", "Not Fair" და "Fuck You". ამ წარმატების შედეგად მან მიიღო Brit პრიზი ბრიტანელი ქალი სოლო შემსრულებლისათვის 2010 Brit Awards- ზე. ალენსა და ემი უაინჰაუსს მოუწიათ ერთად მუშაობა, , რამაც გამოიწვია ”ქალთა წელი” მედია ლეიბლი 2009 წელს, სადაც ხუთი ქალი მხატვარი მონაწილეობდა მერკურის პრემიაზე წარდგენილი ”ექსპერიმენტალიზმისა და უშიშრობის” მუსიკით. 2009 წელს შეწყვეტილი მუსიკალური კარიერის შესახებ, ალენმა 2011 წელს შექმნა საკუთარი დისკი, In Name Of. მან გამოაქვეყნა კიდევ ორი ალბომი: Sheezus (2014), რომელიც შედგა დიდ ბრიტანეთში ალბომების ჩარტის პირველ ადგილზე და ოთხი წლის შემდეგ No Shame-ს (2018) დებიუტი შედგა მერვე ადგილზე. შემდეგ ასევე 2018 წელს ალენმა გამოსცა თავისი ავტობიოგრაფიული წიგნი "ჩემი აზრები ზუსტად".
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- My Thoughts Exactly - 20/09/2018. გამომცემელი BLINK Publishing/Bonnier Books Ltd
რესურსები ინტერნეტში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ Barratt, Nick (19 May 2007). "Family detective". The Daily Telegraph. Retrieved 31 August 2018.
- ↑ "Lily Allen – bio".. Rolling Stone. Archived from the original on 13 April 2014. Retrieved 12 September 2012.
- ↑ "Nick Grimshaw and BBC Sound of winner Sam Smith joke about Lily Allen's 'big mouth'. NME. Retrieved 17 May 2014.
- ↑ "Ian Emes Presents…(15)". Artsfest programme. Birmingham City Council. 2011. Archived from the original on 24 March 2012. Retrieved 7 September 2011.
- ↑ Heath, Chris (16 January 2009). "Lily Allen – Uncertain Smile". The Daily Telegraph. London. Retrieved 22 September 2014.